Sabah alarmın çalmasıyla uyandım. Herzaman ki gibi okula gitme isteğim yoktu. Yataktan kalkıp küçük evimizdeki banyoya girdim. Elimi yüzümü yıkayıp odama geçtim. Biraz telefonla oylanıp okul üniformamı giyindim. Çantamı alıp mutfağa gittim. Annem , bizim için bir şeyler hazırlıyordu. Daha doğrusu benim için değil de babam için beni bu evde ne zaman düşündü ki şimdi mi düşünecekler. Zeytin peynir atıştırıp masadan kalktım.
-Baba bana para verirmisin.
-Baba
bende de vardı ya.
Cebinden 5 TL'yi çıkarıp bana verdi. Somurtarak.
-Anne ben çıkıyorum.
-Anne
Tamam kızım sen çık.
Annem de biraz iyi olmaya çalışıyor. Bazen kırıcı ve sinirli olur hatta genellikle arada bir gelip ilgilenir.
Ayakkabı mı giyinip evden çıktım. Vazgeçilmeyen kulaklıgımı kulağıma taktım yoluma devam ettim. Her sabah çocuklarını götüren anne babaları görüyordum. Okulumun oraya gelince yalandan da olsa küçük bir gülümsedim. Hızlı adımlarımla sınıfıma geçip en arka yere yani sırama geçtim. Matematik hocamız içeri girdi. Kitaplarımı çıkarıp sırama koydum. Pek birşey anlamıyordum aslında. İyi bir özel hoca tutmaya ihtiyacım vardı , ama parayı nerden bulacaktım bilmiyordum. Annemden veya Babamdan isticektim yani vermiceklerini biliyordum. Ama yine de şansımı deneyeceğim. Zil çaldığında Bahçeye çıkıp boş olan bir banka oturdum. Etrafımı incelemeye başladım. İnsanlar nasıl mutlu olabiliyorlar anlamıyordum. Paraları olunca mutlu olunuyor. Kimisinin arabası var kimisinin evi var. Bense bu okulun yani sayer kolejinin içine düşmüştüm. Hayır hayır yanlış anlamayın bende zengin değilim. Sadece bu okula bursla girdim. Zil çalınca sınıfıma girdim. Ders'in edebiyat olduğunu biliyordum. Pek sevmesem de ilgimi çekiyor.
Zilin çaldığını farkedip eşyalarımı toplayıp okuldan çıktım. Evin yolunu tutmaya başladım. Cafe'nin camında bir ilan vardı ,Garsonluktu. İçeri girip.
-Merhaba ben ilanınızı gördüm de.
-Cafe Görevlisi
Yaşınız kaçtır.
-17 yaşındayım.
-Cafe Görevlisi
Daha çok küçüksünüz alamam sizi.
-Peki teşekkürler.
Diyip cafeden çıktım. Nerem küçük benim 17 yaşındayım ben 17. Yolda bağırdığımı farkedip Sessizce söylenmeye başladım.
Eve vardıgımda direk annemin yanına geçip.
-Anne özel derse ihtiyacım var param da yok.
-Anne
Ne yapıyorsan yap bizi karıştırma. Paramız var sanki.
-Ama anne.
-Anne
Daha ne duruyorsun odana geç. Bir daha bu konu hakkında konuşmak istemiyorum. Oturma odasından geçerken gazeteleri alıp Odama geçtim. Üstümü çıkarmadan hemen Cafe ilanlarına bakmaya başladım.
Bir tane bulmuştum ama alırlar mı bilmiyordum. Numarayı yazıp aradım. Bir görüşelim demişlerdi. Yine de bir gülümseme olmuştu. Üniformalarımı çıkarıp. Siyah yırtık pantolon ve üstüne beyaz tişört geçirip. Odamdan çıktım.
-Ben gidiyorum.
Diyip. Converslerimi giyindim. İlanda ki adresi bulmam zor olmuştu. Tenha bir sokaktı. Cafeyi bulup içeri girdim.
- merhaba ben ilan için aram....
-Cafe Görevlisi
Aa siz bizi arayan kızsınız.
-Evet evet
Uygunmuyum diyip bir kaç sorular sordular. Cafeden çıktığımda mutluydum. İşe alınmıştım. Yeri kötü bir yerde de olsun alınmıştım sonuçta. Evime vardıgımda kendime yemek katıp yedikten sonra odama geçtim. Paralarımı saydığımda 300 TL vardı. Yetmezdi aslında biriktirmem Lazım daha çok. Üstümü değiştirip geceliklerimi giyindim. Direk kendimi yatağıma attım. Yan masamda Duran kitap'ımı alıp okumaya başladım. Bir süre sonra sıkılıp telefonumla oynamaya başladım. Uykumun geldiğini farkedip gözümü Kapattım.
