A dream come true 2

Chapter 26

"Πώς έγινε; Της έχω πει να προσέχει με αυτό το σαράβαλο. Δεν ήθελε να της πάρω καινούργιο."λέω καθώς κρατάω στην αγκαλιά μου την Τζεμ. Εδώ και μια ώρα καθόμαστε στο σαλόνι του διαμερίσματος μου και μου είπε όλες τις λεπτομέρειες για ατύχημα της μαμάς. Πρέπει όντως να πάμε στο Holmes Chapel, να τη δούμε. Δεν γίνεται να τη μεταφέρουν καπου πιο κεντρικά γιατί η κατάσταση της είναι πολύ σοβαρή.

"Σςς...μην κλαίς άλλο Τζεμμα,όλα θα πάνε καλά..."προσπαθώ να ηρεμήσω την αδερφή μου,όπως και να πιστέψω τα λόγια μου. Όλα θα πανε καλά.Ακούω την πόρτα να ανοίγει και ξαφνικα λειτουργω κανονικά. Πώς το έκανα αυτο; Άφησα την Κέιτ να με περιμένει στο καφε. Έπρεπε να την πάρω μαζί μου και να έρθουμε κατευθείαν εδώ. Θα καταλάβαινε. Είμαι σίγουρος ότι είναι έξαλλη έχει ένα δίκιο όμως και πάλι θα πρέπει να με καταλάβει. Αφήνω την Τζεμ από την αγκαλιά μου και κατευθύνομαι προς το χοπ όπου ακούω να κινούνται τα τακούνια της. Νιώθει την παρουσία μου αλλά δεν γυρνάει να με κοιτάξει. Την ακολουθώ στο δωμάτιο μας και κλείνω την πορτα. Όταν ακούει το *κλικ* της γυρνάει και με κοιτάει.

"Γιατί το έκανες αυτό; Με άφησες εκεί να περιμένω σαν την ηλίθια και απλά έφυγες!"φωνάζει και πάω κοντά της. Κάνω αυτό που χρειάζομαι με την ελπίδα να ανταποδώσει,την αγκαλιάζω. Παραδόξως τυλίγει τα χέρια της γύρω από το λαιμό μου και χαϊδεύει τα μαλλιά μου.

"Συγνωμη..."ψιθυρίζω ρουφώντας τη μύτη μου. "Η μητέρα μου..."πάω να της εξηγήσω αλλά με διακόπτει.

"Σςς...ξέρω Χάρρυ...μου τηλεφώνησε ο μπαμπάς σου καθώς ερχόμουν, εγω συγνωμη. Απλά δεν μου άρεσε που με άφησες έτσι...εκεί πέρα." μου εξηγεί και γνέφω πριν ενωσω τα χείλη μας σε ένα παθιασμένο φιλί. Πάω να σηκώσω την μπλούζα της όμως με σταματάει.

"Τι συμβαίνει;"την ρωτάω.

"Η αδερφή σου είναι στο σαλόνι μας..."λέει απαλά και γελάω. Περπατάω γρήγορα προς την πόρτα κι όταν γυρνάω το κλειδί γουρλωνει τα ματια της.

"Θα είμαι γρήγορος μωρό μου."της λέω και γνέφει περνώντας το κάτω χείλος της ανάμεσα από τα δόντια της. Στέκεται λιγο πιο μακριά από θρανίο,αρχίζω να την φιλάω αργά και ρομαντικά ενώ τα χέρια μου γλιστράνε από τη μέση της στους γοφούς της και αναστενάζει.

"Πήδα!"διατάζω και κάνοντας ένα μικρό άλμα τυλίγει τα πόδια της γύρω από τη μέση κου και καταλήγω να την ακουμπάω στο γραφείο. Βγάζει την μπλούζα μου και την πετάει στο πάτωμα,το ίδιο γίνεται και με την δική της και αφήνω Φιλιά στο στήθος της καθώς προσπαθεί να ξεκουμπωσει το παντελόνι μου. Την βοηθάω και τελικά βρίσκεται μαζί με τις μπλούζες μας. Βγάζω και το δικό της αφήνοντας σκόρπια Φιλιά στα μπούτια της.

"Χάρρυ...σε παρακαλώ..."λέει αναμμένη και γελάω με την ανυπομονησια της. Κατεβαζει το μποξερ μου και κάνω το ίδιο με το εσώρουχο της. Καθώς τη γεμίζω ανοίγω το κουμπωμα του σουτιέν της αφήνοντας φιλιά στους ώμους της και καταλήγοντας στο στήθος της μαλαζω με το ένα μου χέρι το ένα της στήθος και παίρνω στο στόμα μου το άλλο ερεθίζοντας όλο και περισσότερο τη θηλή της. Αναστενάζει και λέει το όνομα μου άπειρες φορές. Σηκώνω το κεφαλι μου και την βλέπω να ρίχνει πίσω το κεφάλι της κλαίγοντας από οργασμό. Ενωνω τα χείλη μας και κινούμαι πιο γρήγορα μέσα της.

"Σ'αγαπάω..."ψιθυρίζει ανάμεσα στα χείλη μας και χαμογελάω τονίζοντας το λακκακι στο δεξί μου μάγουλο.

"Κι εγω σ'αγαπάω..."ανταποδίδω το ίδιο ψιθυριστά και τελειώνουμε μαζί. Τα στήθη μας ανεβοκατεβαίνουν ακανόνιστα και ακουμπάω το μέτωπο μου στο δικό της μέχρι να βρω την αναπνοή μου. Ένας χτύπος στην πόρτα κάνει και τους δυο μας να τιναχτουμε.

"Παιδιά; Όλα καλά εκεί μέσα;"η φωνή της αδερφής μου.

"Ναι Τζεμμα, ερχόμαστε σε δυο λεπτά. Πήγαινε στο σαλόνι."ακούγοντας τα βήματα της να απομακρύνονται στρεφομαι ξανά στην κοπέλα που κατέχει το μυαλο,τη καρδιά και το κορμί μου.

"Ντύσου!"προσπαθεί να με σπρώξει από μπροστά της ώστε να κατέβει από το γραφείο αλλά όταν δεν τα καταφέρνει γελαω. Αφήνω ένα φιλί ανάμεσα στα στήθη της και απομακρύνομαι για ντυθουμε κι οι δύο.

"Θα φύγεις για το Holmes Chapel;"με ρωτάει διστακτικά και σκέφτομαι λίγο την απάντηση.

"Μάλλον..."και όταν με κοιτάει μπορώ να διακρίνω το φόβο να κυριεύει τα ματια της.