A piece of love (Z.M ff)

33

Selam tontişlerimm :)
Sizden rica etsem ilayda-1994 bebeğimin "Beni sevdiğin sürece" adlı hikayesine bir şans verir misiniz? Beğeneceğinize garanti veriyorum.
Bir konuya açıklık getirmek istiyorum. Hikayem hiçbir kurguya özenilmeden kendine özgü bir kurguya sahiptir. Argo, küfür, nefret vb. Mesajlar almamın sebebini anlamıyorum benimle ne alıp veremediğiniz var? Fakat şunu belirtmeliyim ki bazı kişiler sınırları aşıyorlar, benimde sabrımın bir sınırı var ve inanın o sınır taşarsa hiç hoş olmayacak şeyler yaşanır. Dün sinirden tam bir saat ağladım, artık kendinize gelin ve önyargınızı bana karşı kullanmayın. Uzattıysam Üzgünüm fakat bu yazıyı yazmam gerekiyordu . Bölüme gelirsek, umarım beğenirsiniz, yazım yanlışlarım varsa affola. Çok sevgiler x

-Victoria-
Arabayı o kadar hızlı kullanıyordu ki kaza yapma oranımız % 80'di. Sıkıca tuttuğu ve ara ara yumruklarını geçirdiği direksiyon, kasılan yüzü, sıktığı dişlerinden çok fazla sinirli olduğunu anlayabiliyordum. Buna sebep olmuştum, ben ve benim sorunlarım yüzünden bu hale gelmişti. Elimi yavaşça sıkıca tuttuğu direksiyondaki parmaklarının üzerine koydum ve gözlerine baktım.
"Olanlar için üzgünüm."
Arabayı yavaşça kenara çekerek durdurdu ve bana baktı.
"Üzgün olacağın bir durum yok."
Dudaklarımı ıslattım,
"Peki bana böyle davranmanın sebebi ne?"
Dudakları düz bir çizgi halinde, tepkisizdi.
"Nasıl davranıyorum ki?"
Elimi elinin üzerinden çekerken havada yakaladığı elime parmaklarını sıkıca sardı.
"Bilmiyorum, soğuk ve garip."
İçimi ısıtacak bir şekilde gülümsedi,
"Sadece sinirlendim, sinirliyken bazen öfkeme engel olamıyorum ve o zaman da hiç yapmayacağım şeyler yapabiliyorum."
Nasıl bir cevap vereceğimi veya nasıl davranacağımı bilmiyordum. Onu kaybetmekten, kendimden uzaklaştırmaktan korkuyordum fakat onun hakkında bilmem gereken şeyler vardı.
"Zayn, birbirimiz hakkında bilmediğimiz tek bir şey bile kalmasını istemiyorum. Senin hakkına çok az şey bildiğimi farkındasın."
Gülüşü bir anda yok oldu ve yerini ciddi bir ifadeye bıraktı.
"Neden benimle ilgili olan şeyleri bu kadar merak ediyorsun?"
Dudağımı dişlerim arasından çıkararak konuştum.
"Aşık olduğum adamı daha fazla tanımak istiyorum."
Küçük bir kahkaha attı,
"Aşık olduğun adam mıyım? "
Ona gözlerimi devirdim.
"Neden beni utandırmayı bu kadar çok seviyorsun?"
Yanaklarımı okşadı,
"Çünkü utandığında yanaklarının pembeleşmesini görmeye bayılıyorum."
Kafamı çevirerek dışarıyı izlemeye başladığımda tekrardan arabayı çalıştırarak evine doğru sürmeye devam etti. Cebimden sigara paketini çıkartarak içine baktım, sadece iki tane kalmış olmasına küfür ederken içinden birini alarak dudaklarımın arasına yerleştirdim. Çakmağım olmadığını farkettiğimde el freninin yanındaki siyah çakmağı elime alarak sigarayı yaktım. Arabada oluşan dumanla Zayn şaşkın bir şekilde bana baktı,
"Sen sigara mı içiyorsun?"
İçime çektiğim derin sigara dumanını yavaşça dışarıya bıraktım.
"Evet, bunda şaşıracağın bir durum yok. "
Hızlıca parmaklarım arasındaki sigarayı eline alarak camdan dışarıya fırlattı.
"Saçmalama Victoria ve kendine gel, sen sigaranın kokusundan bile nefret edersin."
Kahkahalarım arasında konuştum.
"İnsanlar değişiyor Zayn, senden de nefret ettiğimi sanıyordum ama bak şuan sana aşığım. "
Hâlâ tepkisiz bir şekilde hem bana bakıp bir yandan da araba kullanmayı sürdürürken sakin bir ses tonuyla konuştu,
"Ben senin değişmeni istemiyorum."
Başımı yavaşça aşağı yukarı salladım.
"Bende değişmek istemiyorum."
Tüm dikkatini yola vermiş, gözünü bile kırpmadan nasıl böyle dikkatli araba kullanabiliyordu ki...
Ona soracağım şeye sinirleneceğini hatta belki cevap bile vermeyeceğini biliyordum fakat daha fazla kendimi tutamazdım.
"Seni herkesten daha iyi tanımak istiyorum Zayn, seninle ilgili herşeyi bilmek istiyorum."
Yüzüme bakma tenezzülünde bile bulunmadan cevapladı.
"Bunları zamanla öğreneceksin zaten, ama sormak istediğin şeyler varsa cevaplayabilirim."
Derin bir nefes aldım ve tüm cesaretimi topladım.
"Babanla neden görüşmüyorsun?"
Arabada oluşan sessizliği bir anda bozdu.
"15 yaşında, bilinçsiz, güçsüz bir çocuktum. O zaman kime nasıl davranacağımı dahi bilmiyordum. Yaşıtlarım kas yığınıyken ben her zaman cılız ve hırpalanan taraftım. Babam o sene iflas etti ve tam anlamıyla yıkıldı ve sanki buna ben ve annem sebep olmuş gibi sürekli annemi hırpalıyordu. Birgün okuldan geldim ve banyoda yüzü gözü kan içinde kalmış annemi gördüm. İşte o an o kadar çok sinirlendim ki gidip babama hesap sordum, bana tokat attığında kafasında cam vazoyu kırdım ve kendime bir söz verdim. Her ne olursa olsun ben asla onun gibi bir baba olmayacaktım. O anki siniyle karnıma geçirdiği yumruklarını hâlâ unutamıyorum. Birgün beni ve arkadaş grubumu evimizin yanındaki boş arsada esrar çekerken gördüğü gün gün herşeyi bitirmişti. Beni gözünü bile kırpmadan evden kovdu, bende kendi hayatımı kurmak zorunda kaldım. Hayatın cilvesi ki o yıllar önce dövdüğü çocuk şuan ondan bile daha güçlü. "

