Gurur'un Ağzından
Şefik'in evinden aldığım cdlerden bir tanesi tahmin ettiğim gibi öldürülen polisin görüntüleriydi.
Seza elinde silahla evin kapısına tekme atıyor, polis kapıyı açıyor ve Seza içeri giriyor.
Aradan kısa bir süre geçiyor Seza evden koşarak çıkıyor.
Buraya kadar herkes katilin Seza olduğunu düşünebilir.
Ama sonrasında kısa boylu bir erkek kapıyı çalıyor ve polis ona kapıyı açıyor.
Seza evden çıktıktan sonra polis sağ salim göründüğü için katil olmadığı ispatlanıyor.
Cdyi güzel bir zarfa yerleştirip ardından bir kağıda not yazdım.
Kimseye görünmeden bunu savcıya ulaştırmam gerekiyordu.
Adliye binasının önünde bir süre bekledim.
Öğle saatlerinde oluşan kalabalık azalınca akşam üzeri sakince adliye binasına girdim.
Savcı odasından çıktığı gibi yüzümü yere eğerek odaya girdim.
Hızlı bir şekilde cd yi savcının masasına bırakıp dışarı çıktım.
Şimdi Seza kurtulabilirdi.
Avukatın yanına gittiğimde yarın Seza'yı çıkarmak için işlemleri başlatacağını söyledi.
Özkan'ı arayıp durumu ona anlattım.
Babasının arkamdan sinirden köpürdüğünü kahkaha atarak anlattı.
Babasının onu kurtarmak için görüntüleri vermemesine biraz içerledi.
Sonuçta insan evladı için her şeyi yapar ama Şefik yalan söylemişti.
Seza bile inanmıştı Şefik'te olmadığına.
Ben inanmamıştım, Karga gibi birinin adamı güvenilir olamazdı.
OImadığını da ispatladı.
Seza çıktığında artık yurt dışına çıkması için bir engeli kalmayacak.
Acaba annesi ile Ayça'nın yanına hemen mi gider?
Biz ne olacağız?
Biz diye bir şey var mı?
Bilmiyorum ama Seza'nın gitmesini istemiyorum, gerekirse ben onunla giderim.
Sabah erkenden kalkıp avukatın yanına gittim.
Avukat'tan öğrendiğime göre Seza yarın sabah bırakılacak.
Avukatın yanından ayrıldıktan sonra eve doğru yola çıktım.
Telefonun sesiyle arabayı kenara çektim.
Arayan Selim'di.
''Mert evine geldim,yoksun nerelerdesin oğlum, ne işler karıştırıyorsun''
''Sen İstanbul'da mısın?''
''Evet ve neden geldim biliyor musun?''
''Hayır bilmiyorum ama inşallah yalnız gelmişsindir''
''İyi ki bir hata yaptık oğlum yüzüme vurup durma, Elif yok bu sefer yalnız geldim''
''Tamam bekle birazdan evde olurum''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUHBİR (Tamamlandı)
AçãoTopuklarımdan çıkan ses harabede yankılanırken kulağıma gelen tehlikeli bağırışla duraksadım. ''SEZA!'' Arkamı dönüp Ömer'in yüzüne baktım. Ömer'in yüzünde hayal kırıklığı karışmış öfke vardı. Bu bakışları çok iyi biliyordum. Sessizce fısıldadım. ''...