When I Met You

Chapter8:"My saviour.."

Jimboy's POV
Maaga akong lumabas para mag jogging..Its been 3 days mula ng lumipat kami dito pero hindi ko pa nalilibot yung lugar kaya I decided to walk around..

I was 1 street away from our street when I saw someone familiar..galing sya sa gilid ng isang bakanteng bahay..

Jimboy:"teka si zonia ba yun?"(nabulong ko..I went closer habang may hinihintay sya..mukhang hindi sya ok..umiiyak sya..lalapitan ko na sana sya kaso may dumating na tricycle at sumakay sya kaya sumakay rin ako agad sa kasunod na tricycle para sundan sya..alam kong hindi sya pinapayagang umalis mag isa sa kanila dahil sa sakit nya..umiiyak pa sya kaya nag alala rin ako..)

(tinawagan ko agad si Claire para ipaalam yung nangyayari at ipasabi kila myco na sinusundan ko sya para mabawasan ang pagaalala nila..)

(Ilang sandali pa huminto yung tricycle sa gate ng village..highway.. mukhang wala syang dalang pera..kasi na ngamot yung driver..kaya nag bayad ako at bumaba lumapit ako sa driver at nag abot ng bayad..)

Jimboy:"ito na po yung bayad nya..salamat.."(sabi ko sa driver halatang nagulat sya at napa baba..umalis narin agad yung tricycle pero ang mali nasa gitna pala sya ng kalsada Sakto namang may papasok na kotse at hindi sya napansin agad kaya muntik na syang mabangga..tumakbo ako at hinila sya papunta sa side walk..)

Driver:"hoy kung mag papakamatay ka wag ka na mang abala ng ibang tao..mag bigti ka o kaya tumalon sa tulay..istorbo.."(sigaw nung galit na galit na driver..nakita kong tumulo ulit yung mga luha nya..sobrang lungkot ng mga mata nya..kaya..)

Jimboy:"saan ka ba pupunta?alam ba sainyo na umalis kang magisa?ni wala kang dalang pera o kahit ano.."(painis ko kunwaring tanong sakanya..hindi nya alam na alam kong may sakit sya eh..)

Zonia:"bakit mo ba ko sinundan?wala kang pakialam kung saan ako pupunta..umuwi kana..parepareho lang kayong lahat.."(sarcastic pa nyang sagot sakin..sabi na may pagka brat talaga tong babaeng toh eh..)

Jimboy:"parehong ano?sinundan kita kasi alam kong hindi ka umaalis sa inyo na mag isa..baka nga Hindi nila alam na umalis ka eh..sigurado ako nag aalala na ng husto yung mga kapatid mo sayo.."(pangungunsensya ko pang dahilan sa kanya..kita kong malaki ang dinadamdam nya..kaya pipilitin kong sakyan ang mga trip nya mauwi ko lang syang ligtas sakanila..siguro ngayon ko sya makikilala..)

Zonia's POV
Sumakay ako ng tricycle papunta sa lugar na gusto ko sanang puntahan kaso nung sinabi ko sakanya kung saan pinababa nya ko sa gate ng village..dun ko lang din narealize na wala pala akong dalang pera..nagulat nalang ako biglang sumulpot si jimboy at nagbayad sa tricycle na sinakyan ko..muntik pa kong mabangga..pinaalala pa sakin nung driver na abala ako..isang malaking abala lalo na sa mga kapatid ko..abala sa lahat ng gusto nilang gawin..)

(tapos pinaalala pa ni jimboy sakin na nag aalala na sila para sakin..syempre nakunsensya rin ako dahil sigurado akong nag aalala na nga sila ngayon..pero ngayon lang toh..ngayon lang ako makakalabas ng village namin na wala sa kotse,na walang mag papaalala ng sakit ko..kaya susulitin ko muna..)

Zonia:"wala kang alam kung bakit ako nandito kaya wag ka nang mangialam..iwan mo nalang ako.."(pataray ko namang sagot sakanya para umalis na sya..I dont want to be mean pero kung mangungulit lang sya na umuwi ako bahala na pero hindi muna ako uuwi..lumakad nako patawid na sana ako kaso biglang..)

BEEEEEEEEEEEEEEEEP..(malakas na busina ng isang jeep..akala ko mababangga na talaga ako nakakadalawa na ko eh..pumikit nalang ako tapos..)

Jimboy:"ZONIAAAAAAA..WHAT ARE YOU DOING?"(galit na galit ng sigaw ni jimboy pagkatapos nya kong hilain nanaman pa side walk..)

Driver:"hoy..hindi ka ba marunong tumawid?mag ingat ka naman.."(sigaw pa nung driver bago umalis rin naiyak nalang ako..natakot rin ako eh..it may sound strange but ngayon lang ako tatawid mag isa ng kalsada..buti nalang nandito si jimboy for the very first time I was saved by someone 2nd na pala first yung kanina..)

Jimboy:"ano bang nangyayari sayo?gusto mo ba talaga ipahamak ang sarili mo?ganun na ba talaga kabigat yang problema mo ha?"(sermon pa nya sakin..pero bukod sa inis nakikita ko yung concern sa mata nya at yung pag pipigil sa sarili nya na mataasan ng sobra yung boses nya..)

