"Χαρρυ!!!" τσιριζω μεσα απο τα γελια μου. Τοση ωρα προσπαθει να με ξυπνησει και καταληξαμε στο πατωμα να γαργαλαμε ο ενας τον αλλον μα φαινεται πως εκεινος νικαει. Το αγγελικο του γελιο αντιχει στα αφτια μου και χαμογελαω πιανοντας τον γιακα του μαυρου πουκαμισου που φοραει τραβωντας τον κατω σε μενα τελικα κολλωντας τα χειλη μας σε ενα γλυκο φιλι. Καταληγει να γελαει πανω στα χειλη μου με αποτελεσμα να σταματησει το φιλι μας.
"Ξυπνησε με ορεξουλες το μωρο μου;" ρωταει κουνοντας παιχνιδιαρικα τα φρυδια του. Πριν σηκωθει απο πανω μου αφηνει ενα φιλι στον μαγουλο μου. Με βοηθαει να σταθω ορθια και οταν τον κοιταω με κοιταει χαμογελαστος.
"Γιατι με κοιτας ετσι;"
"Γιατι εισαι πανεμορφη..." απανταει σιγανα και γελαει ξανα χωρις λογο.
"Παιδι μου πας καλα; Γιατι γελας σαν χαζο;" τον ρωταω χαζογελωντας κι εγω.
"Πηγαινε να ντυθεις για να παμε βολτα γατακι μου." λεει σχεδον σοβαρος.
"Καλα..." απανταω και κατευθυνομαι στη ντουλαπα. Πιανω ενα μαυρο παντελονι και το συνδιαζω με μια λευκη κοντομανικη μπλουζα και την ζεστη σκουρα καφε ζακετα μου ενω επιλεγω τα μπεζ μποτακια μου.Αφου χτενισω τα μαλλια μου και βαφτω ελαφρια βγαινω απο το δωματιο και οταν μπαινω στο σαλονι βλεπω τον Χαρρυ να στεκεται σαν ανυπομονο μικρο παιδι στην ανοιχτη εξωπορτα.Μου κανει νοημα να βγω και ακουω τη πορτ να κλεινει πισω μας.
[...]
"Χαρρυ ειναι τοσο υπεροχο! Μ'αρεσει πολυ! Αχ,το λατρευω!" θαυμαζω το καινουριο βραχιολι στον καρπο μου, SWAROVSKI.
"Τα παντα για την καρδια μου..." ψιθυριζει στο αφτι μου πριν αφησει ενα φιλι στο μαγουλο μου. Περπαταμε στον πεζοδρομο και βγαινοντας στον κεντρικο δρομο διασχιζουμε τη διαβαση για να φτασουμε στην καφετερεια που δουλευει η κολλητη μου. Πριν μπουμε μεσα το κινητο του Χαρρυ χτυπαει, κοιταει την οθονη μου δινει ενα πεταχτο φιλι στα χειλη και μου λεει να προχωρησω κι οτι θα ερθει σε 2 λεπτα.
~Χαρρυ POV~
"Τζεμ ηρεμησε και πες μου τι συμβαινει." μιλαω αργα και καθαρα στο ακουστικο ωστε η αδερφη μου να με ακουσει και να μαθω επιτελους τι τρεχει και τι νεα ειχε απο τη μαμα.
"Χαρρυ...η μαμα ειχε ενα ατυχημα με το αυτοκινητο και...ειναι στο νοσοκομειο...πολυ σοβαρα...πρεπει να φυγουμε για Holmes Chapel σημερα κιολας..." λεει ηρεμωντας τους λυγμους της αλλα οταν ολοκληρωνει ξεσπαιε ξανα.Περναω το χερι μου μεσα απο τα μαλλια μου και ξεφυσαω τραβωντας τις ριζες αγχωμενος βαδιζω πανω κατω.
"Τζεμ που εισαι;" ρωταω ετοιμος να λυγισω κι εγω.
"Σπιτι σου..." μου λεει μεσα στο κλαμα της.
"Ενταξει...κλεισε κι ερχομαι απο εκει." της λεω και το κλεινουμε ενω πριν το καταλαβω μπαινω ξανα στο αυτοκινητο αναβω την μηχανη και παιρνω γρηγορα το δρομο του γυρισμου για το σπιτι μου.
YOU ARE READING
A dream come true 2
Fanfiction"Ποιο είναι το όνειρο σου;"τον ρωτάω και βολεύομαι καλύτερα μεσα στη ζέστη αγκαλιά του. "Εσύ είσαι το όνειρο μου..."απαντάει αιφνιδιαζοντας με.Με το χέρι του πιάνει το πηγούνι μου,σηκώνει το κεφάλι μου και αμέσως κολλάει τα χείλη του στα δικά μου.
