Snow storm ft. Jack Frost (wordt herschreven!)

11

'Maila

Lachend loop ik achter Kira de keuken in.
'Rustig aan! We hebben de tijd,' lach ik, en ik til haar op.
'Zet me neer!' gilt ze, en ze slaat met haar vuisten op mijn rug. Lachend ren ik rondjes door de keuken, en Kira giert het uit van de pret.
Na ongeveer vijf minuten t hebben gerend, zet ik haar neer en leun ik hijgend tegen de koelkast, het zweet van mijn voorhoofd vegend.
'Nog een keer!' roept Kira, en ik schud mijn hoofd.
'Nu even niet,' hijg ik. Kira haalt simpel haar schouders om, en pakt uit de jast de benodigdheden voor de pannenkoeken. Ik rol met mijn ogen en pak zelf de boter, melk en eiren. We zetten alles op tafel en ik pak de kom.
'Doe jij het bloem erin Kira?'
'Okay!' Ze kijkt me lief aan, maar ergens in haar ogen zie ik iets duivels. Als dat maar giet gaat.

Dertig seconden later
'KIRA!!'
Lachend rent ze de keuken uit terwijl ik in shock naar mijn nu witte kleding staar.
Oh no she didn't.
Een lach klinkt achter me en ik draai me om, en zie Kira glurend om het hoekje kijken.
'Oh, jij gaat eraan,' grom ik, en ik pak een hand vol eiren en zet de achtervolging in. Gillend rent Kira weg terwijl ik achter haar aan hol, het meel van me af stuivend.
'Sta stil jij!' roep ik.
'Nooit!' schreeuwt ze terug, en ze rent weer lachend veder. Na nog tien minuten van haar achterna zitten geef ik het op en ga hijgend op de vloer zitten, rug tegen de muur. Ik leun met mijn hoofd naar achteren en sluit mijn ogen. Mijn hart bonst in mijn oren en mijn ademhaling is gejaagd. Ik blaas een diepe zucht uit.
'Dat was leuk om te zien.'

Met een ruk gaat mijn hoofd naar links en daar zit Jack. Hij lacht, maar zijn ogen doen niet mee. Ik frons.
'Gaat 't een beetje?' vraag ik. Jack kijkt me verward aan.
'Ja natuurlijk! Hoezo?' vraagt hij.
'Nou, je lijkt me nogal... Sip,' mompel ik, en ik kijk naar de vloer. Hij zucht.
'Ik he-had ook een zusje.' Hij slikte.
'Ik hield zo veel van haar. Zo veel, dat ik zelfs mijn eigen leven voor de hare gaf.' Het is stil.
'Dus, dat verhaal, die legende... Is dat echt gebeurt?' Jack knikt.
'Elk woord.'
'Dus de paashaas bestaat ook?!' Hij lacht.
'Ja, die bestaat ook.' Met grote ogen kijk ik hem aan, en hij lacht weer. Hij doet zijn mond open, maar precies op datzelfde moment komt Kira naar me toe gelopen.
'Kom je nog?' vraagt ze. Ik kijk heel even Jacks kant op, maar hij is al weg. Een naar gevoel drukt zich op mijn borstkast, maar ik negeer het en knik.
'Ik moet eerst nog iets afmaken,' grijns ik, en voordat Kira een vraag kan stellen, breek ik de eiren boven haar hoofd. Ze gilt het uit en begint wild met haar handen ei uit haar haren te vegen.
'Maila!' schreeuwde ze, en ik ren lachend naar de keuken, haar in de achtervolging.
Die pannenkoeken komen later wel.

--------------------------------------
Hey guys!
Sorry dat het zo lang duurde.
Ik heb gebrek aan inspiratie.
Dus als iemand me zou willen helpen, zou dat er cool zijn.
BYE!

Marit