Thoughts of a Scared Liar

Erased

I AM SO FUCKING DISSAPOINTED AT MY SISTER RIGHT NOW.

Alam n'yo ba kung gaano kasakit kapag nawala yung produkto ng utak mo? Tangina. Ang sakit.

Dun sa isa kong account ng wattpad nabura yung 3 chapters na ginawa ko. Tangina ang sakit. Pinaghirapan ko yung putanginang mga chapters na yun tapos mabubura lang?!

Tangina. Nanghihiram na lang ng cellphone mangingialam pa. Bakit kailangan yung i-log out? Nakikibasa na nga lang ila-log out pa?!

Hindi pa yun napublish. Hindi nasave sa drafts kasi walang internet. Putangina.

Lagi na lang akong nadi-dissapoint. Dapat ba hindi na ako magpahiram ng cellphone?

Hindi ako OA kaso putangina. Pangalawang beses na e. Nung una yung samsung ko na nagsilbing diary ko dati at naglalaman ng halos buo ng draft novel na ginawa ko.

Kaya fvck. Malaking bagay yung 3 chapters na yun.

Nagkulang ba ako? Sa pagsusulat na nga lang nakakapag tanggal ng stress at nagigung masaya, tapos ganito?

Gusto ko na sumuko.

Gusto ko ng itigil ang pagsusulat.

Ayoko na. Tangina ayoko na.

Pakiramdam ko lagi akong nate-take for granted. Haha. Nakakasawa.

Ang hina ko kasi. Sa kapatid ko na lang hindi ko pa mapadama yung totoo kong nararamdaman.

the fvck is this life?!