Nefes al, nefes ver. Nefes al nefes ver...
Beyaz floresan gözlerimi büyük bir acıyla açmama sebep olurken nerede olduğumu anlamaya çalıştım. Başımı sağa çevirip cam vazodaki yalnızca gövdesi kalan bir demet çiçeğe baktım her yere saçılmış solmuş farklı ve isimlerini bile bilmediğim çiçeklere ait yapraklara baktım.
Kaç gündür buradaydım? Baş ucumdaki seruma baktım, damla damla borudan süzülüşüne.
Ben yaşıyor muydum?
Yine altından kalkamayacağım bir yükün altına girdim ama neyse.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Last memory // sangster
Fanfiction"Ve hatırladığım tek şey, artık buraya ait olmadığımdı." @rippedyouth
