Asabi ögretmenim

6 bölüm

1HafTA SONRA
Annemin ölümü beni çok üzmüştü. Babamsa 1Hafta da çok değişmişti annemin ölümü onu da çok üzmüştü ,ya da ben öyle düşünüyorum. Babama kahvaltı için mutfağa geçtim. Babamın hastane de dediklerini hiç unutmamış. .Hep düşünüyorum beni niye sevmiyorlar diye ama cevabını da bilmiyorum. Masaya kahvaltılıkları koydum. Sonrada babam masaya geçti
Babam
-Hafta sonu ben yurt dışına çıkıcam.sende bir arkadaşında kal.
-Ama babam benim yakın arkadaşım yok.
-Ne yaparsan yap ,ama bu evden ben gelmeden girilmicek
-Beni sokağa mı atıyorsun baba
Masadan kalkıp gitti. Bende yanına gidip
-babam ben nerde kalıcam
Gözümden bir damla aktı peki ne zaman geleceksin
-Ne zaman geleceğimi bende bilmiyorum kalıcam uzun süre
-Baba bende gelsem
-olmaz
-bir kere de beni düşün ya ben napicam tek başına
2,3 valiz vardı sanırım baya gidiyor du haklıy dı tabi annemden sonra başına kalmıştım şimdi de terkediyordu beni. Ağlamam artmıştı baba gitme lütfen beni tek bırakma.
Beni umursamadan çıktı. Bende odama gidip yatağa attım kendimi .telefon çalınca uzun süre o müziği dinledim fakat ısrarla çalınca açmak zorunda kaldım sesimi düzelterek
-alo
Bugün ders 6 da geç kalma diyip kapattı sinirliydi sanırım. Yada bu olaylar beni germişti.hala ağlıyordum. 6'ya bir buçuk saat vardı güzel bir duş alıp giyeceğim kıyafeti seçmek için dolabın önüne oturdum çok kararsızdım elime geçen ilk şeyi alıp giyindim. Siyah yırtıp pantolon ve üstüne de beyaz bir tişört ayakkabı olarak da convers gitmiştim. Saçlarımı şu dalgası yaparak yüzüme de hafif makyaj yapıp çıktım durağa geçip otobüsün gelmesini bekledim fakat her gelen otobüs doluydu. En son da bir tane boş gelip ona bindim. Akbilimi cüzdanımdan çıkarıp cihaza tuttum ."yetersiz bakiye " hayır hayatimin en kötü anını yaşıyorum şuan para da geçerli değil ki içimden sövüyorum. İnsanlara bakıyorum belki akbilini verirler mi diye kimseden ses seda çıkmayınca umudu kesip otobüsten inmeye kalktım fakat ses gelene kadar arkama döndüğümde
-Bu sefer benden olsun
Diyip gülümsedi
-Teşekkürler diyip yer aramak için bakındım fakat yer yoktu ayakta duracaktım o kadar dolmuştu ki arada eziliyordum. Yanıma o çocuk gelince yani beni kurtaran çocuk yanımda durdu. Durup durup bakıyorduk birbirimize daha doğrusu o bana bakınca bende ona bakıyordum otobüs ani fren yapınca üstüne düşmemle bir oldu çocuğun üstünden kalkıp
-Çok çok özür dilerim
-önemli değil
-bu arada ben mert
- Ada diyip geçiştirdim geldiğim yere varınca kırmızı butona basıp inerken tekrar özür dilerim diyip indim. Bir otobüs macerası burda biter diyip nefes aldım en yakın büfeye gidip akbilimi doldurmak için cüzdanımda para çıkarmak üzere para yok nasıl ya evde mi unutmuştum. Offf herşey. Üst üste geliyor. Geç kalmıştım zaten koşarak dersin olduğu yere gittim kapıyı çalıp bir adım geriledim. Kapı açılınca gülümseyip içeri girdim.
-Biliyorum geç kaldım ama bir bilsen neler yaşadım neyse biz hemen başlayalım istersen
-Bu ne azim diyip sırıttı
İç sesim
Bo no azom masaya geçip konuyu açtım bu sefer anlıyordum bana 10 soru sorup Masadan kalktı bende bu soruları yapmaya başladım 15 dk geçince
-Bitti
Yanıma gelip kontrol ettikten sonra gülümseyip kitapları kaldırmaya başladı
-Ne yani bitti mi
-evet bugünlük bu kadar yeter gel bahçede biraz oturalım
-Aslında ben gitsem
-itiraz istemiyorum Ada
Peşinden gidip ,bahçenin bu kadar büyük olduğunu bilmiyordum evden büyük bir bahçesi vardı hayretler içerisinde bakarken bir sürü çiçekler vardı havuz vardı havuzun yanında şezlonglar vardı hemen arkasında 4 kişilik masa vardı bahçenin başka bir bölümünde ikili pofuduk vardı. Rüzgar onların birine oturup beni çağırdı.Bende bahçeyi inceleyerek yanına gittim.
-ee anlat bakalım
...

Diğer kitabım okuyup beğenirseniz çok sevinirim 😊😘
Kitab'ın ismi :yeni hayatım