The Black Dimension (Seventh Sense Fan Fiction)

TBD 2

"HAHAHA! You worthless Shinigamis. Do you think ganyan kami kabobo para 'di maisip ang bagay na 'to? HA!" Sigaw nung isang Knight habang hila-hila ang buhok ng babaeng Shinigami.

Isang karera. Ganun kabilis ang pagtibok ng puso ko nang makitang hawak-hawak na ng isang Knight ang anak ko.

Halos mawalan ako ng hininga dulot ng tensyong bumabalot sa paligid. Ako, sa gitna ng mga pulutong na Knights na ito. Ang anak ko, na isang sentimetrong layo na lamang mula sa kutsilyong hawak ng Knight.

Isang maling galaw, mawawala na parang bula ang anak ko.

"Alam mo babae ka, hindi ka kapani-paniwala!" Bulyaw ng Knight at malakas na sinampal ang babaeng Shinigami.

"Mom! Please help me, mom!"

"Pakawalan mo ang anak ko!" Sigaw ko subalit tinawanan lamang nila ako.

"At bakit? Sa oras na makahuli ako, hindi ko na ito pinapakawalan!" Bulyaw niya, nakaplastar sa mukha ang superyoridad. His menacing smile, eyes that threaten, and voice that growls like beast. Hindi ko alam kung malakas ba talaga siya o epektibo lamang ang pag-arte nitong malakas.

Tinignan ko si Subaro at bakas sa mukha niya ang takot. Hindi dito magtatapos ang kwento. Knights lang sila, Shinigami ako.

"You monster!" Sigaw ko at sinugod siya. Agad kong kinuha ang punyal sa may bewang ko at mabilis na itinuon sa kaniya.

"Sino bang halimaw sa ating dalawa, hindi ba't ikaw?" Mabilis niyang itinulak si Subaro papunta sa isang kasama niya at kaagad itinapon ang kutsilyong ginamit niya kanina kay Subaro sa akin.

Hindi ko alam pero sa pakiwari ko'y naging mabilis ang mga kilos niya at ang sunod kong naramdaman ay ang pagdaloy ng dugo sa aking pisngi.

Napasigaw ako dahil sa hapdi. Lason.

"M-Mom!"

"This boy's going to be our next sample for the experiment. Mas maganda dahil bata pa siya," sabi niya na nagpakulo ng dugo ko.

"IKAAAWW!", sigaw ko ngunit bago pa ako makakilos ay napigilan na kaagad nila ang paggalaw ko. 

"Ano pang magagawa mo?", tanong nito, at naramdaman ko ang isang malamig na bagay sa aking leeg. "Mamamatay kayong lahat."

"I'm sorry, pero hindi."

Sa pagkakataong iyun ay narinig ko ang dahan-dahang pag-disintegrate ng  kutsilyong nakatutok sa leeg ko. Nakita ko ang pagkagulat ng Knight sa likod ko kaya kaagad na bumunot ng baril.

"Halimaw!", at nakita kong tinutuunan na ako ng iba pang mga Knights ng kani-kanilang mga baril.

"I will never let you hurt my son!"

I dashed towards the Knights that is holding my son. I matched the speed they made awhile ago and managed to grip the guy's arms, incapacitating him and forcing him to let go of my son.

Magkakasunod na pagputok ng baril ang aming narinig. Nang makita ko ang babaeng Shinigami ay nakawala na ito mula sa Knight na humawak sa kaniya.

"Hey? So you're capable, huh?"

"I just need an opportunity. Thanks for granting it." She then moved quickly that even I couldn't match her speed.

"Mga hayop kayo!" Sigaw ng isang Knight. Inilayo ko muna si Subaro at kaagad binalikan ang lalake.

"You annoy me. Ikaw yung naghagis sa'kin ng kutsilyong may lason 'di ba?" Tanong ko habang haplos-haplos ang mukha niya.

"AAAAAAAHHH!" He yelled in pain as he felt his own face slowly disintegrating. Maybe it was too much?