Zonia:"sorry na..hindi talaga ako marunong tumawid eh..hindi ko naman yun sinasadya..sige na umuwi kana iwanan muna ko..naaabala ka pa dahil sakin.."(low voice ko na..kasalanan ko naman eh..hindi ako nag ingat..)

Jimboy:"ang tanda mo na hindi ka pa marunong tumawid ng kalsada mag isa?eh grade 1 palang ako bumabyahe na ko mag isa eh..tsaka pano kita iniwan ng ganyan?baka mapahamak ka pa.."(sagot naman nya medyo pasungit parin pero may halo ng kayabangan..)

Zonia:"edi ikaw na magaling..magkaiba naman tayo eh..tsaka may service car naman kami bakit ako babyahe mag isa?tsaka sabi ni kuya hindi safe bumyahe mag isa lalo na public transportation..marami raw bad guys around.."(dahilan ko naman..ngayon sabay na kaming naglalakad sa side walk..)

Jimboy:"eh bakit umalis ka sainyo mag isa ngayon?bumyahe kang mag isa diba?tsaka saan ka ba pupunta?eh wala ka naman palang pera?"(sermon naman nya..tss..para talaga syang si dad..seriously..)

Zonia:"unplanned toh noh..tss..tsaka malay ko nang hindi pwede mag tricycle papuntang cavite.."(dahilan ko pa ulit..)

Jimboy:"eh loka loka ka naman pala talaga eh..tricycle pa cavite?eh nasa Quezon City ka..ano yun joke?tsaka ang layo nun ahh..bakit pupunta ka dun na walang paalam sa inyo?"(pang asar pa nya..)

Zonia:"kasi dun ko gustong pumunta..gusto kong lumayo samin..gusto kong mapag isa kahit isang araw lang.."(sagot ko naman..dun kasi nakalibing ang isa sa pinaka importanteng tao sa buhay ko..kaso napakapit fail ng alis ko wala akong pera kahit Piso..hindi ko nga rin dala yung phone ko eh..)

Jimboy:"paano ka nga pupunta dun eh malayo yun?wala ka pang pera..alam mo ba yung address?"(tanong pa nya..)

Zonia:"wala..hindi ko alam..basta heavenly homes cemetery lang ang alam ko sa cavite yun.."(sagot ko naman..alangan nako pano nga naman ako pupunta dun eh wala na kong pamasahe..ang layo pa daw ng cavite..eh hindi naman ako marunong magcommute..)

Jimboy:"heavenly homes cemetery sa cavite?saan sa cavite?marami pang baranggay dun..hay naku..hindi ka ba sumali ng girl scout sa school nyo?kulang ka sa armas..kung bigla kang masabak sa gera patay kana agad.."(pamimilosopo naman nya..haist..yabang..)

Zonia:"hindi ako sumasali sa mga ganun..bawal ako..gusto ko lang talaga makapunta dun ngayon..kailangan ko ng peace of mind..kaya please iwan mo nalang ako..uuwi nalang ako mamaya.."(sagot ko nalang saka lumakad sa gilid lang ako ng highway..kailangan ko lang talaga ng new environment ngayon..super stressful na kasi ng buhay ko dahil sa mga sakit ko eh..)

Jimboy:"teka saan ka pupunta?at paano ka uuwi wala kang pamasahe?"(pahabol nanaman nyang tanong..)

Zonia:"kahit saan Mapunta basta may makita lang akong bago bukod sa buong bahay,way to school at buong school campus..ohh..at pati sa street natin.."(sagot ko nalang..bahala na sya..ayoko ng makipagtalo..)

Jimboy:"Tss..sige na nga..tara.."(parang napipilitan nyang bulong saka hinila yung kamay ko..)

Zonia:"ano?hoy teka saan mo ko dadalhin?"(awat ko sakanya..baliw ata tong lalakeng toh eh..bigla nalang manghihila..)

Jimboy:"basta..tara.."(sagot naman nya..tapos tinaas nya yung kamay nya na parang may tinatawag..maya maya pa may huminto na sa tapat namin na jeep..hinila nya ako pasakay pero in a gentleman way naman..umupo ako sa pinaka gilid..tabi ng entrance..tumabi rin sya sakin..kumapit ako ng mahigpit sa gilid kasi maalog at mabilis yung takbo ng jeep nakakatakot..)

Jimboy:"OK ka lang ba?"(concerned tone..)

Zonia:"masyadong mabilis yung driver eh..natatakot ako.."(confess ko sakanya..takot naman talaga ako eh..pero ang loko tinawanan lang ako tapos..)

Jimboy:"ngayon ka lang nakasakay ng jeep?"(pang asar nya pang tanong..)

Zonia:"pati tricycle..never pa in any public vehicles.."(alangan kong sagot sakanya..)

Jimboy:"OK lang yan..ngayon mag iiba ang mundo mo..akong bahala sayo.."(biglang nakangiti naman nyang sabi tapos humawak sya sa poste ng entrance na kinakapitan ko para humarang yung braso nya sa harap ko..pinakalma nya ko at tinuruan pano sumakay ng jeep..hindi ko alam kung saan kami papunta pero susubukan kong magtiwala sakanya..buti nalang hindi nya alam na may sakit ako..ayokong pakisamahan at pagbigyan nya lang ako dahil sa sakit ko..so far mas nakikilala ko na sya..medyo masungit pero may soft side din naman..now his my saviour kung wala sya hindi ko na alam ang gagawin ko..)