Magical Temple Academy [Fantasy (OnGoing)]

Magic 31: [The Past]

Fritz POV

Malapit ng magsimula ang klase at wala pa din siya dito. Tsk! Nasarapan na naman siguro siya ng tulog dahil sa nangyari nung nakaraan.

FVCK! Pag naaalala ko yun para akong nababaklang ewan! Nakakadiri! Did I really do that?! I can't believed it!

Ang tagal niya kaya hindi na ako nakatiis at lumabas na ako ng room pero narinig kong tinawag ako ni Aquarie pero hindi ko siya pinansin.

Anong silbi pa ng pagpasok ko? Kung wala naman yung inspirasyon sa tabi ko? Bullsh*t! Gay!

Inikot ko na ang buong building pero hindi ko pa rin siya nakikita. I was about to teleporting, nagagamit na ito dahil may kanya kanya kaming bracelet kung saan hanggat suot namin ang mga ito ay malalaman namin ang kinaroroonan ng bawat isa, I heard someone's footsteps.

And there she is, tsssk. Nakakainis talaga tong babaeng to! Gustong-gusto na palagi akong pinag-aalala.

Nilapitan ko siya at handa na sanang sermunan ng bigla na lang niya akong yakapin ng mahigpit.

"I love you..." she whispered. I don't know but I didn't feel the butterfly in my stomach like what I've felt when she's around. What happened?

"What took you so long?! I've waited for you!" Sa inis ko nasigawan ko na lang siya.

Sobrang bilis ng mga pangyayari at naramdaman ko na lang ang mga labi niya sa labi ko.

Yung nararamdaman kong pangingilabot at sobrang kaba sa puso ko ay hindi ko maramdaman ngayon sa kanya. Bakit? Bakit hindi ko maramdaman?

Nung nakaraan lang ramdam na ramdam ko yun ah. Kung paano ako mainis kapag kausap nya si Lander. Kung paano ako magalit kapag nakikita ko silang magkasama. Pero bakit ngayon, parang nawala na lang bigla? Hindi ko maramdaman.

Mabilis ko siyang tinulak palayo. "What the fuck is wrong with you Abree?!"

"Do you love me right? I love you too, so I think nothing's wrong with me."

"Yes, I love you, I can wait for you. Nung nakaraan lang sabi mo maghintay ako at wag magmadali bakit parang bumaliktad ata?" Hindi naman sa ayaw kong halikan siya pero parang may mali talaga eh.

Ngayon ko lang napansin na wala na kami sa corridor ng school, teka parang familiar ang lugar na to.

Hindi siya sumagot at nagulat ako ng unti-unti niyang tinanggal ang butones ng damit niya. Sht! Parang alam ko na kung saang lugar to! Sa dorm ko!

"Stop that Abree!"

"No! If you really love me Fritz, make love with me..." halos pa bulong ang sinabi niya sa huli pero sapat na para marining ko.

WHAT THE FVCK?! MAKE LOVE WITH HER?!

Lalapitan na sana niya ako pero ako na mismo ang lumayo.

"This is wrong." Kumalma muna ako.

"Then tell me what is right!" Sigaw na sabi niya.

"What is right? Get the hell out of you in my dorm, now!" Hindi ko alam kung saan ako humugot ng lakas ng loob para sigawan siya.

Nakita kong nanginginig ang mga luha niyang nagbabadyang pumatak sa kanyang mga mata.

Pagkalabas niya ay napaupo ako sa kama ko. Aish! Ano bang nangyayari sa kanya?! Parang hindi siya yung kilala kong Abree.

I let myself to be calm down first, bakit ganun siya umasta? Gusto niyang gawin na namin ang bagay na yun?! For pete's sake! We're too young to do that fvcking thing!

Lumabas na ako ng dorm at bumalik sa school para pumunta doon sa madalas kong pagtambayan sa may puno, kung saan una kong nakita si Abree.

