20

725 33 4
                                    

Ya şu bikaç gündür kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Daha önce 100 tane arkadaşımla kavga ettim, tartıştım, aram bozuldu. Ama arkadaşlarımla kavga ettikten sonra hepsine götümle gülüyodum. Kendileri kaybettiler diye gülüyodum umursamıyodum hatta bir gün geçmiyodu laf atmaya başlıyodum. Ama bu seferki çok koydu, diğerleri gibi değildi ya. Farkettim hissettim onu yani. Kardeşimle kavga ettim bu sefer. Arkadaşlar farklı, kardeş apayrı. Hani annesi tarafından dövülüp sonra anne diye ağlayıp annesine sarılan çocuklar var ya. Onlar gibi yani. Kavga edersin kardeşinle, kavgadan sonra ağlarken yine kardeşine sarılmak istiyosun. Öylece sorun ne olursa olsun, suçlu taraf kim olursa olsun gidip özür dilemek istiyosun. Kavga ettikten sonra herşey yolundaymış gibi gülümsemeye, hayata devam etmeye çalıştım ama ne zaman aklıma o gelse, ne zaman telefonumdaki fotolarımızı görsem nerde olduğum fark etmiyor, ağlıyorum. Nefes alamıyorum sanki, birşey boğazıma oturuyo konuşamıyorum düzgün. Belki bir daha eskisi gibi olamayacağız diye korkuyorum. Ben, arkadaşlarıyla kavga edince götüyle gülen ben, şimdi korkuyorum. Belki o da acı çekiyor, veya kardeşinden vazgeçti. Bilmiyorum, bilemiyorum. Ama elimden gelse giderim özür dilerim. Bir sürü takıldığım arkadaşım var, ama onum yeri başkaydı. Onun kalbimde önemi başka. Daha özel, daha güzel. Ben seni görmeden çok uzun süre durarım, 1 ay durmuştum tatildeyken. Ama şimdi, 1 saat sonra bile seni özlüyorum. Kardeşim, özüm... Seni kaybettim belki. Belki sende ağlıyosun şu an, nefes alamıyosun. Bunu yüzüne söyleyemiyorum o lanet olasıca gururum yüzünden. Ama özür dilerim... Ne yaptıysam özür dilerim. Seni üzdüysem özür dilerim. Böyle olsun istemedim.

Arkadaşlar şu günler paramparçayım vw konuşabileceğim ve beni anlayan kimse yok. Bana destek olun lütfen, ağlamaktan düşünemeyecek hale geldim.

Gençlere TavsiyelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin