"I hate you" ft. samuel leijten

Part 6

''Samuel! Stop onmiddelijk!'' gil ik.

Ik voel mijn wangen nat worden, ik ben het zat en trek samuel van dioni af.

''Waarom deed je dat!'' schreeuw ik naar hem.

''Nou Saar, hij wou je kussen.'' zegt samuel kalmpjes.

''Je bent ziek'' en zonder er bij na te denken wil ik weglopen maar word mijn pols vastgepakt.

Ik draai me om en kijk in de ogen van samuel die ineens heel dicht bij staat, ik voel zijn warme adem in mijn nek en zet mijn handen op zijn borst bang voor wat er komen gaat.

''waarom haat je me, Sara?'' fluisterd hij, nog steeds dicht genoeg bij me zodat ik zijn adem voel.

''Serieus sam, waarom vraag je dat steeds?'' ik rol met mijn ogen en staar naar de muur.

En voor ik het weet voel ik 2 zachte lippen op de mijne, en ik kus terug?

Ik duw hem van mij af, en kijk recht in de ogen van een gebroken Samuel.

En voor ik het weet hoor ik een piep en open mijn ogen, ik word wakker in een ziekenhuisbed en zie mijn oma en mijn moeder op het bankje zitten.

Wacht was dit allemaal een soort droom?

''Oma, mam? wat doe ik hier? ik moet naar samuel en dioni!'' gil ik.

Mijn moeder staat op en loopt naar me toe, ze pakt mijn hand vast en verteld me het verhaal van voor af aan.

''Saar, kijk het zit zo..'' begint ze

''Noem me geen Saar.'' bijt ik haar toe.

''Umh okay, Sara.'' gaat ze verder met haar verhaal.

''Weetje nog die middag toen je terug kwam van school en ik.." stameld ze.

''Dronken op de bank lag? want je had jezelf weer in koma gezopen!'' roep ik boos.

''Rustig Saar..'' begint oma.

''Ja dat weet ik nog.'' zeg ik rustig maar kwaad.

''Nou umh ja, toen ik je een klap gaf had ik je blijkbaar zo hard geraakt dat je 2 maanden in coma bent geweest.'' een traan rolt over haar wang.

''Dus we hebben geen eens een buurjongen die Dioni heet?'' vraag ik aan mijn oma.

Ze begint te lachen en schud haar hoofd, ''Nee liefje, niet dat ik weet.'' zucht ze.

''Er is hier wel een keer een jongen langs geweest.'' zegt ze snel.

Ik weet dat mijn oma niet zo van jongens houd sinds mijn opa is overleden.

''Samuel?'' zeg ik met een beetje hoop in mijn stem.

''Nee, ene Kaj?'' zegt mijn moeder en pakt mijn hand waar ik vervolgens mijn hand weer uit haal.

''Hij heeft een briefje achter gelaten'' zegt mijn oma en haalt iets uit haar zak.

Ze geeft me het briefje en snel scan in het briefje.

-Lieve Sara, als je dit leest eerst een applaus want je bent weer wakker. Ik wou je vertellen dat ik Samuel verteld heb dat hij niet in de buurt bij je mag komen. Morgen haal ik je op uit het ziekenhuis en we gaan even ergens heen iets handelen. x kaj.-

Okay eng?

''We gaan maar weer eens.'' begint mijn moeder voorzichtig en mijn oma en moeder staan op en verlaten de kamer.

Dus ene Dioni bestaat niet, en Samuel heeft mij nooit gekust.

En er bestaan geen Jai, Cassius en Sterre.

Tranen lopen over mijn wangen dit is zo vreemd!

En waarom 'droomde' ik dat ik kustte met Samuel?

Maar 1 ding Samuel bestaat wel.

---------------------------------------------------------------------------

WOOOOOOOOOOOOW

Jullie hadden dit niet verwacht he!

Beetje verwarrend i know maar het zorgt voor spanning.

xxx