Ne garip şeymiş yalnız kalmak
Çocukça sevinmek yerine ağlamak
Sevmeyi tadamadan toprağa karışıp,
Sonsuza yol almak
Güneşin doğuşunu izlemeden
Ay ışığında sahilde yürümeden
Hayatın dev dalgalarına göğüs germeden
Toprak olmak ne garip
İnsanları sevip, saymadan
Yürekteki kini, nefreti silmeden
Sevdiklerine bir veda etmeden
Çekip gitmek ne garip
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir kalemin İsyanı
PoetryYüreklere biraz Şiir serpelim. Mavileşeydin göklerde ve yıldızlara kavuşalım merhametimiz ile. Aşkı aşk tadında yaşamak varken ayrılık sokaklarından uzaklaşalım. Özlemek yüreğin en büyük düşmanı olsa da, onlar özlemin en derinlerinde Yaşıyorlar aşkl...
