'hey' zegt Xalini, in de hoop een antwoord te krijgen. Ik heb echt geen zin om antwoord te geven. Ik zit en zwijg. De anderen praten wat maar mijn gedachten dwalen weer af. Ik zie Sarah weer voor me en vraag me af in welke ellende ik ben beland. Plots gaat de bel. Ik denk een aantal seconden na en dan weet ik het weer, ik heb het vak integrale opdrachten, natuurwetenschappen. Dat betekent dat ik vandaag de hele dag les heb zonder Xalini. pffff daar heb ik echt geen zin in. Ik loop al zwijgend de trappen op, plats komt Collette naast me lopen, ze doet me denken aan Sarah, ze geleken toch zo goed op elkaar. We gaan naar het lokaal waar we moeten zijn, we hangen onze jassen aan de kapstok buiten en gaan dan samen naar binnen.
Vandaag krijgen we nieuwe plaatsen, iedereen staat vooraan in de klas. Alle namen worden afgeroepen om per 2 aan een bank te gaan zitten. Ik en Collette blijven over, we gaan helemaal achteraan in de klas zitten. Tussen ons ligt een laptop, mevrouw legt uit dat we een groepswerk per twee gaan doen in de groepjes zoals we zitten. Dat wil dus zeggen dat ik samen mag werken met Collette. Ik ben heel blij met die keuze. We moeten een werkje doen dat gaat over het ontstaan van een bepaalde diersoort. Het is ingewikkeld maar het gaat wel goed. Collette is een heel populair meisje en doet ook niet zo veel, ze babbelt vooral met de mensen voor en naast haar. dat is dan weer het minder leuke aan haar.
Voor mij hoor ik een meisje zeggen dat ik en Collette een goed team vormen en dat ze ons een naam moeten geven. Ze besluiten ons Mayco te noemen ( de 'y' moest ertussen omdat het anders niet goed klonk). Ik vind het best een grappige naam. Ik kan voor het eerst in deze twee dagen weer eens lachen. Zij doet me telkens weer een beetje blozen elke keer ze naar me kijkt. Ik probeer het leuke gevoel te negeren, de pijn van Sarah is te groot om ook maar om het even welk ander gevoel te aanvaarden. Ik kijk weer naar mijn computer en ga verder met het maken van de presentatie. Het gaat nog redelijk vlot. Het einde van de les nadert. Ik vond de les nog wel tof, na enkele minuten gaat de bel.
Ik ben blij dat ik mijn benen even kan strekken. Ik sta recht, neem mijn boekentas, en wil net weglopen als ik de stem van Collette mijn naam hoor roepen. Ik kijk achterom en zie dat ze mijn balpen in haar handen heeft. 'Ik denk dat je deze hebt laten vallen' zegt ze vriendelijk. Ik zet een stap in haar richting, neem de balpen en blijf vlak voor haar staan, tot ik plots doorheb dat iedereen al weg is uit de klas. Ik ga richting de deur en wandel weg. We hebben zojuist twee uur kunnen werken aan de presentatie en dus is het speeltijd. Ik ga naar beneden en loop richting ons bankje. Ik ben de eerste en ga zitten, ik wacht op de rest. Al snel komen ze er aan en begin ik te vertellen over hoe de les is geweest. Ook vertel ik hen het verhaal van Mayco. Zr moeten er hard om lachen, iedereen zegt dat wij sowieso nog een koppel gaan zijn maar ik keer mijn hart ervan weg, ik wil er echt niet mee bezig zijn. Ik kan er gewoon nog niet mee bezig zijn. Verder babbelen we nog wat over de lessen. Dan gaat alweer bel. Weer naar de les.
