Tenefüs zili çaldığında.
-Duru
Birşeyler içelim mi.
-olur.
Kantine doğru gittiğimde Rüzgarı gördüm yanıma gelip.
-Rüzgar
Çıkışta beni bekle
-Tamam
Diyip yanımızdan ayrıldı. Kantinden bir masa bulup oraya oturduk.
-Duru
Ben kahveleri alıyorum.
Cebimden paramı çıkarırken
-Duru
Bu sefer benden
-ama
-Duru
Lütfen
-peki
Masadan ayrılıp kahve almaya gitti.Bir Süre bekledikten sonra yanıma gelip kahvemi verdi.
-Teşekkürler
Gülümsemişti sıcak bir gülümsemesi sevdirmesine yardımcı olmuştu.
-Duru
Daha yeni yanına gelen çocuk kimdi.
-Rüzgar.
-Duru
Hımm.
-ya sana birşey sorabilirmiyim.
-Duru
Tabi .
-ya sınıfta ismini söyleyince bir gürültü falan oldu niye.
-Duru
Ha ya benim soy ismime.
-Ne var ki soy isminde .
-Duru
İzmir'in Atahan holding şirketin sahibim babam
-ha şu en iyi ünlü olan holding.
-Duru
Ewet. Bak beni diğerlerine sakın benzetme ben baba parasında koşan bir kız değilim yanlış anlama lütfen. Ben bu okula kendim için geldim .
-yok hayır.
-Duru
EE senin annen baban ne iş yapıyor.
Orada durakladım. Ne diyecektim ki şimdi.
-Annem 4 hafta önce trafik kazasında öldü.
-Duru
Ada Ben çok çok özür dilerim bilmiyordum.
-yok önemli değil
Sıcak bir gülümsememle onu rahatlattım.
-Duru
Peki baban ne iş yapıyor.
-Babam, annem öldükten sonra beni terk etti.
-Duru
Çok zor zamanlar geçirmişsin. Çok üzüldüm senin için. Peki nerede kalıyorsun.
-Yanlış anlama ama bak
-Duru
Yok anlamam.
-Daha yeni yanıma gelen çocukla kalıyorum arkadaşça ama.
-Duru
Ohaaaa kızım öyle yakışıklı bir çoçukla kim kalmak istemez.
-Yani. Aslında ben annemi babamı tanımıyorum.
-Duru
Nasıl yani
-Beni gerçek ailem evlatlık olarak zorla vermişler. Onlar da beni istemiyorlar dı. Daha doğrusu kimse istemedi . Koskocaman dünyada tek başıma kalmıştım. Ama Rüzgar vardı yanımda hem yardımcı oldu
-Duru
Ya gel buraya
Diyip bana sarıldı
-Duru
Bende yanındayım artık arkadaşım.
Diyip bende ona sarıldım. İyi hissettirmişti bana.
-Duru
Gerçek anneni babanı biliyormusun peki.
-hayır. Beni istemeyen ailemi bulmak da istemiyorum.
-Duru
Neyse boşver bunları. Sınıfa geçelim.
-tamam.
Sınıfama geçip sıramıza geçtik. Hocayı beklemeye başladık.
-Ufuk
Naber kızlar
Duru kaşlarını kaldırarak bu kim dermişçesine ifade aldı
-Tanıştırıyım ufuk Tan bu da Duru Atahan
-Ufuk
Memnun oldum
-Duru
Bende
O sırada hoca içeri girdi. Ben Şaşkınlıkla hocaya bakıyorum. Yani Rüzgara bizim derse gireceğini bilmiyordum.
-Rüzgar
Merhaba çocuklar bundan sonra matematik dersinize ben gireceğim .
Sınıfta gürültü çıkınca birde sınıftaki kızlar nasıl bakıyorsa yiyeceklermiş gibi.
-Rüzgar
Benim adım Rüzgar Tekand.
Sınıftan biri kız söz alarak.
-Hocam evlimisiniz.
-Rüzgar
Hayır evli değilim.
Diğer kızdan
-Peki sevgiliniz var mı .
Bana bakarak .
-hayır yok.
Sınıfın kızları sevinircesine güldüler.
-Duru
Sınıfın kızları yalnız yavşadı hocaya
Kafa sallayarak sinirlendiğimi belli ettim.
-Duru
Sana birşey soracağım.
-sor.
-Duru
Şu ufuk varya
-bizim ufuk mu
-Duru
Evet. Onun sevgilisi varmı
Gulumsercesine
-Yoksa hoşlandındınmı.
-Duru
Hayır hayır sadece hoş çocuk.
-yok sanırım .
Yakışırsınızda
-Duru
Adaaaaa
-Tamam tamam sustum.
-Rüzgar
Hadi herkez en güzel anınızı anlatın.
Bir köşeden başlayıp sıra Duru'ya geldi.
-Duru
Benim en güzel anım New Yorka gitmemdi delilerce alışveriş yapmam.
Sıra bana gelince ayağa kalkıp. Biraz düşündüm. Yoktu sanırım.
-Rüzgar
Ewet seni dinliyoruz.
Sınıftan bir çoçuk
-Hocam onun annesi en fazla temizliğe gider babasıda içerdir pek eğlenceli anı yoktur.
Diyip sınıfta kahkaha attılar. Utancımdan sıraya oturdum.
-senin annen baban varmı onu bile bilmiyoruz. Kim söylesene yoksa kenar mahalleden birilerimi .
Daha fazla dayanamayıp.
-Çok mu merak ediyorsunuz. Annem 4 hafta önce trafik kazasında öldü babamsa beni terk etti . Daha doğrusu onlar gerçek ailem değillermiş bana öye dediler Ben daha annemi babamı bile tanımıyorum. Ya siz ne kadar mutluysanız ben de o kadar üzgünüm. Sizde birazcık insanlık olsun ya birazcık diyip Sınıftan koşarak çıktım..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asabi ögretmenim
Teen FictionMutluluğunu onu yanında bulan yaşamayı ondan öğrenen.. herşeyi onla mücadele eden bir küçük kız.