We're Just BestFriends (BOOK 1 COMPLETED)

Chapter 26

"Hi! Is this Xandrea Marie Alvez?" tanong ng tinig sa kabilang linya.

"Yes?"

"Ako po yong nurse kung saan naka-confine ang lolo nyo, I think you need to go here na po dahil malubha na po ang lagay ng lolo nyo. Nautusan lamang po ako niya na kung maaari ay tawagan ang paboritong apo nya. At ito nga pong numero ninyo ang ibinigay niya sa akin na nakalagay sa kanyang notebook. Sana daw po ay makarating kayo bago man lamang siya pumanaw, mahinang-mahina na po ang lolo nyo," sabi ng boses babae sa kabilang linya. Naririnig kong may mga nagtatanong sa akin at may umaalog ngunit hindi ko magawang kumilos at magsalita dahil sa bigat ng balitang sinabi sa akin.

Tulala lamang ako habang nakikinig sa sinasabi nito. Tila ayaw magsalita ng bibig ko at ayaw gumalaw ng kamay at katawan ko, naramdaman ko na lamang ang mainit na likidong masaganang umaagos buhat sa aking mga mata.

Hindi ko alam at wala akong kaalam-alam na ang lolo ko ay naka confine at may malubhang karamdaman. I need to talk to my mom, I need to ask her kung nasaan nga ba ang lolo at kung totoo nga ba ang sinasabi ng nurse daw na tumawag sa akin. Pinunasan ko ang luha ko at tumingin sa mga kaibigan ko.

Feels like my knees are getting jelly and the pain that I am feeling is getting worst, and there's a flashback in my mind how my lolo took care of me when I was young how he carry me and give me a ride to my school and how he said that me and my bestfriend are good looking when we are together.

No! It can't be, I won't let my lolo pass away without me seeing him, kaya kahit nanghihina ay ginawa kong magsalita.

"Bestie, can you call my mom for me please?" I said weakly.

"Sure bestie, ano bang nangyari talaga?" she asked worriedly.

"Can you call her first please?" I close my eyes and shut my mouth. She knows what it means and she hurriedly go out of my room.

"Bestie okay ka lang ba?" si Tere na nag-aalala na din. Tumango lamang ako dito.

"Sigurado ka Xands?" si Trina naman. Again tumango lang ulit ako.

"Anak, what happened?" si mommy na nagmamadaling pumasok sa kwarto ko kasunod si daddy at si Tina. Nilapitan ako nito at niyakap ng mahigpit bago tumingin sa mukha ko at isinabit ang buhok na nasa mukha ko sa likod ng tainga ko.

"M-Mom," sumisinok-sinok na sabi ko. "Totoo po ba? Nasa ospital si lolo?"

"Kanino mo nalaman?" she asked.

"There's a nurse who called me and told me that lolo is in a critical condition and we need to go there because he's looking for me," umiiyak na kwento ko. "Is that true mom? Tell me it's not, that it is just a frank caller. Please mom tell me. Sabi nyo kasi okay lang si lolo kaya iniuwi sya dito sa pilipinas,"

"Ssshhh, hush baby. Everything will be alright," malayong sagot nito.