Her şeyden önce bencil olmayı öğren. Hayat senin, hisler senin, seçimler senin, doğruların, yanlışların, çekeceğin cezalar, ödeyeceğin bedeller... Her şey senin. Teksin.
Yanında olanlar yalnızca birer illüzyon, bunu unutma. Varlar, ama yoklar... Biliyorum paradoksal, ama bana hak vereceksin.
Herkesle aynı dünyada yaşadığını sanıyorsan eğer, yanılıyorsun. Yanlışın tam içindesin.
Ah, evet. Bu da bir illüzyon.
İnsanlar yalnızca dertlerini paylaşmayı bilirler, anlatırlar, anlatırlar ve anlatırlar... Her şeyi boka sıvamak doğalarında var.
Şuna bak! Gülümsüyor! Ne kadar da mutlu bir insan!
Bu kadar mı basit? Hadi ama! Yüzeysel olmayı kesin!
Bu tıpkı şey demişim gibi. Mmmm, tıpkıııı...
Şuna bak nefes alıyor! Ne kadar da yaşayan bir insan!
Benim dünyamda yağan yağmurlar yalnızca ve yalnızca beni ıslatır. Yanımdaki neden umursasın ki? Yapması gereken tek şey umursuyormuş gibi yapmak, sen nasıl kanıyormuş gibi yapmak zorundaysan.
Benim önüme konulan taş yalnızca beni tökezletir. Ve o da ne? Aman Allah'ım, yanımdaki elini uzatmayı bırak, dönüp arkasına bile bakmıyor. İşte sadakat! Merhaba deyin!
Uzun lafın kısası, bencil ol ve güvenme.
Hayata farklı bir gözle bak artık, uyanık ol, dünyan senin etrafında dönüyor!
Ruh halime göre, aklımdan geçenleri yazıyorum.
Peki yazdıklarımı düşünüyor muyum? Tartışılır.
