Bir sevda insanı ne kadar acıtabilirse, işte o kadar acıttı beni imtihanım.
Geçen zamana 'emek' adını vererek yapmıştım yanlışımı.
Dökülen gözyaşıma fâni bir sebep seçtiğim için,
Uyanamamıştım gafletimin koynundan.
O bela ki benim can özümü söküp atandı.
O sevda ki mutluluğumun hesabını benden sorandı.
Ve nihayetinde batıla sarılıp 'Hak' olanı kaybedişimdi.
Kendimden geçişimdi.
Ebediyetimin bitişiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mutlu Son Sonsuzluktur...
ŞiirHaydi bir şeyler yazayım diye kaleme sarılmayın. Beklemeyi bilin. Susayınca,acıkınca nasıl anlıyorsak, yazmak anını da anlarız. (Cahit.Z) Sevgiler :)
