Asabi ögretmenim

35.Bölüm

Duru
Issız sokağın ortasında tek başıma yürüyordum. Korkuyordum tabi. Yağmur damlacıkları yüzüme damlaması hoşuma gidiyordu.
Yağmuru seven biriyim ama bu zamanda yağması ürkütücüydü. Taksi falan da geçmiyordu. Evimiz yakındı evet. Ama bu yağmurda ıslanmak istemiyordum. Yağmurun tadını çıkarmak için güzel bir fikrim vardı. Cebimden telefonumu çıkarıp,kulaklıgımı kulağıma takıp yoluma devam ettim. En azından keyifli bir yürüş. Yağmur artması müziğimi engellememişti. Sadece sokakta adımlarımın sesini duyuyordum. Sokak lambaları kesilince olduğum yerde kaldım.
-Noluyor.
Korkmaya başlamıştım.
Etrafı göremiyordum.
-Yardım edin.
Diye bağırdım. Allah kahretmesin ben napıcam. Karanlıktan korkmuyorum. Veya şuan korkuyorum. Sokakta tek başımayım. Sanki adım sesleri duyuyordum. Yolu göremiyordum ama bir tarafa gidiyordum. Nereye gittiğimi bile bilmiyordum.
-Telefonum.
Heyecanla telefonumu çıkardım. Aramalara girip babamı arıcaktım ki. Şarjım bitti.
-sana muhtaç kaldım işe yarasana be.
Diyip sinirden ağlamaya başladım.
-Beni burda çiğ çiğ yiyecekler. Taciz edicekler. Kesin son günüm mü. Bari dua okuyayım. Elimi açıp okumaya başladım.
-Bismillahirrahmanirahim.
Uzaktan bir ışık gözüktü.
-Hey yardım edin. Burdayım.
Gördüğüm kadarıyla iki üç kişilerdi.
-sarhoşmuydu bunlar. Hayır olamaz.
Saklanacak biyer bulup oraya girdim.
-Sarhoş
Nerdesin yavrum. Yardıma geldik işte. Hadi orataya çık.
Ağlamam artmıştı. Ama sesim duyulmasın diye elimle ağzımı kapatıyorum.
Beni arıyorlardı. Ellerinde içki şişeleri vardı.
Ağzımdan hıçkırık kaçınca. Adam benim olduğum yöne döndü.
-Sarhoş
Burdasın demek. Gel buraya Deyip kolumdan çekti.
-Bı-Bırakın beni lütfen.
-Sarhoş
Pekte güzelmişsin.
Kolumu kurtaratak hızlıca geri çekildim.
-Sizi polise şikayet Edicem. Mahkemelerde süründürücegim.
-Sarhoş
Korkak birisi değilsinde böyle konuşuyorsun.
Kolumdan tutup götürmeye başladılar.
-Ya bırakın. İmdat!
-Sarhoş
Bağırma seni öldürürüm.
-Hadi öldürsene yiyorsa öldür.
Agg şu çenemi  tutamadım. İşte şimdi bittin kızım.
-Sarhoş
Gel lan buraya Diyip.
Saçımdan tutarak götürmeye başladı.
-Canımı acıtıyorsun bırak.
Ağlıyordum saç diplerim acıyordu. Köprü gibi bir yere geldik. Burası bizim evin oraya yakındı. Köprünün ordaki demirliklere girip kafamı aşağa eğdi. Burdan mı atıcaktı.
-Ya bak sarhoşsun kendinde değilsin. Beni bırak nolur.
-sarhoş
Daha yeni oyle demiyordun. Son duanı et.
Çırpınmaya başladım. Ama kurtulamadım.
-bırak lan kızı.
Diyen biri duydum. Ama arkamı dönemeyip beni aşağa itekledi.
-Aghhhhhghh
Demirliklere tutunmuştum. Aşağa baktığımda yüksekte.
-Be-Benim yükseklik korkum var.
Kimse duymuyordu. Sarhoş adamla biri kavga ediyordu ama kim olduğunu bilmiyordum.
-Bu ses.
Tanıdıktı.
-Mertttt.
Diye bağırdım. Koşarak demirliklerin oraya geldi.
-Mert
İyimisin.
-Kurtar beni burdan.
-Mert
Tamam elini uzat.
Dediği gibi uzattım. Ama yetişmedi.
-Korkuyorum Mert.
-Mert
Kurtaracagım seni ordan bekle.
Elim acıyordu. Gittikçe kayıyordu.
-Elimi kayıyor Mert beni biran önce kurtar burdan.
-Mert
Tamam Duru Ağlama.
Elini tekrar uzattı ama yine yetişemedim. Gittikçe gücümü kaybediyordum.
Demirliklerden eğilerek bu sefer elimi tuttu. Yukarı yavaş yavaş çekemeye başladı. Sonrada kucağına alıp demirliklerden geçirdi.
-Çok teşekkür ederim. Belki sen olmasaydın şuan o aşağıda olabilirdim.
-Mert
Tamam abartma. Elin kötü pansuman yapalım.
-Hiç gerek yok. Ben hallederim.
Elimden tutup arabaya bindirdi. Torpidodan ilaç falan çıkardı. Elimi pansuman edip.
-Mert
Evine ben bırakacağım.
-Tamam .
Evimin yolunu  tarif etmiştim.
Evin oraya gelince.
-Tekrar teşekkürler.
-Mert
Rica ederim. Dikkatli ol.
Diyip arabadan indim. Eve sesizce girip. Odama çıktım.
-Allahım noluyor bana.
Kalbim yerimden çıkacak gibi. Üstümü çıkarıp . Sosyal hesaplarına baktım.  Çok yakışıklıydı. Annemin adımların sesi geliyordu. Telefonu bırakıp uyuyormuş numarası yaptım. İçeri girip üstümü örtüp yanağımdan da öpüp gitti. Uykum gelmişti zaten.
-İyi geceler🌛

Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar.