"He Changed Me.." [Editing]

41th ♥

Lyra's POV

Mga 30minutes na siguro kaming naghihintay rito.

Tsk, antagal naman ng dalawang 'to!

Mai-text nga si Jett.

'Haynako kayo! Andami nyong pakulo, antagal! We're here na! Mainipin pa naman kami!'

I'm so excited pero antagal mygahdness!

Wala pang limang minuto ng mag reply siya.

'Ito na boss! Excited ka naman atang makita si Drake. Thanks pala Lyra!'

Sapakin ko kaya siya?

Excited makita si Drake ha!?

Hmp!

Eh kung hindi ko tulungan kay Alvina ang isang 'to?

Syempre joke lang!

Para na lang sa bespren ko.

"Sinong ka-text mo?"

"Si Drake-- ay hindi-- Si mama--"

"Hahahahahaha!"

Sinamaan ko siya ng tingin ng humagalpak siya sa tawa.

"Deffensive masyado ah! Pfft! Hahahaha! Pumapag-ibig ka na talaga! Tara na nga balik na tayo sa room dahil baka mamaya pa yung show ni Drake na kanina mo pa ina-abangan!"

Tumayo siya, kaya sumunod ako.

Piste 'tong mga 'to!

Masyado akong ini-echos kay Drake!

Mag jowa nga sila, mga bwisit!

Nang mapadaan kami sa harap ng stage.

Namatay lahat ng ilaw sa loob.

"Omyghad Lyra!"

Napakapit siya sa braso ko.

"Pasok tayo dun."-pag-aya ko.

"Ayoko andilim!"

"Masaya yun!"

"Hindi, ayoko--"

Wala siyang nagawa nung hinila ko siya papasok sa loob ng stage.

Kung saan wala kaming makitang dalawa.

Iniwan ko na muna siyang mag-isa habang sinisigaw ang pangalan ko.

Pinipigilan kong tumawa.

Bukod sa hate niya ang crowded, mas hate niya ang dilim.

Bwahahahaha!

Labyu beshie!

Alvina's POV

Nagtataka lang ako..

Bago kasi mamatay yung mga ilaw.

May mga tao.

So diba dapat pag nawalan ng ilaw mag si-sitilian sila?

Kasi sa gulat?