Uuwi daw ako ng sakto ala sais. Pag wala, pa daw ako hindi na nadaw ako papasukin sa gate. 12:00 ako na karating kung saan ang usapan namin ni JM, pero walang JM na dumating. Kaya ako na lang ang naglibot sa mall, masarap din pala mag isa. Ngayon ko lang naramdaman ang ganito. Sa tingin ko na excite at the same time nag aasume ako. Pero hindi pala darating ang taong yun, buti nalang may dala akong cap, may dala rin akong earphone.
Ayoko ng itext si JM, na nandito na ako
Dapat hindi na lang ako pumunta.
Hindi naman ako celebrity pero natatakot akong dumugin ng mga social-media fans ko. Hindi naman sa isnob ako.
Nagulat na lang ako ng may bumangga sakin kaya nalaglag yun cap ko. Hindi ko alam ang gagawin ko, kaya tinakpan ko yun mukha ko. Napapikit ako, hindi naman talaga ako sanay na magisa at naiiyak simula nang malaglag yun cap ko.
"miss are you allright?" pagkatapos ay nilagay niya sa ulo ko yun nike kong cap sa ulo ko.
Tumango na lang ako. Inayos ko ang sarili ko. Bago lumayo sa lugar na yon.
"Dohee" yun lang ang narinig ko kaya napalingon at sa paglingon na laglag yun cap ko.
Nakita ko si Albert, Albert tama si Albert nga yun.
At nakita na nga ako ng mga social media fans. Malakas ang hiyawan ng pangalan ko ang tanging narinig ko.
"Dohee!!" pero nangingibabaw ang malaki na boses na nagbibinatang lalaki. Naramdaman ko na lang na nasa isang madilim ako na lugar, kusa din yumakap sa taong yon. Amoy na amoy ko rin ang nakakahilong panglalaking scent niya sa loob ng jacket niya.
At yun galit na sigaw niya
"stay away from her."
Inilibre ko sana siya ng bff bundle pagkatapos nun para mag thank you ako, pero sabi niya kasama daw niya girlfriend niya.
Tinanggihan nanaman niya ako. Pangalawang beses na niya ako tinangihan.
BINABASA MO ANG
Dakilang Paasa
Short StoryThis is a story of beautiful bitterness of Dohee Aris, ang babaeng puno ng ka bitteran ang buhay. Handa na ba siyang matutong magpatawad?
