Christian's POV
"Thank you Ate Paula." halatang nagtaka si Paula pagsabi ni Kamsy nun.
Tumingin siya sa akin, nginitian ko lang siya.
Mga 30mins lang ay dumating na si Ma and Dad. Ipinakilala ko sa kanila si Paula.
Inabot sa akin ni Dad yung car key. "Take your girl home, we'll be the one to take Kam home"
Dad talaga buti hindi narinig ni Paula. Nakakahiya.
Nagpaalam na kami sa kanila. Sinabihan nila si Paula na mag dinner kasama namin some other time.
"Bye Ate Paula" sabi ni Kam habang yakap yakap si Paula.
"Bye Kams, see you" kiniss niya si Kam sa forehead.
Kams, kams, kams.
Alam kong hindi yun yung unang beses marinig ko yun.
Lumabas na ako ng room, alam kong kasunod ko lang si Paula.
Nasa parking lot na kami ngayon ng hospital.
"Wait!" sigaw ni Paula na parang hinihingal.
Napatigil ako. "sorry" nagtaka naman siya kung bakit ako nag apologize. "Im over reacting, sorry."
Inabot ko ang kamay ko sa kanya at agad niyan namang kinuha yun.
Pinagbuksan ko siya ng pintuan.
Habang nasa kotse kami ay walang nagsasalita.
"Paula..." I said.
"Pau." she said. "Call me Pau."
"Okay." Ngumiti ako. "Thank you."
"For?"
"For coming with me there."
Hindi siya sumagot, sa halip ay ngumiti lang siya.
Ang ganda niya.
Pero may isang babae parin na mas hihigit sa kanya.
Tumahik ulit sa loob ng sasakyan.
"Christian" she said.
"Cb. Call me Cb" I said, while immitating her.
She chuckled.
"Okay." tumingin siya sa akin. "Why is your sister thanking me?"
"The ferrero." Lumunok ako at tsaka tumingin sa kanya. "Thank you for that."
~FLASHBACK~
"Homieeeee, i want to buy ferrero." Kam.
"We'll buy that when we get to the Philippines, okay?" lumuhod ako para maging kalevel siya.
"I want it now please. I want the big box please." sabi niya ng maluha luha na.
Agad naman akong tumayo at naghanap. Nakakita ko ng isang box na hawak ng isang babae. Iisa na lang ata yun.
Lumapit ako para kunin yun. And the next thing I know, nakikipag away ako dahil lang sa chocolates.
Ang babaw. Pero para sa kapatid ko lahat gagawin ko kahit gaano pa kababaw.
After 5mins ay nakuha ko na rin yung box. Great job! Agad akong tumalikod sa kanya para hindi na niya makita yung.......
ferrero?
No.
Yung pamumula ng mukha ko?
Yes.
Nung binigay ko kay Kam yung ferrero sayang saya siya.
"Thank you homie, you're the best" niyakap niya ko at kiniss.
"See that girl" itinuro ko sa kanya yung babaeng inagawan ko ng chocolate. "I got it from her. Pray that you'll get the chance to thank her some day, okay?"
~END OF FLASHBACK~
-------
Paula's POV
"The ferrero. Thank you for that." he answered.
"That was for her?"
"Yup."
"Then I forgive you."
"Im not asking for your forgiveness."
"Jerk."
I heard him chuckled. "I dont apologize if I know that I made someone happy because of what i've done."
"Still a jerk." I said.
He chuckled again.
"That doesnt make me a jerk." he looked at me "But the fact that I dont know where your house is kinda does"
This time I was the one who chuckled.
"Im pretty sure this is the time you should be telling me that I am a jerk." he said while laughing.
"Valle Verde, jerk." I said then I looked out the window.
--------
Sarah's POV
Nasa house kami ni Jade since Sat ngayon at walang pasok.
Kanina pa nanlilisik yung mata ni Paula. Im sure, tatadtarin nanaman kami ng tanong niya.
Hindi lang ata ako ang nakahalata nun kasi niyaya na ni Jade si Marga para magluto sa baba.
Pagkalabas na pagkalabas nila nagtanong na si Paula.
"Bakit nag walk out si Marga?" tanong ni Paula.
"Selos." sagot ko.
"Bakit siya magseselos? Sister yun ni Cb ah?"
"Anong Cb? Si Marga lang tumatawag sa kanya ng ganun ah!"
"Answer my question first."
"Fine. Long story short. Kasama ni Chris si Katsy sa dp niya, nakita namin kung paano mag react si Marga. Di pa namin alam na sister niya yun pero nung malaman namin yun, napagpasyahan namin na itest muna si Marga."
"Test? Hindi ginagawa sa love yan!" sigaw ni Paula.
"Pwede rin. Para malaman yung tunay na nararamdaman ng isang tao"
"Hindi niyo ba alam na nakakasakit na kayo?"
"Edi yun! Natest na nga!"
"Tumigil na kayo sa pag aaway." nagulat kami ng biglang sumingit si Anna na kanina ay tahimik lang.
"Nangyari na. Nakasakit na. Bakit hindi na lang hilumin?" dugtong niya. "Mag ingat na lang tayo. At sana pakiramdam natin yung nararamdaman ng ibang tao. Pero kung san ka liligaya, dun ka. Dun ka sa nararamdaman mo"
Nagkatinginan lang kami ni Paula. Wala ni isa sa amin ang makapagsalita. Hindi namin gets huhu
Tumayo na si Anna. "Marami pa ang masasaktan, sana hindi isa sa inyo yun." lumabas na siya ng kwarto habang naiwan naman kaming nakatulala.
