Blinded (One and Only You)

CHAPTER THIRTEEN.

CHAPTER 13.

NAIBUGA KO ANG AKING INIINOM NA TEA PABALIK SA BASO. I can't help it. Bigla akong napabulalas ng tawa dahil sa biglaang pagsulpot ni Nepumoceno. Wearing a suman outfit. She is actually looks like a clown to me. Ilang make up kaya ang naubos niya sa mukha niya? Mukhang tanga. Saan kaya siya galing? Sa isang amusement park? At siya ang bago nilang clown doon? O baka naman sa horror maze. Gumanap bilang chuckie! God! I cant help it. I might die laughing today. She's an alien. Envading the earth with a face like a clown.

The heck! Gusto ko nang tumambling sa sobrang saya. Hawak-hawak ang aking tiyan at walang pakielam sa mga taong nagtitinginan dito sa loob ng restaurant. Call me insane! But im happy. She made my day great. Wahaha!

"Itigil mo na nga yan." Galit na galit na sabi ni Nepumoceno habang umuupo sa harap ko. Bagong ahit ang kanyang kilay, namumula ang labi na parang kinagat ng sampung tuta at ang epic fail na suman dress. Tehehe! You call that an outfit? It doesnt suits you. Moron!

Mas lalo siyang mukhang tanga sa malapitan kaya mas lalo akong humagikgik.

"Dont you dare put a make up again on your face huh. It doesnt suits you." Nanggigigil ang mukha ni Nepumoceno sa sinabi ko. Parang bombang sasabog na ang kanyang mukha. Bwisit na bwisit na siya. Napansin ko tuloy ang pisngi niyang namumula na parang sinabugan ng dinamita.

"Stop it! Will you?" Whoa! Napapaenglish pala siya kapag galit? Haha!

"San ka ba galing huh?" Nagpipigil ako ng tawa habang inuubos ang tea na para sana kay Nepumocemo. Alangan naman kasing inumin ko ulit yung tea ko? Naibuga ko na yun kanina eh.

"Nagdate kami ni Socrates." Bloosh! Again. Naibuga ko na naman yung tea at naibalik sa basong nainuman ko kanina. Wahaha! Napapaiyak na ako sa sobrang tawa.

Nagdate sila? Haha! Isang clown at isang magician na mula sa 90's? Haha. Creepy! Halloween na ba? o sadyang yan ang uso?

"With a face like that?" Damn! I can't bring a girl on a date with a face like bullshit.

"Oh bakit?!" Tinaasan niya ako ng boses kaya nagsimula nang magtinginan ang mga tao sa aming paligid.

"Look, your face is full of shit and dress like a damn. Ganyan ka ba talaga pumorma huh?" Hulaan ko. First time niya lang makipagdate kaya nageffort siya to the point na O.A na yung effort na ginawa niya sa sarili niya.

"Ano bang paki mo? Ikaw ba ang naging kadate ko?" She definitely dont understand me. Iba ang nasa utak niya. Akala niya'y nilalait ko pa rin siya. A little. Pero tinutulungan ko siya. I dont like a girl who loves to wear make up. Im satisfied with the simple one yet attractive.

"Here! Wash your face." Hinagis ko sakanya ang handkerchief ko. Ayoko namang buong araw na makita ang clown ah este si Nepumoceno na puros make up ang mukha.

"Faster!" Nakasimangot siyang tumayo sakanyang upuan at nagpunta ng wash room na nakanguso. I hate seeing her like a trash. Socrates loves to push Nepumoceno to wear a make up and dress like a kinky girl. Hindi ba niya sinabi kay Nepumoceno na hindi bagay ang suot at foundation niya? o baka naman pinuri niya pa yung clown na yun?

The heck? Whats with the girly thing? Kung gusto niya talaga si Nepumoceno kahit na baluga ang pagmumuka nun tatanggapin niya.

"Okay na ba?" Medyo umiwalas na ang kanyang mukha nang nagtanong ito. Umupo siya sa harap ko na medyo basa pa ang kanyang pisngi kaya hinablot ko sa kamay niya ang panyo at pinunasan ang natitirang basa.

Parang natulala naman siya. Nagulat sa ginawa ko. Napangiti ako ng makitang mukha na siyang tao.

"Its fine. Mas bagay ang simple sayo. Bakit mo ba naisipang magayos ng sobra sa date niyo?" Tinaas ko ang aking kamay at umorder sa waiter ng float habang seryosong kinakausap si Nepumoceno.

