Snow storm ft. Jack Frost (wordt herschreven!)

5

Die foto is echt heel gaaf. Maar hier is en nieuw stukje. Veel plezier!
--------------------------------------------------------------------------------------

Met grote ogen keek Maila de jongen, Jack dus, aan. Haar lichaam was versteend. Hoe was dit mogelijk? Was dit echt geen droom? En waarom grijnsde hij zo?! Hij grinnikte en leunde op zijn staf.
"Ik bijt niet hoor," plaagde hij en Maila knikte angstig. De speelse blik verdween uit zijn ogen en maakt plaats voor bezorgd.
"Gaat het?" vroeg Jack terwijl hij een stap dichterbij zette. Automatisch zette ze een stap terug.  Maila schudde haar hoofd en kneep haar ogen stevig dicht. 
"Hij is niet echt, het is gewoon een nachtmerrie," prevelde ze tegen zichzelf. Jack's schouders zakten verslagen in elkaar en zijn ogen kleurde een donkere tint blauw.
"Luister nou heel even naar me," probeerde hij smekend en terwijl hij zijn arm uitstrekte, verdween hij. Het leek alsof dezelfde sneeuw-achtige mist van eerst hem op slikte, beginnend bij zijn voeten. Een seconden later was hij weg. Even staarde Maila naar de nu lege plek voordat ze zich omdraaiden en het raam open gooide.
"Ga weg! Ik wil je niet hebben," siste ze fel, hoewel ze moeite had om haar stem even te houden. Het volgende moment voelde ze iets koud op haar wang en geschrokken bracht ze haar hand er naar toe en ze rilde. Het geluid van sneeuw en ijs klonk hars in haar oren en een beetje geërgerd draaide Maila zich om en zag dat Jack het raam had laten bevriezen en letter voor letter, een woord uitpelden.

Geloof

Even kijk ze ernaar, met grote ogen, voordat ze koppig haar hoofd schudde. 
"Ik word echt gek. Er bestaat geen Jack Frost, en er bestaat ook geen magie!" Maila voelde een harde wind door haar haren gaan, waarschijnlijk als teken dat hij boos is. Maar ze negeerde het en deed het raam weer dicht, ervoor zorgend dat het dichtsloeg met een harde kap. Ze zuchtte met tevredenheid en slofte met een gaap naar het bed en sloeg de dekens stevig om haar heen. Maar ze kon de slaap niet vatten. Ze bleef onrustig woelen en probeerde langzamer te ademen, maar ze bleef klaarwakker. Het raam kraakte open en Maila voelde hoe iemand plaats nam op het matras. Maila bleef roerloos liggen maar liet haar mening horen door geïrriteerd te kreunen en de dekens over haar hoofd te trekken.
"Rot toch een eind op,"  gromde ze en zacht gelach klonk door de kamer.
"Maar ik wil niet weg,'" hoorde Maila Jack's stem zeggen.
"Dat is jammer dan," snauwde ze terug voordat ze zich weer omdraaide en haar gezicht in het kussen verstopte. Wat is het ook een klein kind. Ze hoorde hem zacht lachen en voelde vervolgens een koude tocht in haar nek, gevolgd door waarschijnlijk een sneeuwvlok die gelijk smelten. Oké, that's it. 
"Jack godverdomme Frost!" brieste Maila als ze rechtop zat en met haar hand de koude plek in haar nek weer warm wreef.

De jongen zat lachend naast haar op het bed met een sneeuwvlok die in zijn hand zweefde. Zijn ijsblauwe ogen keken me vrolijk aan en zijn houding liet hem zelfverzekerd verschijnen. 
"Oh, er gaan dode vallen," siste Maila voordat ze rechtop zat en hem tackelde en tot haar verbazing en shock viel ze niet door hem heen zoal ze had verwacht. In plaats daarvan, ving hij haar een soort van op en viel naar achter. Met een luide bons landde we op de grond en Jack lachte vrolijk.
"Zie je, het is niet zo moeilijk om mijn naam te zeggen," flirtte hij en Maila rolde haar ogen.
"Mocht je wensen," siste ze. Hij duwde haar van zich af en toen was hij de gene die boven op lag.  Jack vertoonde een beetje verwart maar grijnsde en keek Maila diep in de ogen maar het meisje keek fel terug. Voorzichtig hief hij zijn hand op en liet zijn koude vingertoppen zachtjes over haar wangen glijden. Langzaam verzachte Maila's blik en keek ze hem op dezelfde manier aan; vol emoties.
Verdriet, verdriet omdat ze niet wil geloven.
Woede, woede omdat ze net zo eigenwijs was.
Blijdschap, blijdschap omdat ze nu wel gelooft.
En angst, angst omdat bij bang is dat Maila weer weg zou gaan.
Maar hij moest één ding weten.

Als Maila eenmaal geloofde, dan geloofde ze ook echt. In alles. Ook in hem

-----------------------------------------------------------
Hoihoi lieve lezers!

Bedankt voor het stemmen en het lezen. Betekent veel voor me. Maar dit is echt een spoedbericht, want ik ben bijna te laat voor school ;).

XXX jullie malloot Marit