WhatsApp//Espinosa

16.

-

Valize attığım son tişörtle birlikte derin bir oh çektim.Gidiyordum.Onun ve benim için.2 aydır uğraşıyordum,olamamıştı kendimi toparlayamamıştım.Her gözümü kapadığım da gözümün önüne geliyordu.Bu yüzden buradan gitme kararı almıştım.Belki saçmaydı ama onu unutmak için yapıyordum.Gitmek hem benim hem de onun için iyi olacağa benziyordu.Attığı mesajlar da pişman olduğunu,vicdan azabı duyduğunu söylemişti.Beni üzdüğünden dolayı vicdan azabı çekiyordu.Vicdan azabı.Soğuk havadan dolayı kurumuş olan yanaklarımda yavaşça yol alan göz yaşı,acılar içinde kıvrılmamı sağlarken,kocaman olan valizi yataktan aşağıya indirdim.Onu düşünmemeliydim.Lanet olsun ki onu düşünmemeliydim.Kapıyı aralayıp son kez odama baktım.6 Ay öncesin de ağlayarak kendime zarar verdiğim odadan,yine kalp kırıkları ile ayrılıyordum.Ağlayarak girdiğim odadan,ağlayarak çıkıyordum.Tüm odayı güzelce süzdükten sonra,gözyaşlarımın arasından gülümsedim. o beni bulmamış olsaydı,tekrar acı çekmeye mahkum etmeseydi,belki,küçük bir ihtimal mutlu olurdum.Kapıyı hızla çekip kapattım.Ve tekrar seslice bir iç çektim.Bu benim için iyi olacaktı,inanmalıydım bu benim iyi olacaktı.Merdivenleri yavaşça inip,duvarda olan resmimize küçük bir bakış attım.Doğum günümde çekilmiştik.Ellerimiz kenetlenmiş bir şekilde gülümsüyorduk.O an hiç bir şeyden haberim yoktu.Beni sevmediğinden,sadece bir oyun için kullandığından,hiç bir şeyden.Resmine karşın buruk bir gülümseme gönderdim.Elime aldığım resmi koltuğun üzerine nazik bir şekilde yerleştirdikten,kapıya yöneldim.Canım yanıyordu.Gitmek istemiyordum ama gitmeliydim.Onun ve benim iyiliğim için gitmeliydim.Kapıyı aralayıp,çağırdığım taksinin gelip gelmediğine baktım.Evin önünde duran sarı arabayı gördüğüm de,tekrar iç çektim.Kapıyı kapatıp,kilitledikten sonra,valizimi de kapıp yürümeye başladım.Şu an ihtibaren yeni hayatım başlıyordu.Ve ben küçük bir umut olsa da iyi olacağımı sanıyordum.

- 1 Yıl sonra.

Uçakta yerimi aldıktan sonra,kulaklığımı taktım.Yarın Mahogany'nin doğum günüydü ve ben onun için 1 haftalığına geri dönme kararı almıştım,her ne kadar Matthew'i görecek olsam bile.Hepsini özlemiştim. Cameron'ı Nash'i hepsini.Dediklerine göre Matthew'in durumu iyi değilmiş.Her ne kadar acısam da,kendime söz vermiştim.Onu affetmeyecektim.Her ne kadar zor olsa da deneyecektim.Telefondan müzik listeme bakarken,Shawn'ın yeni şarkısı gözüme çarptı.Ünlenmişti.Hepsi.Matt bile.Shawn'ın sesi gerçekten mükemmeldi.Sizi sakinleştirebilir di.Onları gerçekten özlemiştim.Her ne kadar geri döndüğüm yer bütün acılarımın başladığı yer olsa bile.Gözlerimi kapatarak kafamı arkaya yasladım ve kendimi hazırlamaya,çalıştım.Olacaklara,yaşanıcaklara karşın.

-

Kafamı kaldırıp,havaya baktım.Geri dönmüştüm.Şehrin kokusunu içime çektikten sonra gülümsedim.Adımlarımı hızlandırıp çıkışa doğru yürümeye başladım.Etraf sevgililerle doluydu.El ele tutuşmuş,öpüşen.Onlara tiksinircesine baktım.Geçen senelerde ben de,biz de böyleydik ama ben değişmiştim.En azından öyle umuyordum.Hava alanının kapısından çıktıktan sonra beni bekleyen arabaya kendimi attım.Ev buraya uzak değildi.Dinlenmenin sırası değildi.Çantamı açıp içinden anahtarı bulmaya çalıştım.Bu işlem tıpkı,kazı altına alınmış bir şeyi bulmak gibiydi.Sonunda bulduğum da zafer kazanmışcasına gülümsedim ve sırtımı koltuğa dayadım..

- Yazarın ağzından -

Ally evin önünde duran arabadan valizini de alarak indi.Evini bile özlemişti.Elinde sıkı sıkı tuttuğu anahtarı,kapının deliğine sokup,çevirdi.Ve içeriden bir hıçkırık sesi yükseldi.Sonra bir tane daha.Ally düşündü.Kapıyı kilitlemişti,kim girmişti?.Sessiz bir şekilde kapıyı kapattığında,kendini adeta bir kaplumbağa gibi içeri sürdü.İnce koridorda içeri girdiğinde salon da ki manzara acısını tazeledi,ve kalbini kırdı. Matt içerdeydi.Elinde ise Ally'nin gitmeden önce koltuğun üzerine koyduğu fotoğraf vardı.İşte o an Ally'nin kalbi bin bir parçaya ayrıldı.Matt sessiz bir şekilde konuşmaya çalıştı.Ama hıçkırıkları buna izin vermedi.Elinde tuttuğu fotoğrafı dudaklarına götürdü,ve güzelce öptü.Ve Ally artık gözyaşlarını tutamıyordu.Kafasını eğip göz yaşlarını sildi.Olmamalıydı. Ağlamamalıydı.Kulaklarına kaç aydır duymadığı tapılası ses dolduğunda yere eğdiği kafasını kaldırdı.