GECE SİYAHI (Kitap oldu)

2.BÖLÜM: Huzurlu uyku

Kader; sorgusuz sualsiz kabul edilip, gerektirdiği gibi davranmamıza neden olan başlıca etken. Kaderi inkar etmek ya da inanmamak insanın kendi iç Dünya'sında çıkmaza sürüklenmesine neden olurken, varlığını kabullenmek her güne farklı bir bakış açısıyla bakmamızı sağlar.

Bazen ne kadar çabalarsak çabalayalım çıkmazda kalırız ve her çıkmaz yol bizi biraz daha acımasız ve tehlikeli yapar.

Dıştan sert içten yumuşacık bedenler. Dışı buz tutsa da umudunu kaybetmeyen kalplerdir...

Tam tamına 3 gün geçmişti. Ve 3 gündür gözümü ne zaman kapatsam siyah gözler beliriyordu. Bu gözler bende anlamlandıramadığım duygular uyandırıyordu. Tehlikeli olduğu kadar, sanki daha önce gördüm dediğim kadar da tanıdık geliyordu. Bu yüzden uyumamayı bile denedim ama bir süre sonra uykusuzluğa yenildim.

Şu anda aynanın karşısında kendime bakıyordum. Diz kapağımın bir karış üstündeki beyaz kolsuz elbisem, ayağımdaki topuklu ayakkabılarım, açık dalgalı koyu kahve saçlarım ve kusursuz makyajımla çok farklı göründüğümü itiraf etmeliyim.

Bugün Gizem' in doğum günü vardı ve benim ona çaktırmadan parti alanına götürmem gerekiyordu. Açıkçası Gizem' in şüphelendiğini ya da bir şeyler planladığımızı bildiğini düşünüyorum ama sanırım oda sürprizi bozmayı istemediğinden bilmezlikten geliyordu. Son kez kendime bakıp Gizem'in odasının önüne geldim. Kapıyı tıklatıp cevabı beklemeden içeri girdim. Gördüklerim karşısında gözlerim iyice açıldı.

Hayranlıkla "Vuuuuuuu kızım bu ne güzellik! Resmen gören herkes alev alacak," dedim.

Gizem kırmızı kısa elbisesi, düz uzun sarı saçları, kusursuz göz makyajı ve kırmızı rujuyla resmen afet-i devran olmuştu.

"Asıl sen kendine bak kızım, güzelliğini melekler kıskanır,'' dedi. ''Resmen gökyüzünden inmiş melek gibisin. Şu günlerdir aklını kurcalayan Dylan seni bir görsün, yalnız kalmak için zaman kollayacak demedi deme," dedi gülerek. Dylan'ın ismi geçince içimde bir şeyin karıncalandığını hissettim. İsmi bile tarif edemeyeceğim duygulara sürüklüyordu beni.

"Dylan ne alaka Gizem yaa? Bunu da nerden çıkardın?" diyerek ters bir bakış yolladım. Daha cevap vermeden ekledim.

"Hem o niye benimle yalnız kalacakmış? İstemiyorum ben kimsenin yakınlığını," diyerek konuyu kapatmaya çalıştım. Off ben niye o günkü olayları Gizem'e anlattıysam, şimdi dilinden düşürmez beni. Allah'ım yardımcım ol.

"Tatlım ne var bunda? Sen çok hoş bir bayansın. Artık geçmişte kalmaktan vazgeç,"dedi.

Böyle demesiyle gözlerimin dolması bir oldu. Gizem hemen telaşla yanıma gelip bana sarıldı.

"Özür dilerim. Özür dilerim. Lütfen ağlama Tutku, cidden seni üzmek için demedim. Sadece gençliğini heba etmeni istemiyorum," dedi.

Gizem'e hak veriyorum ama geçmişi unutamıyordum. Erkeklere güvenim hiç yoktu. Güvenmediğim içinde bir kişiyle ilişkiye başlamak, benim için çok zordu. Duygulara değer veriyordum ve kimseye ümit verip hayal kırıklığına uğratmak istemezdim. Hemen dolan gözlerimi kırpıştırıp yukarı bakmaya başladım. Elimle hava vererek makyajımın bozulmasını engellemeye çalıştım.

"Tamam canım iyiyim ben. Bazen böyle oluyor işte," dedim. Doğum günüde onu üzmek istemiyorum. Beni güldürmek için

"Güzelim makyajı bozacaksın ayol. Ben onun için ne kadar uğraştım biliyor musun sen?" diyerek sinirlenmiş gibi yaptı. Gülümseyip