Ένας μήνας μετά...
22 Δεκεμβρίου 2018
Αγαπητό ημερολόγιο πέρασε ένας μήνας αλλά δεν γινόταν και τίποτα το ιδιαίτερο μόνο που έχω όλη την μέρα σήμερα την Μαρία να μου λέει...
-Ρε Ένια κανόνισε να παντρευτούμε την ίδια μέρα!''.
Μου έλεγε συνέχεια προσπαθώντας να μου σπάσει τα νεύρα. Εγώ λίγο νευριασμένη της απάντησα...
-Ναι, μήπως θες εγώ να κάνω πρόταση γάμου στον Χρήστο;''
Μαρία:''Ναι!!!!''Είπε η Μαρία χαρούμενα χωρίς να μιλάει σοβαρά.
Εγώ:''ξέρεις κανονικά δεν γίνεται έτσι! Χα χα''.
Την πολύ σοβαρή συζήτηση μας την διέκοψε η πόρτα.Σηκώθηκα να ανοίξω και είδα την Ανίτα μαζί με τον άντρα που βλέπω σχεδόν συνέχεια στην 2η δουλειά μου, τους αφήνω να μπουν στο σπίτι και η Ανίτα αρχίζει τις συστάσεις. Αυτός τελικά αποδείχτηκε πως ήταν ετεροθαλείς αδελφός της τον έλεγαν Γιώργο και με ξέρει εδώ και πολύ καιρό.
Τους κέρασα καφέ και ο Γιώργος με κοίταζε συνέχεια, εγώ βέβαια τον έγραφα γιατί μιλούσα με τον Χρήστο στο κινητό σε μηνύματα.Η Ανίτα άρχισε να λέει την ιστορία με τον ''Γιάννη'' και εγώ έπεσα σε κατάθλιψη, μέχρι που το κατάλαβε και άλλαξε θέμα συζήτησης γιατί ελπίζω να κατάλαβε πως με έφερε σε δύσκολη θέση, κατά τοις 11:00 έφυγαν γιατί ο Γιώργος πεινούσε.
Η Μαρία γέλασε και εγώ την κοίταξα με νόημα για να σταματήσει. Αφού έφυγαν περιμέναμε λίγο και βάλαμε τα γέλια!
Μαρία:'' Ανίτα πεινάω. χαχα''.
Εγώ:''Έλα Μαρία σταμάτα εμείς είμαστε καλές και ευγενικές! Το ξέχασες; χαχα''
Το μεσημέρι ήρθε όλη η παρέα να στολίσουμε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και να ετοιμάσουμε με τον Κώστα τα μελομακάρονα. Αφού ήρθαν η Μαρία τους είπε για την επίσκεψη της Ανίτας και του αδελφού της! Αν και εγώ παρατηρούσα τον αγχωμένο Χρήστο στον οποίο ο Αλέκος έλεγε συνέχεια ...
Αλέκος:''Όχι τώρα πρέπει...''
Χρήστος:'' Θα το κάνω με τον τον δικό μου τρόπο νομίζω...'' Απάντησε εκείνος ενώ με κοιτούσε.
Εκείνη την στιγμή ο Κώστας έστηνε το δέντρο, η Μαρία έφερνε την κούτα με τις μπάλες και τα υπόλοιπα στολίδια και πράγματα για το δέντρο και η Χρύσα έδινε γάλα στην Χριστίνα, έτσι αποφάσισα με μεγάλη ευκολία πια θα είναι τα δύο θύματα μου. Πάω με την Μαρία και λέμε στον Κώστα να έρθει μαζί μας.
Εμείς οι τρεις λοιπόν βγήκαμε στο μεγάλο μπαλκόνι και εγώ σχεδόν ήρεμα άρχισα...
-Τώρα τι έγινε;'' Ο Κώστας με διέκοψε
Κώστας:''Ένια, μπορεί να...''Άρχισε ο Κώστας
Εγώ:''Γιατί αυτός είναι αγχωμένος;!''
Μαρία:''Μπορεί να...''Συνέχισε η Μαρία απορημένη.
Κώστας:''Μπορεί να σου κάνει πρόταση...''.
Ε... Ρε είχα τόσα νεύρα που ο καημένος ο Κώστας ήθελε να με ηρεμήσει και να μην μπορεί.
Μαρία:''Τρίτη δουλειά; Έχει ήδη δυο δουλειές!''Είπε η Μαρία προβληματισμένη.
Κώστας:'' Θα σταματήσετε ένα λεπτό να σας πω;''
Στο μπαλκόνι έπεσε απίστευτη ησυχία.
Κώστας:''Για πρόταση γάμου μιλούσα εγώ!''
Εγώ κοιτάω την Μαρία και σκάμε στα γέλια.
Εγώ:''Σου έχει πει κάτι;''
Τον ρώτησα ενώ κρατάω την κοιλιά μου από το πολύ γέλιο.Ο Κώστας δεν απάντησε και εγώ μπήκα μέσα. Το δέντρο ήταν σχεδόν έτοιμο το μοναδικό στολίδι που είχε μείνει ήταν το αστέρι για την κορυφή του δέντρου. Έτσι πήγα και το πήρα μέσα από την κούτα μπροστά στα μάτια του Χρήστου.
Έτσι λοιπόν όπως το έβαλα στην κορυφή και έκανα μια ευχή έθιμο που έχουμε μάθει στο Γυμνάσιο.Βέβαια ξέρω ένα έθιμο για το γκι αλλά δεν θέλω να το σκέφτομαι.Αφού το αστέρι ήταν πλέον στο δέντρο πάω να κατέβω την σκάλα γιατί είμαι κοντή για να το στολίσω χωρίς κάτι για να φτάνω, γλιστράει το πόδι μου και... Ενώ πέφτω ανοίγω τα μάτια και είμαι στην αγκαλιά του Χρήστου!
Τα παιδιά το είδαν και...
-Ωωωω! Άντε ένα φιλί τώρα!''Είπε ο Κώστας για να μου σπάσει τα νεύρα.
Εγώ κοκκίνισα και ο Χρήστος γέλασε και μετά με άφησε κάτω.Μην χάσει όμως ευκαιρία ήρθε δίπλα στο αφτί μου και...
Χρήστος:''Θες να βγούμε απόψε;!''
Αστεράκι please*
YOU ARE READING
θαλασσινό ημερολόγιο 2 ''Η επιστροφή''
Teen Fiction''Η ζωή της Ένια γίνεται καλύτερη αφού πλέον είναι μητέρα και έχει ανοίξει δικό της εστιατόριο. Όμως μια επιστροφή θα φέρει την ζωή της τούμπα... Τι θα γίνει σε αυτό το νέο ξεκίνημα;'' *Κατάλληλο άνω τον 15* Αρχή συγγραφής Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015