PAPER AIRPLANES

1. WHITE HORSE

Chapter one:

Ashaa's POV

umaga...

      Isang linggo ng nakaraan ng pumunta ako sa resort. Actually samin yung resort na yun at si Dad yung namamahala. Napaisip naman ako bigla.

If you found this, then find me.

Natawa ako sa ginawa ko, para akong baliw. Eh sino naman yung makakapulot nun? Yung basurero siguro? Waaaah! Wag naman sana baka hanapin talaga ako nun. Pero malakas talaga ang kutob na makilala ko na ang destiny ko. At sana kung sino man yung makakapulot nun. Sana mabait sya, syempre dapat gwapo din, gentlemen, caring at lahat ng positive sa isang lalaki. (Assumera talaga si Ashaa nuh?!) Hoy! Author! Gusto mo kill? Hahahaha.

Nandito nga pala ako sa kwarto ko ngayon as usual iniisip ko naman yung Destiny ko. Wala na talagang oras na hindi ko iisipin yan. Agad kong napatingin sa drawer ko malapit sa kama ko. At may kinuha ako sa drawer.

My Destiny

Yan ang nkasulat sa cover ng maliit na box na kinuha ko sa drawer ko at kinuha ko rin sa loob ang kwintas. Yup! Kwintas na hugis paper airplane rin. Para madali akong mahanap ng Destiny ko kapag suot ko ito palagi. ^_____^

"Please destiny..... magpakita na"

******

Nagpasya akong maghorse riding ngayon. And yeah! Marunong ako mangabayo nuh. Ay, hindi ko pa pala napakilala ang sarili ko.

So,  ako nga pala si Yell Ashaa Martinez, 17 Magsesecond year college na sa pasukan. Taking up Bussiness Management because I want to sell musical instruments at gusto ko magkaroon ng sarili kong industriya para sa music. :) I love music. Music is one of my life and I also play different musical instruments. Laking haciendera nga pala ako. My both parents are haciendera and haciendero din at meron din silang kanya-kanyang bussiness din. Nagiisa lang akong anak kaya lahat binibigay nila para akin. And take note! Paalala ko lang, hindi ako sophisticated, brat, at maarte na babae. Ibahin nyo ko. I love simple. I'm simple. Yung tipong susuot lang ako ng any dress then magsusuot ng boots which are my signatures. Ako yung tipong babae na hindi maarte sa katawan. Simply lang. :)

May nakalimutan pa ba akong sabihin?

"ASHIEEEEEEEE!!!! BESTIEEEEEEE!"

Boses ng babaeng sumisigaw.

Ah, oo nakalimutan ko nga pala. I have a bestfriend. Sya si Penelope Faye Palermo, sya yung tipong bestfriend na kahit nagkakasakitan na kayo mahal nyo parin ang isat'isa. Maarte din ito minsan, at madaldal at minsan din, may pagka'red headed din. Hahaahaha. Mahal na mahal ko to.

"BESTIEEEEEE!" sigaw ulit ni Bestieee.

"ANO BA?!!! Kung makasigaw!" sigaw ko sa inis. Agad naman sya nagpout. Like, ew! Parang nguso ng baboy! Lol! Hahaha.

Hindi ko namalayan na nandito na pala sya sa harapan ko.

"Mangangabayo ka bestieeee? tanong ng bestfriend ko. Malamang? Alangan mangangaso? -____-

"Oo, kaya alis ka muna jan sa harap ko!" Sabay tulak sa kanya. Eh pano hinarang nya kasi yung salamin kung saan ako nakatayo. Inayos ko yung kaagad ang kulot kong buhok at pumunta sa kama ko then kinuha ko yung boots ko sa ilalim nito. Habang sinusuot ko ang boots ko. Napatingin ako sa bestfriend ko na nakatayo sa gilid ng body size na salamin ko. Parang syang baliw na ngumingiti.

"Hoy! Anong ngiti ngiti mo jan bestieee?! Parang kang baliw!"

Tsss. Alam kong kinikilig to eh. Nakita nya naman siguro yung crush nya na OH-SO-HOT-DELICOUSLY-GOD-MADE-EVER!