The girl that changed my life (Dutch)

Juul

Ik kijk op mijn computer. Het is Lente. Ze stuurt me een berichtje: Alles oké daar met jou, Juuuulleke? : Vraagt ze. Mijn hart begint weer sneller te kloppen. Mijn handen zijn aan het trillen terwijl ik aan het typen. Ik begin kortademig te worden. Zij is gewoon 'the one'. Ik typ terug: Hey Lente, alles oké hier. Met Saar gaat het moeilijk maar ze komt erdoor. Ik geloof erin. Ze krijgt nu professionele hulp. Met Mama weet ik het niet goed. Sofie is alles oké denk ik. Zij is nog jong dus beseft niet wat er speelt met haar grote zus. Maar met mij is alles goed wanneer jij stuurt. Hoe gaat het met jou? Snel krijg ik al een reactie dat ik even kan bellen. 'Tuurlijk kan ik ':antwoord ik snel terug. Eigenlijk gaat het mij niet zo goed. Maar ik wil niet dat Lente zich zorgen gaat maken over mij. Plots ringt mijn smartphone. Snel neem ik op.

We hangen wel een uur aan de telefoon. Zij heeft het enorm moeilijk thuis. Alles is goed met haar papa. Maar hij durft nu niet meer terug te gaan werken. Omdat hij daar vast heeft gezeten. Maar hij moet wel. Financieel moeten ze het te samen redden. Lente heeft geweend omdat ze ziet dat haar papa lijdt. Ik zwijg en luister veel naar anderen zoals altijd.

Maar eigenlijk heb ik het enorm moeilijk. Ik ben heb nogal veel zwarte gedachten. Ik denk om mezelf weer te gaan pijn doen of dat ik beter gewoon hier niet meer ben op deze wereld. Ik weet dat Lente nu in mijn leven is gekomen. Maar toch voelt het alsof niet zal helpen. Helemaal niks zal helpen zolang ik er niet voor open sta. Ik overweeg het zelf eens aan te geven aan de huisarts zoals Saar mij altijd vraagt om te doen. Maar toch durf ik het nog altijd niet. Dat is het geheime stuk van mezelf dat ik liever voor mezelf ook hou.

Want ze maken op school zich al zorgen door het voorval in Parijs. Maar ik overleef school door ons geheim plekje met het schemerig licht. De pesters blijven pesten die vonden het jammer dat ik het niet heb gedaan in Parijs. Ze vinden me nu laf.

Aan het pesten wordt toch nooit iets gedaan op school. Ik word al zolang gepest en niks wordt eraan gedaan. Vrienden weten het maar ze lopen gewoon mee. Omdat ze bang zijn om zelf gepest te worden. De leerkrachten merken wel iets maar ze doen er ook niks aan want we zitten in het middelbaar. Dus de pesters zijn sluwer en slimmer geworden. Ze doen het alleen wanneer de leerkracht het niet ziet. Ze hebben echt al veel gedaan met mij. Ze pakken al mijn vrienden af. Maar ze beginnen het door te hebben van mij en Lente. Nu ben ik zo bang dat ze Lente ook van mij gaan afpakken of nog erger dat ze haar hard gaan aanpakken.

Ik dacht het al dat dit ging gebeuren. Ze weten het van mij en Lente. Nu hebben ze Lente zwaar gepest tijdens het zwemmen. Ze hebben Lente onder water geduwd en er is iemand in haar nek geklommen. Een vriendin van haar en elke keer dat ze boven kwam waren klasgenoten en vrienden water in haar mond aan het gooien. De leerkracht was er niet dus hij heeft niks gemerkt. Ze kon ook niet roepen door het water in haar mond. Na het zwemmen kwam ze naar mij toe en ze lag huilend in mijn armen in ons geheim plekje. Straks moeten we een ander geheim plekje vinden als ze ons ontdekken.