21. I am surprised
"D-Dy..."
Lumunok ako, a familiar voice called, biglang bumalik ang mga alaala ko noon dahil sa pangalang natawag sa akin. I don't know but I felt confused, all of a sudden I was called Dy.
"Ty?"
Ramdam ko ang paninigas niya, "just go with the flow."
Kumunot ang noo ko, "tae ka! Muntik na akong atakehin sa puso!"
Tumawa siya ng marahan, "says the girl who is cursing me as if I'm not around."
Bigla akong namula, it's a good thing it was night and so it was dark. Hindi ko maiwasang mailing, it was just the two of us out in the sea shore. The rest are probably sleeping safe and sound.
"Follow my lead." Tugon niya. Hinawakan niya ang kamay ko at tinulungan akong tumayo.
"Ano ba namang pakulo ito? Bakit kailangang may blindfold?!"
"Trip ko lang," mapaglarong sagot niya.
"Wow ha, lakas mong maka-trip."
"Shuttap." Halatang nahihiya si Tyrell, "this won't take you long." Sabi niya, nagsimula na siyang maglakad, dahil hindi ako makakita ay medyo mabagal ang paglalakad namin. After a few minutes of walking, we suddenly stopped.
Biglang nahulog ang blindfold ko at bumungad ang isang lugar na madilim. "Pinaglalaruan mo ba ako, Tyrell?!" Halata ang inis sa boses ko.
"Chill." He put his arms in the air and pointed the sea which I turned to look at, saktong iyon ay nagkaroon ng ilaw sa dagat. Nanlaki ang mga mata ko when I realized there were a lot of small ships aligned there with christmas lights that suddenly formed a letter, then words.
Manghang mangha ako habang pinapanood ang mga ilaw sa dagat, the colorful lights were reflecting the bare sea water making it more beautiful for me to handle. It was the best thing I've ever seen.
Hinawakan ni Tyrell ang kamay ko, "merry christmas, wife." Binasa niya ang nakasulat sa mga ilaw mula sa maliliit na barko. I was too stunned to talk, I was speechless.
The lights disappeared in unison then another wave appeared.
Dea Ver Saturnina Esperanza Cassiopea
Tumingin ako kay Ty, "how did you do that?!"
He shrugged. "I'm awesome." Sabi niya, "u-uhm... this is my gift to you."
Ngumiti ako, so his gift is not material, it was experience, I smiled. This was the best gift I had so far, after that... isa isa nang nawala ang mga ilaw and another appeared that made my smile disappear and turn into a cold stare at the words the christmas lights formed.
Will you marry me, again?
Tumingin ako kay Ty, "will... will you marry me, again?"
I gasped. I didn't know what to say, "T-Ty..."
Tinignan niya ako sa mata kasabay ng biglang pagkapatay ng mga ilaw sa dagat, total darkness invaded the whole place and it was no longer colorful.
"Kasal pa rin tayo, Ty." Pagdadahilan ko.
"There's only a yes or no answer..."
Hindi ako umimik. He waited for my answer. Matapos ang ilang sandali ay tumawa siya ng marahan, "haha." Pero alam ko namang pilit, "akala ko ok na ang lahat. I'm so full of myself." Kumuyom ang kamao niya saka niya ako tinalikuran kasabay ng pagbitaw niya sa kamay ko, "ugh, just forget it."
Naglakad na siya paalis. I wanted to run after Ty but what will I say when I catch him? I think it's best if I let him be alone.
Sa peripheral vision ko ay nakita kong nagkaroon ulit ng ilaw ang dagat, I turned to look at it sabay basa sa binubuong salita.
I love you, Dy.
Hindi ko namalayan na napahawak ako sa pisngi ko at napagtantong basa ito, I wanted to say those words back to Ty but... something is holding me back, I know time will come and we will part ways, but who knows... what if I'm wrong?
Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa akin pero bigla kong sinundan si Ty, I can see his footsteps which I trailed, finally, I saw his figure. He was seated on a big stone gazing the night sky.
Hinugot ko ang buong lakas ko para lapitan siya, "Ty..."
Hindi niya ako pinansin. Nakatingala lang siya at nakatingin sa mga bitwin, hindi ko alam pero napatingala rin ako, I felt deja vu. We used to stargaze after all.
Pinikit ko ang aking mga mata.
"Seryoso ka ba? Baka makita tayo ng guard. Tresspassing ang ginagawa natin!" Sabi ko kay Tyrell, he just laughed at me.
"Look, as long as you stay quiet, hindi tayo mahuhuli." He smirked. Nasa rooftop kami ngayon ng school, hindi naman kami estudyante dito. Sadyang nag-sneak in lang kami, ewan ko ba sa trip ng lalakeng ito at pati ako nadadamay.
"Gabi na, wala ka bang balak na umuwi?"
"Wala."
Umiling na lang ako, sinenyasan niya ako na humiga sa tabi niya, nakahiga kasi siya. Nagbuntong hininga ako at sinunod na lang siya, hindi naman ako mamamatay kung gagawin ko ang senyas niya, nagulat ako nang hawakan niya ang kamay namin, tinignan ko si Ty na nakatingin lang sa itaas.
Tinignan ko ang tinitignan niya at namangha, ok. I admit, me sneaking in into the school's rooftop was worth it, I suddenly loved the stars, especially the starry nights. Kaya pala dinala niya ako sa rooftop ng school para lang mag-stargazing?!
"You're like a star." Banat ni Ty, "I won't let the day take you away."
"Hahahaha! Cheesy!"
Biglang bumukas ang pintuan ng rooftop, nanlaki ang mga namin. "Magtago ka! Bilis!" Sabay kaming nagtago, "narinig ata tayo ng guard patroller, ingay mo kasi."
"Ty..."
Hindi pa rin niya ako pinapansin, biglang uminit ang ulo ko kaya naman sinapak ko siya sa kanyang likod, tumingin siya sa akin. "Problema mo?"
"Ikaw!" Dinuro ko siya, "bakit ba?! Hindi mo man lang ako bigyan ng oras para mag-isip! Bakit ba ang bilis mong magalit?!"
Tumawa siya, "ako? Mabilis magalit? Tignan mo kaya ang sarili mo sa salamin?!"
"Huwag mo nang ipamukha sa akin na maganda ako." I tried to joke, he just glared at my failed attempt. "Look, sorry na!"
"Sorry? Wow. Sana hindi mo na lang ako sinundan." He shot back, he stared at me coldly as if he was just holding back his emotions.
At doon biglang nanlaki ang mga mata ko, I just said the wrong words. Why did I even say sorry?! Sorry because I can't marry him again?!
Bago ko pa man mabawi ang sinabi ko ay bigla na lang siyang tumayo at umalis na walang sabi sa akin. Bigla akong natulala.
"You're so stupid, Dea." I said to myself.
* * *
