Nadat ik de brief samen met mijn moeder heb gelezen, stond ik op om mijn rugzak in te pakken met de weinige dingen die ik mee mocht nemen. Toen ik klaar was ging ik even snel onder de douche, wenste mijn moeder welterusten, en ging ik met een paar slaappillen naar bed om te slapen met een droomloze slaap. De volgende dag maakte mijn moeder me om 6:30 wakker voor ontbeid. We aten zwijgzaam en na het ontbeid kleedde ik mij aan, pakte mijn rugzak en wachtte ik beneden tot het 7:50 was. Mijn moeder ging met me mee, toen we de Pegasus vijf minuten later aan zagen komen, begon mijn blik wazig te worden. 'niet huilen Percy. Het komt allemaal goed' zei mijn moeder.' Maar ik wil helemaal niet vechten, al helemaal niet tegen mijn vrienden!' Ik kreeg een brok in mijn keel die ik moest weg slikken voordat ik verder kon praten. 'Ik hoop dat ik je nog terug zie, maar zo niet weet dat ik van je hou!' Ik gaf haar een knuffel en steeg op met de pegasus. Mijn moeder riep ons na dat ze ook van mij hield nog en draaide zich snel om zodat ik haar niet zou zien huilen.
Na twee uur te hebben gevlogen zei de pegasus in mijn hoofd: 'hou je vast Percy, we gaan landen'. Nadat ik heb afgestegen, steeg de Pegasus op en liet hij mij alleen achter op het plein. Ik keek om me heen en zag dat er op 20 meter afstand een hek om me heen stond. De enige door gang is de weg die achter me liep. Ik begon die weg in te lopen totdat ik op een bankje naast de weg stuitte met een vrouw erop met daar achter een vijfsprong. De vrouw keek op en stond op toen ze mij aan zag komen. 'Hallo Percy, ik ben Hecate, Godin van magie, kruispunten en nog veel meer. Kom maar mee.' We liepen naar het midden van de vijfsprong en ze zei: 'Vanaf hier is er geen weg meer terug'. Ik draaide me om en zag dat de weg waar we vandaan zijn gekomen, verdwenen was zodat er alleen nog maar een kruispunt over was. Ze vertelde verder: 'Om te verkomen dat jullie contact kunnen zoeken, krijgen jullie allemaal een eigen plek om te slapen, eten, trainen en om je voor te bereiden op volgende week. De goden zijn in vier groepen gesplitst, de zogenaamde "wijken", in elke wijk heb je 3 "straten" elk voor 1 god, elke straat is verdeeld in 2 kanten zodat beide kinderen van elke god die mee doen 1 kant heeft van zo'n straat. Om het een klein beetje duiderlijker voor je te maken hebben ze alles geadreseerd: jij woont de komende week in wijk 1, straat 2 kant B of makkelijker gezegt: jij woont op 12B.'
Ik keek weer naar het kruispunt en zag opeens een wegwijzer die me niet eerder was opgevallen. Naar het noorden wees 1**, oosten 2**, zuiden 3** en in het westen werd naar het 4** verwezen. Ik nam afschijd van Hecate en liep naar het noorden. Na een tijdje te hebben gelopen kwam ik weer op een kruispunt met een wegwijzer. Ik keek even en liep toen verder in noordelijke richting naar 12*. Na nog een eindje te hebben gelopen kwam ik op een T-splitsing met een wegwijzer waar je voor 12A naar het oosten werd gestuurd en voor 12B naar het westen. Ik volgde het laatste en kwam bij een hek waar een standbeeld van Terminus me al opwachtte. 'Toelatingsbrief graag!' Riep hij toen ik het hek probeerde te openen. Ik overhandigde hem de brief van mijn vader en na een korte blik zwaaide de deur soepeltje open alsof hij dagelijks word gebruikt. 'Ik wens je een fijn verblijf en veel succes alvast voor volgende week!'. Ik bedankte hem en liep het pad op terwijl het hek achter mij al klikkend in het slot viel. Toen ik even later een bocht om liep zag ik tot mijn grote verbazing een kleine versie van kamp Halfbloed! Waar eerst de tempels voor de 12 Olympiers stonden stond alleen nog maar een kleine en simpele versie van de Tempel van Poseidon, Het Grote huis stond er niet, de kantine ook niet, zelfs het kanomeer was er niet, het enige wat er is blijven staan zijn de plekken waar we oefenden in vechten of boogschieten.
Toen ik richting het Poseidon gebouw liep, kwamen er een paar saters en Chiron op me af lopen. 'Hallo Percy' begroette hij mij. 'Goede vlucht gehad?' ' ja, het ritje en het stuk lopen is goed gegaan' antwoordde ik.
'Goed om te horen, ik zag je al kijken waar de andere gebouwen waren die er in kamp Halfbloed wel zijn, maar geen zorgen ik geef je zo een rondleiding nadat je je hebt afgegeven aan deze sater.' Er kwam een sater naar mij toe en ik overhandigde hem mijn rugtas. 'Ook je zwaard graag'. Zei hij toen ik hem doemtij niet gaf. Ik pakte doemtij en stopte hem in mijn rugzak.
'Nu dat geregeld is, geef ik je nu de rondleiding! Laten we beginnen met de tempel van je vader.