Başımı onu anladığımı belli edecek şekilde sağladığımda merakla sordu.
"Peki ya sen neden babanla görüşmüyorsun?"
Yerimde rahatsızca kıpırdandım.
"Babam ve annem evlenmeden önce bir hata eseri olmuşum, yani prezervatif kullanmayı unutmuşlar. Annem benim doğumuma heyecanlanırken babam hiçbir zaman beni istememiş. Hatta beni aldırması için annemi ikna etmeye bile çalışmış fakat annem asla kabul etmemiş. Doğumuma dört ay kala evlenmişler. Çocukken babam bana karşı her zaman mesafeliydi sanki onun değil de başkasının çocuğuymuşum gibi.
16 yaşımda bana annemden gizli şiddet uyguluyor, eğer anneme söylersem onu terkedeceğini ve annemin yıkılacağını söylüyordu. 17.yaş günümden bir hafta sonra annem iş seyahatine çıktı ve 3 gün yoktu. O gün beni erkek arkadaşımla gördü ve çıldırdı. Eve girdiğim anda yüzüme yediğim tokatlar yetmezmiş gibi sırtımı kemer izleriyle yara bere içinde bıraktı. O an içeriye annem girdi ve şok oldu, annem babama bağırmaya başladığında bizden bıktığını söyleyerek evi terketti ve bir hafta sonra boşanma evrakları geldi. Annem aynı dediği gibi yıkılmış,sürekli ağlıyordu. O babam olacak adam yüzünden kendimden nefret ediyordum, sanki bütün bu onlarla ben sebep olmuşum gibi hissediyordum. Annem o adamı unuttu ve hayatını tamamen bana, geleceğime adadı. O zamandan beri babamı bir daha görmedim."
Zayn pür dikkat beni dinlemişti ve gözlerimin dolmaya başladığını gördüğünde elini dizime sürttü.
"Annenin benden neden bu kadar nefret ettiğini anlıyorum."
Gözlerimi birkaç dakikalığına sıkıca kapattım ve o adamı, bana yaşattıklarını unutmaya çalıştım.