Het is twee uur in de nacht. Mijn laptop ligt op mijn bureau, ik ga zitten en begin meteen te zoeken in google. Ik zoek naar een psycholoog in de buurt en vind er snel eentje. Haar naam is marianne. Ik bekijk haar website eventjes, en zie dan dat ik ook online een afspraak kan maken. Ik kijk en zie dat er morgen nog een plaatsje vrij is, om vijf uur, na school. Ik maak de afspraak en ga weer in mijn bed liggen. Ik ben bang om nog een nachtmerrie te hebben, dus ga ik njet meer slapen. In plaats daarvan sta ik op en kijk ik naar de sterren. Één sterretje is voor jou sarah zeg ik en ik kies er het felste sterretje uit. Sarah zei altijd dat ik niet mocht treuren als er iets zou gebeuren met haar. Maar dat lukt me echt niet. Het is sterker dan mezelf. Ik kan haar niet loslaten. Ik hoor haar stem in mijn hoofd en zie haar gezicht in mijn gedachten, het achtervolgt me keer op keer. Ik ga toch nog even liggen in mijn bed. Ik kijk nog eens op mijn klok en zie dat het al 3.30u is. Ik leg mijn hoofd nog even neer met de gedachte dat ik gewoon ga rusten, maar het duurt nog geen vijf minuten voor ik alweer lig te slapen.
Mijn wekker gaat en ik wordt wakker. Mijn hoofd bonst. Ik kijk naar het plafond, tot ik me realiseer dat ik beter zou opstaan, het is al laat genoeg, ik moet naar school. voor ik mezelf uit mijn bed til, bekijk ik snel mijn gsm, 7 berichten en 2 gemiste oproepen, ik doe het eerste berichtje open, er staat gewoon 'ik', op het tweede berichtje staat er 'zal', ik doe alle berichtjes open en de zin die ik lees is: 'ik zal jou ook nog wel krijgen'. ik wil zien wie me gebeld heeft maar het is een onbekend nummer. Ik zal het nog aan niemand zeggen, het zal hier wel bij gelaten worden. Dat hoop ik toch. Ik stap mijn bed uit en trek mijn kleren aan. Weer dezelfde jeans en sweater als gisteren. Ik ga naar beneden, smeer mijn boterhammen voor deze middag, eet zelf nog iets en dan ben ik bijna klaar om te vertrekken. Ik loop nog snel de trap op en neem het kettinkje met een hartje dat ik van Sarah kreeg, hang het rond mijn nek, neem mijn boekentas en wandel dan snel weer naar beneden. Ik wens mijn moeder een goede dag toe en ga naar buiten.
Als ik de deur achter me dichttrek kan ik ademhalen. De tranen beginnen te vloeien, ik wandel goed door en na een tiental minuten ben ik op school. Ik ga rechtstreeks naar de toiletten en kijk in de spiegel. Mijn mascara is helemaal uitgelopen. Ik voel een tik op mijn schouder en kijk op, het is Cat, ze kijkt me aan. 'gaat het wel met je?' vraagt ze me. Ik knik zachtjes maar hier ga ik kapot aan. Nu komt ook Amber er bij staan, ze neemt wat papier en veegt de tranen van mijn gezicht. Op dat moment komt Collette langs, een meisje uit mijn klas. Ze is bloedmooi. Ze heeft een smal postuur, felblauwe ogen, rost haar, en ze heeft een fantastische kledingstijl.Haar ouders zijn rijk, haar vader is schrijver en haar moeder is actrice. Ze vraagt of alles wel goed gaat met me, en ik knik nogmaals. Ze loopt weer verder. Als al mijn tranen zijn opgedroogd en mijn mascara weer een beetje bijgewerkt is ga ik samen met hen naar de speelplaats. We kijken een beetje rond en zien dan Xalini zitten op ons bankje. We stappen er meteen op af.
