Πριν ένα μήνα τελειώσαμε το σχολείο με τον Χάρρυ. Αποφοιτήσαμε! Όλα πήγαν καλά. Πήγαινα σχολείο κάθε μέρα και δεν είχα καμία επιπλοκή στην εγκυμοσύνη μου. Κάθε μήνα επισκέπτομαι τη γυναικολόγο μου, την τελευταία φορά που πηγα μου είπε πώς πολύ σύντομα θα κρατήσω το υγιές μωράκι μου στην αγκαλιά μου. Τρομάζω λίγο για τη στιγμή που θα σπάσουν τα νερά και θα πρέπει ο Χάρρυ να με πάει γρήγορα στο νοσοκομείο. Θεέ μου!
"Γύρισα μωρό μου!"ο Χάρρυ μπαίνει κεφατος στο σπίτι. Συνεχίζει σταθερά την δουλειά του στη καφετέρια όμως πάει στη σχολή του τα πρωινά ώστε να ασχοληθεί με αυτό που πραγματικά θέλει. Να γίνει δικηγόρος! Κι εγώ έχω σκοπό μόλις γεννηθεί το παιδί να ξεκινήσω μαθήματα στη σχολή μου. Τα αγγλικά είναι η ζωή μου. Θα ασχοληθώ με την αγγλική φιλολογία και να διδάσκω σε παιδιά. Ειτε σε σχολείο είτε σε φροντιστήριο αλλά και ιδιαίτερα. Έτσι θα συνεισφέρουμε κι οι δυο στο σπίτι μας και θα φροντίζουμε το παιδί μας.
"Αγάπη μου!"κάθεται δίπλα μοτ και με φιλάει παθιασμένα. Όταν απομακρυνόμαστε με κοιτάει στα μάτια και χαμογελάει αχνά.
"Έχεις κακή διάθεση βλέπω.."του χαμογελώ.
"Ναι...εμ έχω παραγγείλει κινέζικο. Όπου να ναι θα φτάσει."μου λέει και γνέφω.
Λίγα λεπτά αργότερα αφού έχει φτάσει το φαγητό μας μπαίνω στην τραπεζαρία. Αυτό που βλέπω με παραξενεύει. Χαμηλά φώτα,ρομαντική ατμόσφαιρα, αρωματικά κεριά γύρω στον χώρο κι ένα μικρό βάζο με τρια κόκκινα τριαντάφυλλα. Όλα είναι σερβιρισμένα.Ο Χάρρυ έρχεται από την κουζίνα κρατώντας δυο κολονάτα ποτήρια και ένα κόκκινο κρασί.
"Κάτσε μωρό μου."μου λέει και τον ακούω. Κάθεται απέναντι μου και γεμίζει τα ποτήρια μας μέχρι τη μέση.
"Γιατί τόσες επισημότητες;"τον ρωτάω κοιτώντας τον στα μάτια.
Γελάει και σηκώνει το ποτήρι του.
"Ας κάνουμε μια πρόποση..."αφήνει την πρόταση του μετέωρη.
"Μάλιστα..."λέω και σηκώνω κι εγω το δικό μου.
"Στον καρπό του έρωτα μας που θα έρθει σύντομα!"λέει και γνέφω. Πίνω μια μικρή γουλιά απτό κρασί μου γιατί δεν κάνει να πίνω. Τρώμε και ο Χάρρυ γελάει επειδή δεν μπορώ να χειριστώ τα ξυλάκια. Με πειράζει γι'αυτό και γελάμε μαζί.
"Πάμε να κάτσουμε στο σαλόνι;τον ρωτάω όταν έχουμε τελειώσει.
"Πήγαινε κι έρχομαι αμέσως. Φέρνω μπισκοτάκια της τύχης!"λέει ενθουσιασμένα και γελάω καθώς πηγαίνω στο σαλονι και κάθομαι στον μεγάλο καναπέ. Μετά από λίγο έρχεται και κάθεται δίπλα μου δίνοντας μου ένα μπισκοτάκι. Με κοιτάει και τον κοιτάω.
"Εσύ πρώτος."του λέω και γνέφει. Το ανοίγει προσεκτικά και ξετυλίγει το χαρτάκι.
"Θα έχεις μια όμορφη και ήρεμη ζωή."διαβάζει κι αμέσως ξυνίζει και γελάω με την αντίδραση του. Μάλλον δεν του άρεσε.
"Άσε τα γέλια. Σειρά σου!"λέει και ανοίγω το δικό μου μπισκοτάκι που νομίζω είναι λίγο πιο μεγάλο από του Χάρρυ αλλα δεν δίνω σημασία. Μένω άφωνη όταν βλέπω ένα μονόπετρο και ένα μικρό χαρτάκι να γράφει "Will you marry me?". Όταν τον κοιτάω χαμογελάει.
"Λοιπόν;"ρωτάει κι αναστενάζω. Χαμογελάω όμως κιόλας!
YOU ARE READING
A dream come true 2
Fanfiction"Ποιο είναι το όνειρο σου;"τον ρωτάω και βολεύομαι καλύτερα μεσα στη ζέστη αγκαλιά του. "Εσύ είσαι το όνειρο μου..."απαντάει αιφνιδιαζοντας με.Με το χέρι του πιάνει το πηγούνι μου,σηκώνει το κεφάλι μου και αμέσως κολλάει τα χείλη του στα δικά μου.
