We're Just BestFriends (BOOK 1 COMPLETED)

Chapter 32

"Bestie may outing daw ang high school class natin this weekend ah. Sasama ka ba?" Teressa ask me from the other line.

"Nah! I don't think papayagan ako nina mommy at daddy lalo pa at malapit na akong umalis," malungkot na saad ko. It's been three days after ng debut party ko, and I haven't seen Zay. He didn't even call me and I don't have guts to call him.

I don't know I just feel ashamed talking to him.

"Papayagan ka nila tito bestie. Gusto mo bang ipag-paalam ka namin?" she said from the other line. I can imagine kung paano kumunot ang noo nito.

"Huwag na lang bestie," kontra ko pa. Wala talaga akong ganang sumama sa mga outing outing na iyon lalo pa at malapit na akong umalis. I decided to pursue my studies abroad. Naisip ko din naman na sayang ang opportunity.

Once in a lifetime opportunity pa naman din yon and settle na ang lahat ako na lang talaga ang inaantay. I already have a ticket. Hindi ko pa nga nasasabi sa mga kaibigan ko na sa monday na ang alis ko. This is my last week here in the Philippines.

"Naku bestie hindi ako papayag na hindi ka makasama. Dapat sumama ka, pupuntahan kita sa inyo para ipagpaalam kay tito, at kung kailangang kaladkadin kita paalis ng bahay nyo sa saturday gagawin ko makasama ka lang," tila matanda sa unang sabi nito. Ganoon talaga si Teressa. Hindi papayag na may maiiwan sa amin.

I inhaled deeply and then release it sharply. "Fine!" pagsuko ko.

"Ang lalim ng sinisid mo ha! Good! See you this weekend bestie. Dadaanan ka namin ha," jolly na sabi nito. I know she's having big smile while saying those words.

"Yeah! See you this weekend," parang walang buhay na tugon ko.

"Cheer up bestie. Sasama si Zay doon, kaya dapat lang nandoon ka. Magja-jamming tayo doon for sure," she cheerfully said.

Para namang biglang nagkaroon ng battery ang katawan ko dahil sa sinabi niya. Bigla akong parang nabuhayan ng loob. I almost forgot that Zay is one of our classmate when we are in high school. Good thing she remind of that.

"Ang landeh lang bestie? Umoo na ako di ba?" kunwari ay balewala lang sa akin.

"Sus kunwari ka pa dyan eh pustahan na kinikilig ka na dyan," anito na tila nakikita nito kung gaano kalawak ang ngiting nakapaskil sa aking mukha ngayon. I must that she's really my bestfriend. She really knows what I am thinking and when I am kilig.

"Sige na bye na at magpapaalam pa ako kina daddy at mommy. Hopefully payagan ako," umirap pa ako na parang nakikita nito ang aking ginawa.

"Sus umiiwas ka lang sa intriga eh. Pero bestie kapag hindi ka pinayagan sabihin mo agad ha. Gagawa tayo ng paraan,"

"Opo madam," we said our goodbyes before I hang up my phone.