Sumandal ako doon at pumikit, inaalala ko ang nangyari kanina, kung paano ko siya nasigawan. Naiinis ako sa sarili ko dahil hindi ko lubos maisip na magagawa ko yun sa kanya sa babaeng mahal na mahal ko.

Bahagya kong naramdaman na may nagmamasid sakin mula sa malayo, hindi ko na lang pinansin pero nararamdaman kong unti-unti siyang lumalapit sakin, dahan-dahan lumakad hanggang sa...

"What do you want?" Nagsalita na ako. Kahit na nakapikit ako at hindi nakatingin sa kanya ay alam kong nagulat pa din siya ng magsalita ako.

"Wala ka pa ring pinagbago..." halos pabulong na sabi niya pero tama lang para marinig ko.

Ang boses na yun...

"How are you?" Nanigas ako sa kinauupuan ko. Pinipilit kong isipin na hindi siya iyon. Nakadilat ako pero hindi ako nakatingin sa kanya.

"Do you still remember me?" Pero hindi ako pwedeng magkamali. Ang boses na yun. Ang boses na yun...

"Oh wait, let me rephrase it, do you still love me?" Dahil sa sinabi niyang iyon ay napalingon na ako sa kinaroroonan niya.

"You promised that you will come back. I waited for you. 2 years to be exact and yet I didn't see nor feel your presence." Hindi ko maigalaw ang mga katawan ko.

"M-mirmine... Is it real? Are you really here?"

"For real Fritz, I'm here in front of you." Lumapit siya sakin at tinitigan. Hindi ako nakapagsalitan agad.

Mirmine, siyang ang first love ko. Nakilala ko siya dito na mismo sa school na pinapasukan ko.

Ang taong kauna-unahang dumurog sa puso.
Ang taong sinaktan ako ng sobra pero mahal ko pa rin.

Pero ngayon? Hindi ko na alam. Mahal ko pa din ba siya? O si Abreena pa din?

Speaking of, nakita ko sa likuran ni Mirmine ang taong kanina ay iniisip ko lang.

Nakita ko ang mahigpit na pagyakap ni Abreena kay Lander. Ewan ko ba pero nakaramdam ako ng galit at inis bigla. Gusto ko silang lapitan para paghiwalayin, pero napatigil ako dahil sa naalala ko ang pangyayari samin kanina ni Abreena.

Parang hindi siya yung taong kilala ko. Ibang iba ang ugali niya sa nakasanayan ko.

-*-

Lander's POV

Papasok ako ng room ngayon ng hindi sinasadyang nakita ko si Abree na nakaupo sa may labas ng room.

Nilapitan ko siya. "Hoy! Bakit ka nand'yan? Pumasok ka na sa loob."

Hindi naman siya umiiyak or what pero nagulat na lang ako ng bigla niya akong yakapin ng mahigpit, sobrang higpit.

"What's wrong?" Sabi ko at tumugon din ako sa yakap niya.

"Do you love me?" Sobrang nanigas ang katawan ko, at imposibleng hindi n'ya maramdaman at marinig iyon dahil sobrang lakas ng kabog ng puso ko, parang may karerahan ng mga kabayo.

"A'ano ba yang pinagsasasabi mo?

Ang weird lang ni Abree ngayon, hindi ko alam kung anong nangyayari sa kanya eh.

Umalis ako sa pag yayakapan naming dalawa at tinitigan siya.

"May problema ba?" Sabi ko habang hinahaplos ang mukha niya. Ang mga tira tira niyang buhok ay inilagay ko sa likod ng kanyang tainga.

Ibubuka pa lamang niya ang kanyang bibig upang magsalita pero may narinig kaming nagsalita mula sa likuran.

"Lumayo ka sa kanya Lander." Sabi nito. Nakaramdam ako ng konting kilabot sa katawan ko bago napalingon sa nagsalita.

"Dylan?"

-
To be continued...