Belki doğru, yalan söyledim, istediğim tek şeyin senle bu sonsuz maceraya girmek olduğunu, hergün yeniden tek bir bakışla, küçük bir kağıda yazılmış sözcüklerle kalp atışlarının hızlanmasını, beklenmedik bir anda tam herşey yoluna girdi derken yerin ayaklarımın altından kayıvermesini, bu sonsuz sarsıntıyı istediğimi söylerken yalan söyledim.
Ama beni senden iyi kim anlayabilir? Belki de hiçbirşey istemiyordum. Ne düşündüğümü sözcükler halinde belirginleştiremiyordum bile. Birlikte saatlerce oturduğumuz o ilk gece seni seviyordum ve bunca zaman hep aynı, hala aynı.
Seni seviyorum, doğrusu bu.
