Zaman içinde devran döner,
İnsanın içini hayal döşer,
Vicdanı sızlar, özlem ile taşar,
İnsanı bir tek insan anlar.
İnsan överde söverde,
Gelmişine geçmişine.
Hayata tutunur bazıları,
Bazıları ise bırakır kaçan son otobüsün peşini.
Kimileri cebindeki kırık düşleriyle,
Kimiler içindeki özlemin burukluğuyla,
Hayat sitem edenlerle,
Vede sevmek yerine nefret ile bağdaşır.
Bilinmez bir yola girer ansızın,
Acımasız bir vahşet olur geceleri.
Cellât gibi darağacına gerer rüyaları,
Vicdanları alır körpecik canlarını.
Veda etmeden çeker gider sevilenler,
Geride kalır bir tek delice sevenler.
Gece olunca ağlar narin yürekler.
Bir vicdansız ise siler kocaman bir sevdayı gönlünde.
İnsan bir deli hayal uğruna yaşar.
Bu topraklarda bazı, bazı coşar.
Hayatı kahra adar,
Yâda bırakır acıyı sevinçle yaşar.
Geceler taşar ya yüreğinden,
Seven sevildiğini sanır inceden,
Ve bir ah çeker gidenin ardından.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir kalemin İsyanı
PoetryYüreklere biraz Şiir serpelim. Mavileşeydin göklerde ve yıldızlara kavuşalım merhametimiz ile. Aşkı aşk tadında yaşamak varken ayrılık sokaklarından uzaklaşalım. Özlemek yüreğin en büyük düşmanı olsa da, onlar özlemin en derinlerinde Yaşıyorlar aşkl...
