Maar dan klinkt plots een melding van mijn gsm, ik moet naar depsycholoog. Juist ja vergeten. Snel bel ik mijn moeder op, en leghaar alles uit deze keer, ze weet niet goed wat te zeggen. Nadat weeven gebabbeld hebben ga ik te voet verder naar de psycholoog. Het iseen half uurtje wandelen. Ik kom toe, maar heb nog een kwartier voorik er moet zijn. Vlug ga ik naar het dichtstbijzijnde winkeltje enkoop er nog iets om te drinken. Al drinkend van mijn cola wandel ikterug. Als ik er dan eindelijk ben, drink ik mijn cola snel op. Ophet moment dat ik mijn dopje van mijn cola dichtdraai komt een vrouwuit een kamertje en neemt me mee naar binnen. De vrouw genaamdIsabelle neemt plaats aan een bureau dat er staat. Ik ga op één vande saaie zwarte stoelen zitten, recht tegenover haar. Een uur langspreken we over allerlei dingen, soms hebben de onderwerpen echtniets te maken met de moord op Marie maar ik denk dat dat normaal is.Soms huil ik eens maar dat duurt nooit lang. Na een uur mag ik weg.Ik ga richting huis.onderweg krijg ik een sms, het is een onbekendnummer. Ik open het berichtje en er staat "loop naar de hel" pfffik begin me zorgen te maken over die smsjes. Als ik de voordeur open,zie ik dat mijn moeder me opwacht. Snel wandel ik naar haar en omhelshaar voor een aantal minuten.
Ik wil naar mijn kamer gaan als mijn moeder zegt "als je ietsnodig hebt zeg het dan, ik ben er voor je". Opnieuw wellen detranen op, ik loop snel naar boven mijn kamer in. Ik ga aan mijnbureau zitten en neem mijn gsm. Toen ik op het kantoor was heb ikstiekem fotos genomen van alle verdachten. Ik overloop de mogelijkeverdachten volgens mij. Alle mensen die eventueel aan mijntelefoonnummer kunnen komen zet ik vooraan. Dat betekent dat ookAmber en Collette vooraan zitten. Ik kijk of ze een motief hebben.Als ik alle mensen met motief eruit heb gehaald zijn er slechts 3over, waaronder Collette. Ik leg alles weer weg. Wat ik nu nodig hebis slaap. Ik val snel in slaap. Ik schrik wakker, dezelfdenachtmerrie als gisteren.