Sabah yine ve yine alarmın çalmasıyla uyandım. Elimi yüzümü yıkayıp üniformamı giyindim. Klasik okul sabahı masamda duran kumbaramdan 5 TL mi alıp. Mutfağa geçtim. Kendime sandviç yapıp yedikten sonra ayağıma supergamı giyindim. Okulun yolunu tuttum. 15 dk sonra okulda oldum. Yine sahte gülüşümle sınıfıma girdim. Ders biyolojiydi sevdiğim dersti. Yani anladığım dersti. Her soru sordugunda ilk ben parmak kaldırırdım hoca da benimle ilgilenirdi. Zil çaldığında sınıfta oturmuştum dışarı çıkmamıştım. Son dersti zaten.
Dersimiz matematikti anlamadığım dersti. Hep dinlerdim ama yapamazdım. Bazen bana soru sorardı bilemezdim. Sonra da azar işitiyordum. Sonra da Ada ders dinlemiyor olurdu. Zil çaldığında eşyalarımı toplayıp hızlıca okuldan çıktım. Hızlı adımlarımla eve vardım. Bugün ilk iş günümdü. Odama çıkıp kot pantolon ve üstüme herhan gibi bir tişörtü üzerime geçirip. Evden çıktım.
Cafe'ye vardıgımda önlüğümü giyinip. Siparişlere başladım. İlk olarak sevgililerin siparişini aldım. Biraz acır gibi baktılar. Siparişlerini alıp içeceklerini getirdim.
-Müdür
Aferin iyi gidiyorsun gerisi sende.
Diyip gitti. Siparişleri tek tek almaya başladım. Mekan kalabalıktı biraz. Bazısı latte bazısı meyve suyu.
Baska masanın siparişini verirken yanlışlıkla adamın üstüne döktüm. Adam sinirle ayağa kalkıp.
-Sen ne yaptığını zannediyorsun gerizekalı.
35 yaşlarında adamdı.
-Özür dilerim efendim.
-Böylelerini niye çalıştırıyorsunuz.
Diyip. Yan masadaki 23 yaşlardaki adam.
-Asıl siz ne yapmaya çalışıyorsunuz yanlışlıkla döktü. Ne büyütüyorsunuz. Cafeden çıkıp ağlamaya başladım. Bana yardım eden adam gelip.
-İyimisin.
Kafa salladım
-Kaç yaşındasın.
-17 yaşındayım.
-Daha çok küçüksün. Bu yaşta çalışmak.
-paraya ihtiyacım var bende isteyerek çalışmıyorum.
Diyip cafeye geçtim biraz daha çalıştıktan sonra 11 de çıkmıştım. Babamdan azar yemek istemiyordum yolda ne gibi yalan uyduracagımı düşünüyordum. Zile bastığımda sinirli halde babam açmıştı. İçeri geçip sorguya çekmişti benı.
-Baba
Neredeydin sen .
-Arkadaşımdaydım baba.
-Baba
Bu saatte.
Diyip tokat geçirdigi gibi yere düştüm. Hızlıca kalkıp odama geçtim. Ağlayarak üstümü çıkarıp yatağa yattım. Hemen de uyumuştum.
Sabah uyandığımda geç kalmıştım üniformamı giyinip evden çıktım. Gözlerimin altı morarmıştı ağlamaktan. Sınıfa geçip.
-Özür dilerim.
Diyip sırama geçtim. Bu hoca kızmayanlardan dı. Matematikçi olsa hemen bir ceza verirdi. Bu derste başarılı olduğum için iyi davranıyor olabilir.
Zil çaldığında eşyalarımı toplayıp eve geçmeden cafeye gittim. O çocuk buradaydı bana yardım eden çocuk. Baktıgımda gülümsemişti. Önlüğümü giyinip siparişleri almaya başladım. 1 saat çalıştıktan sonra o adam gelmişti. Üstüne içecek döktüğüm adam. Bana kötü kötü bakıp boş olan masaya geçtim. Çalışan Aslıya.
-Bu adam hep burda mı.
-Aslı
Genellikle buralarda. Ama iyi davransa iyi olur.
-Tamam tamam.
O adamın siparişini alıp yan masadaki kızların boş olan bardaklarını alayım derken adam ayağıma çekme takmıştı ve yere yapışmıştım. Herkez bana bakıyordu. -Adam
Ah çok özür dilerim yanlışlıkla oldu.
Diyip gülmeye başladı. Yardım eden çocuğa baktığımda bana bakıyordu. Ayağa kalkıp dışarı çıkacakken bu sefer tekrar çelme taktı. İncinmişti galiba bu sefer. O çocuk bana yardım ederek ayağa kaldırdı.
-Teşekkürler ben gerisini hallederim. diyip yanından ayrıldım. Eve vardıgımda anahtarımla açtım. Babam evde yoktu sanırım azar işitmekten kurtulmuştum. Odama geçip üstümü değiştirip uyumuştum.Merhaba arkadaşlar bu bölümde değişiklikler yaptım.
İyi okumalar😊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asabi ögretmenim
Teen FictionMutluluğunu onu yanında bulan yaşamayı ondan öğrenen.. herşeyi onla mücadele eden bir küçük kız.