all I have is hope. △

ninth. △

  23.09.2015 która godzina, nie wiem.

Po powrocie z wyjścia z naszą paczką pisałam z Dawidem.

Pisaliśmy o poważnych moim zdaniem sprawach. O naszych sekretach, takie różne...

Ola: No, ale mi możesz zaufać.

Dawid: Wiem, ufam Ci. Dlatego mówię Ci to, co Ci mówię. :)

Ola: No i pamiętaj, mi możesz zawsze wszystko powiedzieć. Tylko sobie nie myśl, że się narzucam, bo nie chcę się narzucać. Jak nie chcesz, to nie pisz...

Ola: To znaczy, wiesz, o co mi chodzi.

Dawid: Ola, przestań, nie narzucasz się.

Ola: Przepraszam. Po prostu często mam uczucie, że jestem nie na miejscu, że niepotrzebnie się wtrącam. To jedna z blizn, którą zostawił mi Bartek, można tak powiedzieć...

Powiedziałam, że przez Bartka często czuję się nie na miejscu. To prawda. Często mam wrażenie, że ktoś rozmawia ze mną na siłę, żeby nie być niegrzecznym.

Dawid: Ola przestań, jesteś potrzeba i to bardzo, jeśli nie wiesz komu to wiedz, że nam, mnie, Julii i reszcie, jesteś zajefajną koleżanką i jakbyśmy mieli sobie wyobrażać codzienne życie bez takiego downa jak Ty, no nie dałoby rady, więc przestań tak mówić i nie przejmuj się tym, co Ci ten skurwiel zrobił.

Popłakałam się.

Jak ja go cholernie kocham.

Czemu moje życie jest takie skomplikowane, czemu nie mogę po prostu pokazywać mu, że mi się podoba? Ach tak, bo, jak zwykle, nikt nie wie, że byłam pierwsza.

×××

Hej hej!

Jak minął poniedziałek? U mnie całkiem dobrze :)

Ostatnio okropnie sypiam. Nie mogę zasnąć w nocy a rano nie mogę się obudzić... :/

Kocham Was
Blackie x