"Sabi niya kasi magayos daw ako. Mukha kong tomboy." Thats it! Im sure Socrates just need her. But he doesnt love or like this girl at all. Hindi naman napapansin ng gagang to kasi nga patay na patay siya kay Socrates. Im not against their Love story or what, pero Love doesnt exists this time. Sex fulfill the needs of the people. Therefore, ang pagmamahal lumilitaw lang kapag may kailangan sayo ang isang tao.

"Are you happy to be with him?" Napatungo siya at nagsimula nang ikut-ikoting ang straw na nakalagay sa baso.

"Oo. Masaya. Pero kulang... Kailangan na raw niya umuwi kasi marami pa siyang paper works?" You see? Walang kwentang lalaki.

"Its okay. We have to finish our paper work too." I dont want to interfere. Boring ang relationship na mayroon sila. Kung sila man o hindi. It doesnt matter. For me, Life is like a puzzle and you have to solve it in an indian sit position. Love is like a flowers. Blooms and suddenly dies.

"Lets go!" Niyaya ko na siyang lumabas ng Popeyes. I want to start this project. Mukhang di maganda kung puros life and love nalang ang proproblemahin namin.

We have to walk ten mountains, five lakes, and a hundred centuries para lang makaabot sa punyetang bahay ni Nepumoceno. My body is now acheing. It hurts. My leg hurts. Stressful ang ekspidisyon na to. Shet! Creepy hell! And her house? Darn it! It looks like a cave to me.

Kinakailangan ko pang yumuko para lang makapasok sa bansot na pintuan niya. Anong klaseng bahay to? Nakakatulog ba siya ng maayos?

"Bahay ba to ng dwende, unano, o mga langgam? Gamunggo naman tong pinto!" Tumingin ng masama sa akin si Nepumoceno matapos kong mauntog sa lintik na pintuan niya.

"Ano ba? Hindi ka pa ba tapos manlait? Kanino ako, ngayon naman bahay ko!" Galit pa siya nauntog na nga ako! Crap.

"Intayin mo ako diyan!" Galit na utos ni Nepumoceno sa akin. Pinaupo niya ako sa isang wooden chair kaharap ng isang wooden table na mukhang mas matanda pa sa akin ng ilang taon.

I felt irritated when somethings running on my foot. Sinubukan ko itong tignan. And to my surprise I roar! Cause of shock. Napasigaw talaga ako at tumayo sa upuan. Namumula at takot na takot.

"TENGENE!! COCKROACH! NEPUMOCENO?! GET RID OF THAT PEST! DAMN! NEPUMOCENO!!" Mangiyak-ngiyak ako sa takot sa ipis na gumapang sa paa ko. I can feel it still. Shit! Creepy! Kahit na wala na ito at parang natarantang lumipad nang nagninja-ninjahan ako sa sobrang takot.

"What kind of house is this? Will you get rid of that! Its flying! DAMN!" Napasigaw na naman ako nang lumipad siya sa akin na parang isang butterfly. Nagpagulong-gulong ako sa sahig habang takot na takot.

"HAHAHAHAHA! WAHAHAHAHAHAHA!" Tawa lang ng tawa si Nepumoceno habang hawak ang kanyang tiyan at panay ang padyak. She didnt help me at all. Stupid girl.

"Will please clean your damn house. Puro peste!" Humawak ako sa upuan para makatayo. Pinagpag ko ang damit kong nadumihan dahil sa gulong na ginawa ko. Finally, the cockroach went away.

"HAHA! Si Thu- Haha! Thunder takot sa HAHA! s-sa HAHA! Sa ipis! Haha!" Die hard! You'll gonna pay for this. Fucking cockroach. Unang beses kong nalandingang ng ipis. Wala naman kasi niyan sa bahay or sa school.

"SHUT UP!" Napasigaw ako sa sobrang inis. Horrible!

Pinatong niya na sa mesa ang lahat ng aming gagamitin. Inayos niya ang bawat gamit at naupo sa isang silya sa harapan ko. She instructed me to sit. Sinilip ko muna ang lapag bago maupo at iwanang nakahung ang aking paa.

I was about to touch the paper when somethings fell down from the ceiling. Butiki!

"AY! P*T*NG *NA!" Nagreact agad ang aking stimuli at naitulak ang mesa palayo sa akin. Kaya lumipad ang mga gamit palayo kasabay ng paglanding ng mesa sa dulo ng bahay.

Creepy house. Full of energetic pests that I hate the most. It makes me shiver. Running my goosebumps like hell. I dont want to do this paper work anymore. Not here. Not here!

I want to burn this house!

-END OF CHAPTER THIRTEEN.-

hello there?

you see? Yan ang mga kinatatakutan ng isang THUNDER CANCILLAR.

Hehe .

I need your reactions. Please write your short comments. Dont be shy.

- GL .