Chapter 2 ~ Jerk

108 5 6
                                    

Chapter 2

“We loathe you!” sigaw sa akin nung classmate kong babae.

Isa siya dun sa mga babaeng nadala sa guidance kahapon. Yan kasi. Ako pa binangga niyo. Anong napala niyo? May record na kayo sa guidance. Kawawa naman kayo.

Inirapan ko siya.

“We loathe you? Sige nga, anong meaning nun?” asar ko.

Natameme naman siya at hindi nakapagsalita.

“Bobo mo rin eh. Haharang-harangin mo ko at magsasalita ng kung anu-ano pagkatapos hindi mo naman alam kung anong sinasabi mo. Advice lang teh—

Lumapit ako sa kanya at binulungan siya.

“Wag kang bobo much. Napaghahalataang trying hard ka eh.” Sabi ko sa kanya sabay bira ng layas.

Aba, ano siya pinagpala, para pag-aksayahan ng oras ko?

Change expression na naman again. Back to being a good girl.

Ilang taon ko na bang ginagawa to? Hmmm… Almost all my life na ata. Kung hindi mo talaga ako kilalang kilala, isang mabait at kagalang-galang na babae ang magiging tingin mo sa akin.

Pero kung close tayo at nakasama na kita sa iba’t ibang events, mapa outside school man o hindi, malamang sa malamang na maku-culture shock ka sa akin. Bakit? Dahil maldita ako mula buhok hanggang kadulu-duluhan ng kuko sa paa ko.

I’m not good so I don’t want someone to compare me to a saint. Duh. Ayoko ngang maging ganoon. Magsisilbi ka sa tao at hindi ka pwedeng magalit?

That’s ridiculous. Ang boring ng buhay mo kung forever ka na lang mabait. Aabusuhin ka lang ng kapwa mo lalo na sa panahon ngayon. Lahat pa naman ng tao ngayon may POKER FACE.

Bakit ako magtitiwala sa iba hindi ba? Ultimo nga bestfriend ko hindi ko pinagkakatiwalaan, ibang tao pa kaya?

Iniingatan ko lang ang sarili ko. Mahirap nang magoyo. Hmmm. Ang trust ko sa bestfriend ko eh 50% lang. Am I bad? Maybe yes, maybe not. May possibility pa na maging balimbing ang bestfriend ko.

Duh. Kakasabi ko lang di ba, lahat ng tao may poker face so ibig sabihin, lahat tayo, may itinatagong ugali. Naman. Kaya ayoko sa mga taong masyadong mabait.

Ngayon alam niyo na kung bakit gustong gusto ko si Nikko. Hindi siya poker face tulad ng iba. Transparent siya minsan. Pag galit siya, makikita mo sa mukha niya.

Pag umiirap siya, feeling ko mamamatay ako sa kilig. Duh. Ayoko nga sa smile niya. Eeewness to death lang ah.

I’m not a typical type of girl kaya hindi ako kinikilig sa mga smile smile eklabu na yan. I like boys who are cool. Yung mga tipo ng lalaki na mahilig makipagbugbugan. Yung tipong gangster type ba.

Pero ayoko naman nung marumi tignan. Ah basta. Yung parang characters sa mga wattpad stories.

Yun bang mala-TIMOTHY ODELLE PENDLETON ng Talk back and You’re dead ni alesana marie.

Ganun ang type kong lalaki.

Well, si Nikko hindi siya gangster type pero tsundere kaya I like him.

No, I love him na ata. Di ba kapag lumampas ng ilang buwan ang pagkakacrush mo sa isang tao, it means you’re inlove with him?

So therefore, I conclude, I’m in love with Nikko Paolo Soriano.

“You! Ugly head!” another creature appeared in front me.

My Oniichan, My Boyfriend, My Everything [ON HOLD]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon