Woensdag 14 oktober

44 3 0
                                    

Ik stond achter in het laatste fietsenhok. Ik was met mijn vriendin meegelopen, die hier altijd stond te roken. Ik was wel eens benieuwd wie hier allemaal heen gingen. De docenten wisten wel dat hier gerookt werd, maar ze deden er nooit wat aan. Behalve op internationale rokersdag. Dat was de dag dat alle scholieren naar de rokersplek gingen. Op iedere school gebeurde dat, elk jaar opnieuw. Maar dat was niet vandaag, dus we werden met rust gelaten.

Ik stond gezellig mee te praten. Iedereen accepteerde dat ik er bij was komen staan. Alleen maar omdat ik met Lianne Still mee was gelopen. David kwam ook. Hij bood me een sigaret aan, waar ik beleefd voor bedankte. 'Ik rook niet.' zei ik.
David lachte smalend. 'Wat doe je hier dan?' vroeg hij. 'Gewoon, gezellig kletsen.' zei ik. Hij keek me nog een keer minachtend aan en liep naar een ander groepje. Ik voelde dat Lianne woedend naar hem had gekeken. 'Ik zal de volgende keer niet meer meegaan.' zei ik tegen haar. Waarom was ik ooit op David verliefd geworden?
Ik snapte niets meer van mezelf. Wat een vervelend joch was dat.

We hadden geschiedenis na de pauze en ik zat weer achter David. Het voelde raar. Alle vlinders in mijn buik waren verdwenen. Ik lette de hele geschiedenisles op, ook al was het oersaai. Ik had toch niets beters te doen. De rest van de klas leek het voorval van een paar weken terug al weer vergeten te zijn. Daar had ik dan mooi geluk mee.
Opeens viel het me op hoe David stonk. Hij en Lianne waren de enigen uit de klas die rookten en Lianne had een kauwgompje in en met deo gespoten. Deze stank kwam dus echt alleen maar van David. De ramen zaten dicht. Opeens begreep ik de stille hint van de docente, die even later inderdaad door Linda werd opgepakt. 'Mevrouw,' vroeg ze, 'mogen de ramen open? Het stinkt hier.' David had niet door dat het over hem ging. De docente vroeg: 'Stinken? Waarnaar dan?' met een knipoog naar Linda. Ze liep rood aan. Dat had ze ook niet moeten doen. 'Naar rook,' zei ze, 'ik stik bijna!' Overdrijven was ook een vak, vond ik. De docente vroeg aan David om de ramen open te zetten, maar hij had nog steeds niet door dat het over hem ging. Hij had zelfs niet eens meegekregen waar het gesprek over ging. Hij zette de ramen open en de geschiedenisdocente deed nog een laatste poging en vroeg naar het antwoord op haar vraag, die ze helemaal niet gesteld had. Maar het hielp niet. David zei gewoon dat hij niet had opgelet en keek al weer de andere kant op. Ik wist in ieder geval zeker dat ik nooit ging roken.

Nooit meer naar school!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu