Chapter 13

52 4 0
                                    

"Αγαπη...εισαι καλα;" ρωταω μετα απο λιγα λεπτα σιγης και προσπαθω να πιασω το βλεμμα της.Ανοιγει το στομα της για να μιλησει αλλα το κλεινει γρηγορα και ενωνει το βλεμμα της με το δικο μου.

"Να...μετακομισω...μαζι σου...;" με ρωταει με παυσεις και εγω γνεφω.

"Ξερω πως σε αγαπω υπερβολικα πολυ...σε λατρευω μωρο μου...η αγαπη μου για εσενα ειναι απειρη!!!" της λεω και συνεχιζει να με κοιταει στα ματια προσπαθωντας να βρει καπια αμφιβολλια για αυτο που μολις ειπα ομως ειμαι αποφασισμενος και εκατο τοις εκατο σιγουρος.Οταν δεν απανταει συνεχιζω λιγο ακομα.

"Ξερω οτι θελω να εισαι διπλα μου καθε στιγμη...δεν θελω να ειμαι λεπτο μακρια σου...σ'αγαπω τοσο πολυ...θελω να κοιμαμαι και να ξυπναω διπλα σου Κειτ...αν βεβαια το θες κι εσυ αυτο..." προσθετω και την βλεπω σκεπτικη.

"Εισαι σιγουρος;" αναστεναζει.

"Ναι...ποτε δεν ημουν πιο σιγουρος στη ζωη μου!" της λεω αποφασιστικα και εκεινη γνεφει.

"Λοιπον...ασε με να το σκεφτω λιγο...ναι;" με ρωταει και αργω να απαντησω αλλα τελικα λεω ενα απλο 'οκ' και συνεχιζουμε το φαγητο μας.
................................

"Περασες καλα;" την ρωταω οταν φτανουμε μπροστα απο την εισοδο του σπιτιου της.

"Ναι,περασα πολυ ομορφα!" μου λεει με ενα χαμογελο και ανταποδιδω. Την φιλαω πεταχτα στα χειλη και την κοιταω στα ματια.

"Λοιπον...σε αφηνω να ξεκουραστεις και σκεψου αυτο που ειπαμε..." την παρακαλαω και γνεφει την αποχαιρετω με ακομα ενα φιλι και αφου την δω να μπαινει και να κλεινει την πορτα πισω της ξεκιναω και εγω για το δικο μου.

~Κειτ POV~

Ενα κουδουνισμα με ξυπναει και τεινω το χερι μου στο κομοδινο για να κλεισω το ξυπνητηρι μα δεν ειναι αυτο που χτυπαει.Πιανω το κινητο μου στα χερια μου αλλα αφου δεν χτυπαει ουτε αυτο καταλαβαινω οτι καποιος χτυπαει το κουδουνι.Μα καλα...τι ωρα ειναι; Το ρολοι δειχνει δυο η ωρα το μεσιμερι και βγαινω απο το δωματιο μου προχωροντας βαριεστημενα κα νυσταγμενα προς την πορτα.

"Τωρα!!!" φωναζω εκνευρισμενη αλλα χαλαρωνω οτι αντικρυζω δυο πρασινα ματια να με κοιτουν.

"Γιατι δεν σηκωνεις το κινητο σου;" ρωταει ο Χαρρυ ενω μπαινει φουριοζος μεσα και προχωραει μεχρι την κουζινα και τον ακολουθω.

"Κι εγω χαιρομαι που σε βλεπω!" του λεω και τριβω τα ματια μου με τα χερια μου.

"Μην κοροιδευεις κι απαντησε μου!" λεει αυστηρα και ξεφυσαω.

A dream come true 2Where stories live. Discover now