The Power Within

- CHAPTER SEVEN -

NICKY'S POV

Hatinggabi na ng tumunog ang cellphone ko at # ni mouse ang nakarehistro. Masyadong gabi na kaya sinagot ko agad dahil alam kong emergency yun.

"Oh? Ba-ahhhh-kit? Gabing gabi na ah. " may hikab na kasama sa pagsasabi ko.

" huh? Anong nangyari?? Okay na ba siya? " puno ng pag-aalala kong tanong.

" sige! Punta na ko agad jan. " pagkatapos kong ibaba ang tawag tumayo na agad ako at nagbihis. Kinuha ko ang susi ng sports car para mas mabilis akong makarating dun.

Pagdating ko sa village nila nagtaka ko na pundi lahat ng ilaw sa daanan at walang ni isang buo. Dumiretso nalang ako hanggang sa loob ng mansion nila dahil bukas naman na ang gate, ihinanda siguro para sakin.

Tok*tok*tok

Pagpasok ko ng pinto nakita kong nakahiga si Nvrem sa kama niya tapos si Mouse ay nakasubsub naman sa tabing table. Lumapit nalang ako para tingnan sila kung okay na ba lahat.

" oh tol. Andito ka na pala. " sabi ni Mouse sakin nung mapansin na may gumalaw.

" Nakakapagtaka ang village nila ngayon, walang ilaw lahat ng poste dito. " sabi ko ng may pagtataka.

" Hindi ko napansin yun ah! Baka nagkaproblema lang sa mga wirings ng kuryente. " walang buhay niyang saad.

MANANG/NAY FELY'S POV

" sige! Ingat po young masters. Salamat po sa pagbabantay sa kanya. " minasdan ko silang umalis at paandarin ang mga sasakyan nila bago ako ulit pumasok sa mansion.

Matagal na din palang liban ang young master sa kanyang mga klase. Siguro naman mamaya ay makakapasok na siya. Makapagluto na ng maga paborito niyang pagkain para magkaroon siya ng gana.

NVREM'S POV

Nagising ako sa boses ng dalawang nag-uusap. Pinakinggan ko muna ang usapan nila at hindi na muna dumilat dahil napapagod ako at ayokong magpaliwanag na muna sa kanila. Hindi rin naman sila maniniwala kung ikekwento ko sa kanila.

Nakakapagtaka naman na walang posting may ilaw. Samantalang we have an electrician na nagchecheck ng wirings every other day.

(a/n: kapag italicized sa isip lang nila sinasabi.)

Naramdaman ko nalang na nakatulog na pala ako.

"Good Morning! Rise && Shine." Hindi ko alam pero pakiramdam ko punong puno ako ng enerhiya at ang gaan ng pakiramdam ko. Kinuha ko na yung mga gagamitin ko sa pagligo at dumiretso na sa aking malakwartong shower room.

Bumaba na ko para tingnan ang mga ihinanda ni nay Fely. Nagutom ako nung makita ko yung mga niluto niya. Chopsuey, Paella, Beef Brocoli at ang all time favorite na Lasagna.

"Young master mukhang maganda ang mood natin ha?" tanong sakin ni nay fely nung nasa hagdan na ko.

"Good Morning nay Fely. Hindi ko nga din po alam. Basta nagising nalang ako ng maganda ang mood." Sagot ko sa kanya ng todo ngiti.

"o sige, kumain ka na para makapasok ka na. mejo matagal ka ng absent." Oo nga pala isang lingo na din ako absent.

Pagkatapos kong kumain agad na akong nagpahatid kay kuya jok. Habang nasa biyahe ko naisip ko kung pano ko ba kakausapin si Nicky at Mouse. Ako ba ang magsosorry o sila dapat? Pero dapat isipin ko yung friendship, kaya siguro dapat ako na talaga humingi ng tawad. Hindi naman porke't ako ang nasaktan kasalanan agad nila. Sa isang away o tampuhan parehas na may papel na ginagampanan bawat partido, hindi pwedeng isa lang ang may kasalanan. Pagdating ko sa school nakita ko na agad sila sa pwestong laagi naming tinatambayan. Sa malaking puno ng Narra na namumulaklak na ngayon. Lumapit na ko sa kanila at din a nagdalawang isip.

"Hi guys?. What's up? Hehe." Awkward kong bati sa kanila.

"Hello. Bakit pumasok ka na? mabuti na ba ang pakiramdam mo?" may halong pag-aalala na tanong ni Nicky sa akin.

"Ah. Okay lng ako nu! Parang ang sigla sigla ko nga ngayon." nagpose pa ko na nagfeflex ng muscles.

"Sorry!" narinig kong banggit ni Mouse, pero dahil gusto kong maglambing may naisip ako.

"ha? Ano ulit yun Mouse?." Kunwari di ko nadinig, alam ko na ang isasagot niyan- wala ng ulitan.

"Walang ng ulitan." Sagot niya. Sabi sa inyo, yan ang isasagot niya sa akin.

"Ah! O sige kung ayaw mong ulitin bahala ka. Tara na Nicky." Hinatayin niyo lang magsasalita ulit yan.

5

4

3

2

1

"sabi ko I'm sorry. Hindi namin alam kung bakit nagkaganon. Para nalang kaming nagising sa pagkakatulog nung narinig naming na tumatawa sila. Para kaming nahyp--." Hindi ko na siya pinatapos tutal di ko naman na kailangan ng expalanation. Their apologies are more than enough.

"I don't need any explanation!" sabay tingin ng masama sa kaniya. Nakita kong nag-stiff siya siguro akala niya galit ako. "What important is, okay na tayo ngayon. As long as tinetreasure niyo ang friendship natin. It is enough!" sabay ngiti ko ng malapad. "My apologies also for reacting that way. I'm just expecting both of you that day. Anyway, tapos naman na yun. Let's just enjoy!"

"You're right! So what's the plan?" excited na tanong ni Nicky.

"Maybe we do the planning later, let's go first to our class." Sabay tayo ko at naglakad na.

Nakikinig ako sa klase ni maam. Fe ng makarinig ako ng parang nag-spark. Malaks sa pandinig ko kaya tinanaw ko mga kaklase ko kung may naririnbig ba pero mukhang busy silang lahat sa pakikinig. Tumingin ako sa labas at nakita ko yung mga bumbilya ay nagpuputukan. Kanina ko pa narinig pero ngayon lang pala nangyayari, nun ko lang napansin na nasa bintana nap ala iba kong kaklase.

"Class go back to your seats!" sigaw ni maam Fe. "Let the electricians handle that situation, you're an education students after all."

Kaya naupo na ulit sila at nakinig. Paminsan-minsan ay sumusulyap ay kami sa labas para makita kung ano na ang ginagawa. Napalitan na mga ilaw. Ganon lang ang nangyayari hanggang sa matapos ang buong araw namin sa Highlands University.