Beauty is your Curse

42nd Curse

               

"Maawa? Hindi mo alam ang sinasabi mo Alli," galit kong sabi, "makinig kang mabuti Gretel na immoral. Marami kang hindi alam. Lalo na kay Kristine. At lalo na sa akin."

            Dahil may mga bagay na hindi alam ang lahat. Lalo na si Kristine. Sa palagay ko, may sumpa sya. Her memory is her curse. Traydor ang sarili nyang alaala. At kung hindi nya ako mapapatawad dahil sa massacre na iyon, mas lalong hindi ko mapapatawad si Kristine. At ang kanyang memorya.

            "Ano pa bang hindi ko alam sa iyo? Swan Princess?'

            Tama. Ako si Swan Princess. At kagaya ni Kristine at ng lahat. Nalilinlang kayo.

[Allison's Pov]

            "So Swan Princess, tell me. Why do you hate Kristine so much." Tanong ko pa sa kanya. Nakapikit sya at tila tulog na. Hindi na ako umaasang sasagot sya pero.

            "Oh Gretel, Shut Up!" bigla nyang sigaw.

            Natawa ako. Nasasanay na talaga akong ganyan sya. Nasasanay na akong kasama sya. Pag nakasama mo sya, hindi naman pala sya ganoon kasama. In fact, I like her.

            "So what will happen now to Mira and Erin? Natanggal na sila."

            "They'll be dead soon. Sooner or later." Maikli nyang sabi. Ano? Patay agad? Di ba pwedeng naeliminate muna?

            "You're so brutal Glim." Natatawa kong sabi, napabangon na rin ako at napaupo. Nawala bigla yung antok ko. I wanted to talk with Glim.

            "Im stating the facts." Suddenly, biglang nagging seryoso na sya.

            Tapos ay kwinento nya sa akin. Kwinento nya sa akin ang unang laro. The one her father manipulated. Nope, hindi nya kwinento ng buo pero sinabi nya lang ang mga bagay na napansin nya. Na ang laro natin ngayon ay may similarity sa  unang laro. At kahit maliit lang ang similarity ay naghihinala na sya. Na para bang ang laro na ito ay pinattern sa unang laro. First, both the first and second game ay may naeliminate sa first night dahil naiwan ang invitation card. The second eliminee ay ibinigti o ibinitin, kagaya ni Christine. At ang sumunod duon ay may naeliminate na dalawang magkaibigan, si Alexis at Yin. Si Yin ay buhay pa ngayon, sya yung detective na nagiimbestiga ngayon sa Eventyr. Si Alexis ay namatay ilang gabi matapos silang maeliminate. So Glimmer thinks that Mira and Erin will receive the same fate, One of them will die, kagaya ng pagkamatay ni Alexis sa kamay ni Gerard, ng papa ni Glimmer,

            "Nakakatakot naman yang imagination mo," Sabi ko na lang, "siguro coincidence lang yun."

            "Gusto mo bang makipagpustahan sa akin Alli?"

            Umiling ako pero nagpatuloy pa rin sya.

            "Kapag tama ako, at nangyari ang sinasabi ko, you have to do whatever I ask."

[Mira's Pov]

            Nandun ako sa room na inupahan ko. Eliminated sa laro? Wala na akong pakialam dun. Gusto ko na lang malayo kay Erin at tumakas kasama ang lalaking mahal ko, papalayo. Tama, magpapakalayo layo kami, at mabubuhay ng magkasama. Kakalimutan ang lahat, marahil kumuha din kamo ng bagong identities. Bagong pangalan, at mabubuhay na tila ibang tao. Sa lugar na iyon, na walang Erin o kung sino man ang hahadlang, ay makakasama ko sya.

            "Mira," napabangon ako ng marinig ko ang boses nya. Hindi ako umuwi ng bahay ngayon at pinaalam ko sa kanya kung nasaan ako. Napagusapan na din naming ang pagtakas namin na magkasama. Pagtanan. Natawa ako. Parang maling gamitin ang salitang iyon para sa amin.

            Ngumiti ako sa kanya, at dali dali ko syang niyakap. Ngunit bago ako makayakap sa kanya ay dali dali nya akong hinalikan. He claimed my lips as if this will be the last time he will do that. But It will not be the last time. We'll start anew. We'll be happy. For the first time in years, I can have him all by myself. Ng wala ng kaagaw na kahit sino. Ng wala ng karibal. All my life, I hated all the girls attracted to him. I hate them to the point I want to rip them apart. But Erin was the exception. Erin was the exception because despite the age, she made me feel as if she was really my mom. I love Erin, to the point I almost give him up. But after all she did, I could never forgive her.

            Naglakad kaming dalawa papunta sa kama, and a squeal escaped from my lips, he pushed me to bed and hover above me. Just like the first time. He was drunk that time, and he doesn't know what he was doing. He's not aware, and I know that if he's sober at that time, he wouldn't do that. But Im not drunk, Im completely conscious that time, and I want it to happen. Okay, sasabihin ko na ang totoo, sinamantala kong lasing sya, inakit ko sya, ginusto ko yun. Hindi ako pinilit o pinagsamantalahan. Stop looking at girls like me, like we were victims. Well, some are really victims, but not all. There are those in the right mind, or I say, normal way of thinking. And reffered to themselves as victims. But for some, like me. Its love. Unconditional love. Love na hindi mapapantayan. Love na dinala ko mula pagkabata at handa akong gumawa ng kahit ano para dun.

            Our kisses grew deeper and he start to rip my clothes off. I like it when he do this, but sometimes naiisip ko din, ganito rin ba ang ginagawa nya kapag si Erin naman ang kinakama nya. Ganito rin ba sya umuungol pag si Erin ang nagpapaligaya sa kanya. O tanging sa akin nya lang iyon ginagawa.

            In the middle of our foreplay, the door of the room swing open and Erin come in. Ok, she followed him. She wants to talk to him, but somehow she end up here. Hindi ako nabigla o nagulat man lang. Instead, I just continue what Im doing and made the kisses deeper para ipaliwanag sa kanya ng malinaw kung ano man ang nakikita nya.

            Instead of screaming, only a whisper came out of her mouth.

            "Mira," bumuntonghininga sya bago nya ito sundan,"Marcus!"