3. I'm the prisoner, he's the police
"Ugh, how dare you! This is kidnapping!" I yelled as I punch the chest of the possessive jerk beside me pero parang walang effect sa kanya ang ginagawa kong pagsuntok, "pssh! Can't you even flinch a little with my heavy assault?!" Nagpakawala ako ng napakalakas na suntok sa kanyang dibdib, I was expecting him to get hurt but instead, ako ang nasaktan.
Pesteng dibdib! Mas matigas pa ata sa bato eh!
"Wife, don't waste too much energy. You might lose it before we even reach the bed." He smirked, nasa likod kami ngayon ng sasakyan niyang fortuner because obviously may personal driver ang lalakeng ito, patungo na kami ngayon sa 'mansion' niya, though I consider it as a prison, not an effing home! Of course it is a prison, right now my hand is handcuffed like a prisoner and Tyrell is the police.
If he had a gun, I would take the pleasure of stealing it and shooting him on the spot.
Siningkitan ko ang mata ko sa kanya, "pervert pig!" I punched his face kaya naman tinignan niya ako ng masama.
"One more punch and I swear you'll regret it, wife." Banta niya sa akin.
"Ugh! Remove the handcuff already! Ok? Hindi na ako tatakas! Just remove it!" Reklamo ko.
Nagbuntong-hininga siya at saka walang imik niyang kinapa ang kanyang bulsa, kinapa niya ulit ang bulsa niya sa kabila pero parang wala siyang nakita, "wife, this is a serious issue, don't freak out." Out of the blue na sabi niya.
Tinaasan ko siya ng kilay, "tell me."
"Promise me first that you will not freak out," paninigurado niya, "promise me."
"Ugh! Ok! Fine! I won't! Just tell me already!" Inis at inip na sigaw ko sa kanya, then something hit me to realization... don't tell me he lost the--
"I-I think I lost the key of our handcuff..." He trailed off, confirming my thoughts.
"What?!"
"I lost it." Parang wala lang na sabi niya dahil nakangisi siya sa akin.
"If I find out you're lying I will seriously kill you."
He put his free hands up, "promise I'm not!" He laughed, I glared. "Promise!"
"What are you so calm about? You frigging lost the handcuff's key! How could you be so calm? Ugh! I don't wanna be stuck with an a-hole like you forever!" Inis na singhal ko. "Lord, magpapakabait na ako just remove this demon out of my life." Pag-drama ko.
"Well, this demon is your husband."
"Like hell if I care!" Inis na sigaw ko.
"You should." He smirked.
I rolled my eyes, "whatever! Just look for the keys! They might be here in the car!"
"Well you are the one who needs it so you find it, plus I'm sure that I lost it outside the car." Bagot na sagot ni Tyrell kaya naman napataas ako ng kilay.
"Excuse me Mr. Tyrell, ex-husband! Hindi sana tayo hahantong sa sitwasyong ito kung hindi mo pinusasan ang kamay natin!" Galit na wika ko, nakakainis na talaga ang lalakeng ito! May gana pa talaga siyang mabagot matapos niyang gawin ito sa akin?
"A-Ahm, Sir, Ma'am... kung pwede lang po sanang pakihinaan lang ang boses niyo kasi nakakawala kayo ng konsentrasyon ko sa pagmamaneho, nakakagulat po kasi pabigla bigla na lang kayong magsisigawan, baka makabangga pa ako kapag nagulat ako dahil sa inyong lovers quarrel." Buntong-hininga nong driver sa harap namin.
"You dare order us around?" Sabay na sigaw namin ni Tyrell sa nagmamaneho ng sasakyan na agad namang napalunok at pinagpawisan ng malamig kahit na naka-air conditioner ang sasakyan.
Napatingin ako kay Tyrell na kasalukuyang nakangiti sa akin, "hmft!" Inis kong binaling ang atensyon ko sa bintana at pinagmasdan ang mga tao na naglalakad sa sidewalk. Nakakainis ang kanyang ngiti! Why is he so happy anyway? Ah right, masaya siya kasi sa wakas masisira na naman niya ang tahimik kong buhay.
I wish I didn't meet this jerk!
"Sungit. Well, that's what I love about you." Bago pa man ako maka-react ay naramdaman ko na lang na dumapo ang mapulang labi niya sa aking pisngi kaya naman namula ako sa inis. "We're here, wife." Sabi niya na parang wala lang ang nangyari.
Huminto ang sasakyan.
Malamig ko siyang tinignan bago siya sinampal sa kanyang pisngi, hindi ko alam kung ilang beses ko na siyang sinampal sa araw na ito at kung ilang beses ko na ring tinamaan ang mukha niya.
"Don't ever kiss me without my permission!" Sigaw ko bago lumabas sa sasakyan.
"So I can kiss you with your permission?" He grinned.
"Hell no! I won't let you so don't even bother!"
Pagkapasok namin sa loob ng mansion ay agad naman kaming sinalubong ng mga katulong ng mansion, napatingin muna sila sa posas bago sa akin.
"Welcome home, Mrs. Cassiopea." Sabay na bati nilang lahat sa akin habang naka-bow.
Ugh, being called that name I despise so much is such a nerve-wrecking issue! I think I need to attend anger management.
Tinawag ni Tyrell ang tatlo sa mga kasambahay, "please prepare for dinner, make it chicken casserole, we'll be on the dining hall at 8." Agad namang tumango ang mga katulong at mabilis na kumilos papuntang kusina.
Chicken casserole... my favorite... ngumisi si Tyrell noong nakita niya ang pagkinang ng mga mata ko. I rolled my eyes. "Jerk." Bulong ko.
"Wife, let's go." Kinaladkad ako ni Tyrell, if I could only do something to remove the annoying handcuff in my hand! Tsk!
"Pwedeng pakibagalan naman ang paglalakad mo? Tsk!"
Tinignan niya ako, "anything my wife says."
Tinignan ko siya ng masama, "mukha mo."
He chuckled. "I want to rest, it's still 6. Let's sleep until 7:30 and then have a dinner."
"I won't sleep. What if you take advantage of me? Mahirap na." I rolled my eyes.
"I'm not that kind of man, wife." Ngumisi siya, "unless you want me to."
Biglang uminit ang ulo ko, bago pa man ako makapagsalita ay narinig ko ang pagbukas ng pintuan ng kwarto ni Tyrell which used to be our bedroom.
He yawned and without telling me, humiga siya sa kama kaya nasama ako dahil sa posas. "Please scratch my back." Sabi niya sabay taas ng likod ng shirt niya. "I miss you doing it."
* * *
