Matt'ten :
Canım kenenarına kafamı yaslayarak onu izlemeye başladım.Beyaz çarşafın içinde usulca yatıyordu.Düşündüm,herşeyi.Onun güzel gözlerini,çökmüş vücudunu.Geçen olan olayları.Sinirlerimi gideremiyordum,her seferinde kendimden nefret ediyordum.Kendime kendime kelimeler fısıldamaya başladığım da delirdiğimi düşündüm.Kendimi tutamayıp hastanenin koridorundaki cama yumruk attığımda elim kanamaya başlamıştı.Umursamadım. Ally için umursamadım.Onun canın yanıyordu,benim de yanmalıydı.Hepsinden çok.Hemşire yanıma geldiğinde * ne var* dercesine kafa oynattım.
"Eliniz,ona bakmamız gerek"
" Hayır"
" Ama-"
" Sana hayır dedim!"
"peki beyefendi."
Elimle Ally'nin olduğu camı göstererek sordum
" O iyileşek mi?."
" Beyefendi. Hanımefendi gece uyandı ama kimseye söylenmemesini istedi.O yüzden bizde size söylemedik."
" Ne?!,Bunu nasıl bana söylemezsiniz?!"
" Üzgünüm bey efendi söylemememizi istedi "
" peki o iyi mi?"
" Evet iyi beyefendi."
Dediğim gibiydi işte,benim güçlü kızım galip gelmişti.Yıkılmıştı ama yinede galip gelmişti.Onu yıkanlara fırsat vermemişti.
Kısa ve iğrenç oldu :( özür dilerim :(
ŞİMDİ OKUDUĞUN
WhatsApp//Espinosa
Não Ficção" Her son yeni bir başlangıçtır Matthew ." - #HopeSerisi 1.kitabıdır. © Tüm hakları sınırlıdır