Hellen Keller'e göre; başarıya giden yol optimistlikten geçiyor. Çünkü hiçbir şey umutsuz ve güvensiz olmaz.
O halde ilk olarak ne yapıyoruz, minik devlerim?
Pozitif oluyoruz!
"Nasıl yapacağım? İmkansız..." demek yok artık!
Şikayetler çöpe!
"Neden yapamayayım? Başarabilirim!" demek var!
İmkanlı ve imkansız, içimizde uyuyan kararlılığa bağlı.
Şöyle bir örnekle açıklayayım; sen bir arabasın, düşüncelerin direksiyonun, yani onlar nereye, sen oraya. O zaman gaza yüklenin hedefinize giden yolda!
Alfred de Musset'e göre; başarmak için şu üç şeyi akılda tutmak gerekiyor.
Görmek bilmektir, istemek yapabilmektir, cesaretse elde etmektir.
İşte ikinci adım; cesareti saklandığı yerden çıkarıp istediğimizi elde edeceğiz!
Mutluluğumuzun anahtarı parmaklarımızın arasında, kapıya ulaşmamıza çok az kaldı!
Hem unutmayın, diyorlar ki; geleceğin kapıları itmesini bilene açık.
Bizler itmesini öğreniyoruz.
Şu an yaptığım tam olarak bu; geçmişin sayfasını çevirin, hatta...
O defteri yakın! Yakın ki, geri dönüş olmasın.
Gelecek için yaşasakta, asıl önemli olan şu an; çünkü o bizim!
O zaman siz onun sahibiymişsiniz gibi davranın, tersinin olmasına izin vermek; aslanın krallığını Ağustos böceğine bırakması gibi.
Mümkün mü?
Hayır.
Kral/Kraliçe sizsiniz!
Kendinizi küçük görmek yok artık!
