Gece ansızın uyanıverdim,
Saat gece yarısını çoktan geçmişti.
Ve adın dilime dolanı verdi.
Bir anlam veremedim olanlara.
Sanki bir rüyanın girdabına kapılmışta,
Senin olduğun diyara göçmüş gibiydim.
Hafiften bir rüzgâr esiyordu,
Bahardan kalma bir esinti gibi.
Yıldızlar önünde çökmüşçesine,
Öylece duruyorlardı gökyüzünde.
Sokaklar sessizdi aslında,
Ama benimkulaklarım çınlıyordu.
Saatin lakırdısı evin odalarında,
Hafiften esen rüzgârla dolanıyordu.
Pencereden baktım da,
Kaldırımlar da bir değişikti.
Derdi tasayı unutuverdim,
Seni görür odlumda,
Sevindim bayramı karşılayan,
O minik bedenli, dev yürekli çocuklar gibi.
Bir ara uyanır gibi oldum,
Oldum da bir türlü uyanamadım.
Sanki uyanmak istemiyordu,
Bu düşten beynim ve bedenim.
Ve öylece sessiz düşte,
Göçebeler gibi dolanmaya,
Dolanırken seni aramaya,
Devam ettim durmadan.
Bir ara farkettim de,
Hiçbir şey rüya değilmiş.
Masanın başında resmine bakarken,
Düşlemişim beynimden geçenleri.
Rüzgâr esiyordu usulca,
İçime dokunan bir mısra,
Fısıldıyordu kulaklarıma,
Ve kulaklarım sesinle çınlıyordu.
Sabah olmak üzereydi,
Sokaklar uçsuz bucaksız,
Sahra çölleri gibi bomboş,
Ve bir o kadar da karanlık kaplıydı
Güneş bütün görkemiyle,
İki dağın arasından doğmak üzereydi,
Ve gece nöbetini gündüze devredip,
Kaybolmak için saniyelerle boğuşmaktaydı.
Sonra birden ezan sesi çınladı,
Kulaklarımda sabah oluyor dercesine.
Birden silkelendim resmin elimdeydi,
Ve ben resmine bakarak bir geceyi
Böyle geçirmiştim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir kalemin İsyanı
PoetryYüreklere biraz Şiir serpelim. Mavileşeydin göklerde ve yıldızlara kavuşalım merhametimiz ile. Aşkı aşk tadında yaşamak varken ayrılık sokaklarından uzaklaşalım. Özlemek yüreğin en büyük düşmanı olsa da, onlar özlemin en derinlerinde Yaşıyorlar aşkl...
