We liep naar de tempel en Chiron begon te vertellen. 'Deze tempel is bedoeld voor de basis behoeften: je kunt hier slapen, eten & drinken en rusten. Het grootste gedeelte van deze week zul je door brengen in de trainingsruimtes maar, hier zul je ook enige tijd door brengen.' Hij liet me de keukens zien waar een sater bezig was met het bereiden van het avond eten. Daarna liepen we naar de slaapkamer met een bed en een kast waar allemaal dezelfde setjes in zaten. 'Dit is je trainingspak. In de arena krijg je een soort gelijk pak, maar dan met twee drietanden er op dat is namelijk jouw logo: de tweede strijder van Poseidon. Naast de slaapkamer was een badkamer met een wastafel en een bad.
Na de tempel gingen we naar de oefenruimtes. 'Hier kun je alles doen zoals: vechttaktieken, overlevingslessen en andere lessen die je nodig hebt om te overleven in de arena. We gaan nu eerst wat eten en daarna krijg je je trainingsrooster om meteen te kunnen beginnen aan je training.'
Na het eten kreeg ik zoals beloofd het rooster en zag dat ik vanmiddag begon met de activiteit vallenmaken.
Ik liep met Chiron naar een stuk bos met overal stukken touw, hout en andere dingen die je nodig kan hebben voor een val.
De leeraar die er bij stond leerde me eerst de basisknopen die ik nodig zou hebben om een val te bouwen. Na een uurtje geprutst te hebben met een paar touwen had ik een val gemaakt waar je, nadat je in een lus bent gestapt, aan je enkel 2 meter in de lucht hangt.
Na het vallenmaken ging ik naar zwaard vechten wat in een cirkel van zand werd beoefend. Omdat deze leeraar al snel door had dat ik wel een geoefende zwaardvechter was gingen we al snel over naar de moeilijkere oefeningen. Na een tijdje oefeningen te doen gingen we een gevecht aan.
Chiron kwam ons naar 2 uur opzoeken om ons nede te delen dat er een pauze is.
Na de pauze gingen we boogschieten wat gegeven werd door Chiron zelf. Omdat ik nooit erg goed was geweest in boogschieten miste ik elk doel. Toen ik op het laatst bijna een sater raakte toen die op (voor normale mensen) veilige afstand langs liep, gaf Chiron het op en liet me stoppen voordat ik omstanders verwond.
Toen we eindelijk gingen avond eten merkte ik pas hoe honger ik had. Na het eten kreeg ik camoflageles voor in het donker. Nadat ik had geleerd om gebruik te maken van de schaduwen van de nacht om onzichtbaar te zijn voor omstanders, mocht ik eindelijk naar bed. Ik slaapte die nacht voor het eerst op deze nieuwe plek en zoals gewoonlijk als ik geen slaappillen gebruikte kreeg ik weer een nachtmerrie.
Ik stond in een mistige ruimte waar ik, ondanks dat het goed verlicht was, niks dan mijzelf kon zien. Opeens voelde ik dat iemand me van achter besloop. Ik draaide me om en zag een schim steeds dichter naar mij toe komen. 'Percy, kun je me horen?' Vroeg de schim. 'Grover, ben jij dat?'
'Ja, je moet naar me luisteren. Ik kan hier niet veel langer meer blijven, want ze houden ons allemaal in de gaten dat we geen contact zoeken met jullie.' Hij draaide zich verschrikt om alsof hij iemand achter zich hoorde terwijl ik niets achter hem hoorde of zag. 'Beloof me' ging hij verder. 'Dat wat er ook gebeurd je hetzelfde moet blijven denken als voordat je gister naar Olympus moest gaan.. Hoor je me? Verander niet van gedachten!' Hij draaide zich weer om en keek me angstig aan. 'Ik moet nu gaan want ze krijgen me door!' Grover liep langzaam naar achter en voordat hij verdween zei hij nog: 'het is niet wat je denkt. Het is niet wa...' verder kwam hij niet want hij flakerde nog even na en verdween.
Zijn laatste woorden galmden na toen Chiron mij wakker schudde omdat een nieuwe dag was aangebroken en tijd was voor ontbeit.
